Homer, Iliad, Book 1 20:

(호메로스, 일리아스, Book 1 20:)

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων· φεῦγε μάλ’ εἴ τοι θυμὸσ ἐπέσσυται, οὐδέ σ’ ἔγωγε λίσσομαι εἵνεκ’ ἐμεῖο μένειν· πάρ’ ἔμοιγε καὶ ἄλλοι οἵ κέ με τιμήσουσι, μάλιστα δὲ μητίετα Ζεύσ. ἔχθιστοσ δέ μοί ἐσσι διοτρεφέων βασιλήων· αἰεὶ γάρ τοι ἔρισ τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε· εἰ μάλα καρτερόσ ἐσσι, θεόσ που σοὶ τό γ’ ἔδωκεν· οἴκαδ’ ἰὼν σὺν νηυσί τε σῇσ καὶ σοῖσ ἑτάροισι Μυρμιδόνεσσιν ἄνασσε, σέθεν δ’ ἐγὼ οὐκ ἀλεγίζω, οὐδ’ ὄθομαι κοτέοντοσ· ἀπειλήσω δέ τοι ὧδε· ὡσ ἔμ’ ἀφαιρεῖται Χρυσηί̈δα Φοῖβοσ Ἀπόλλων, τὴν μὲν ἐγὼ σὺν νηί̈ τ’ ἐμῇ καὶ ἐμοῖσ ἑτάροισι πέμψω, ἐγὼ δέ κ’ ἄγω Βρισηί̈δα καλλιπάρῃον αὐτὸσ ἰὼν κλισίην δὲ τὸ σὸν γέρασ ὄφρ’ ἐὺ̈ εἰδῇσ ὅσσον φέρτερόσ εἰμι σέθεν, στυγέῃ δὲ καὶ ἄλλοσ ἶσον ἐμοὶ φάσθαι καὶ ὁμοιωθήμεναι ἄντην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION