Sense

1. from the gods, at the hands of the gods
2. by the help or favour of the gods, by the gods

Examples

• μετὰ δὲ ὥς οἱ θεόθεν ἀπίκοντο νοῦσοί τε καὶ συμφοραὶ ^ καὶ ἄλγεα, μανίης μὲν ἐκείνης ἀπεπαύσατο καὶ θνητὴν ἑωυτὴν ὁμολόγεεν καὶ τοῖσιν ὑπηκόοισιν αὖτις ἐκέλευεν ἐς Ἥρην τρέπεσθαι. (Lucian, De Syria dea, (no name) 39:8)
• τὰ θεόθεν ἐπιδέτω Δίκα, τὰ δὲ παρ ἀνδράσιν τέλειά σοι φαίνεται. (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe5)
• οὔκουν δεινόν, εἰ γῆ μὲν κακὴ τυχοῦσα καιροῦ θεόθεν εὖ στάχυν φέρει, χρηστὴ δ ἁμαρτοῦς ὧν χρεὼν αὐτὴν τυχεῖν κακὸν δίδωσι καρπόν, ἀνθρώποις δ ἀεὶ ὁ μὲν πονηρὸς οὐδὲν ἄλλο πλὴν κακός, ὁ δ ἐσθλὸς ἐσθλός, οὐδὲ συμφορᾶς ὕπο φύσιν διέφθειρ, ἀλλὰ χρηστός ἐστ ἀεί· (Euripides, Hecuba, episode 5:5)
• ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ σοβαρὰ θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροπος αὔρα. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, strophe 14)
• λέγε, τίνα τρόπον ἔσυτο θεόθεν ἐπὶ μέλαθρα κακὰ τάδε, τλήμονάς τε παίδων τύχας· (Euripides, Heracles, episode, lyric2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.