Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι γὰρ θεόθεν καταπνεύει πειθὼ μολπᾶν ἀλκὰν σύμφυτοσ αἰών·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 12)
οἰο͂ν μή τισ ἄγα θεόθεν κνεφά‐ σῃ προτυπὲν στόμιον μέγα Τροίασ στρατωθέν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:4)
κριταί <τε> τῶνδ’ ὀνειράτων θεόθεν ἔλακον ὑπέγγυοι μέμφεσθαι τοὺσ γᾶσ νέρθεν περιθύμωσ τοῖσ κτανοῦσί τ’ ἐγκοτεῖν.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 12)
ἔλασε δ’ ἐσ τὸ πᾶν ὁ πυθόχρηστοσ φυγὰσ θεόθεν εὖ φραδαῖσιν ὡρμημένοσ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, strophe 13)
θεόθεν γὰρ κατὰ Μοῖρ’ ἐκράτησεν τὸ παλαι‐ όν, ἐπέσκηψε δὲ Πέρσαισ πολέμουσ πυργοδαί̈κτουσ διέπειν ἱππιοχάρμασ τε κλόνουσ πόλεών τ’ ἀναστάσεισ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 31)
οἰκτρὸν γὰρ πόλιν ὧδ’ ὠγυγίαν Αἴδᾳ προϊάψαι, δορὸσ ἄγραν δουλίαν ψαφαρᾷ σποδῷ ὑπ’ ἀνδρὸσ Ἀχαιοῦ θεόθεν περθομέναν ἀτίμωσ, τὰσ δὲ κεχειρωμένασ ἄγεσθαι, ἒ ἔ, νέασ τε καὶ παλαιὰσ ἱππηδὸν πλοκάμων, περιρ‐ ρηγνυμένων φαρέων.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 21)
ἴστω δὲ δυσώνυμοσ, ἥ μ’ ἔλαχεν, κὴρ καὶ τόδ’ ἐπ’ ὀφθαλμῶν ἀλαὸν νέφοσ, οἵ θ’ ὑπένερθεν δαίμονεσ, οἳ μηδ’ ὧδε θανόντι περ εὐμενέοιεν, ὡσ οὔ τισ θεόθεν χόλοσ ἔσσεται εἵνεκ’ ἀρωγῆσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:33)
ὧσ καὶ σοὶ θεόθεν χάρισ ἔσσεται, εἴ κε σαώσῃσ τόσσον ἀριστήων ἀνδρῶν στόλον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:31)
χρειὼ γὰρ ἀεικελίοισιν ἐπ’ ἔργοισ καὶ τόδε μητίσασθαι, ἐπεὶ τὸ πρῶτον ἀάσθην ἀμπλακίῃ, θεόθεν δὲ κακὰσ ἤνυσσα μενοινάσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 8:4)
ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ σοβαρὰ θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροποσ αὔρα.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, strophe 14)
ὀρφὼν αἰολίαν συνόδοντά τε καρχαρίαν τε μὴ τέμνειν, μή σοι νέμεσισ θεόθεν καταπνεύσῃ, ἀλλ’ ὅλον ὀπτήσασ παράθεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 8 2:8)
"Ἄρτεμι, σοί μέ τι φρὴν ἐφίμερον ὕμνον ὑφαινέμεναι θεόθεν % αδετισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:1)
εἰ γάρ τισ ἢ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων ἢ τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ ἢ πόθων, οὓσ κρυφίοισ Ἀφροδίτασ ἄρκυσιν θηρεύομεν, ἢ εἴ τισ ἄλλα θεόθεν ἀνθρώποισι τέρψισ ἢ πόνων ἀμπνοὰ πέφανται, μετὰ σεῖο, μάκαιρ’ Ὑγίεια,7 τέθαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων ὀάροισ σέθεν δὲ χωρὶσ οὔτισ εὐδαίμων ἔφυ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 63 1:3)
οὔκουν δεινόν, εἰ γῆ μὲν κακὴ τυχοῦσα καιροῦ θεόθεν εὖ στάχυν φέρει, χρηστὴ δ’ ἁμαρτοῦσ’ ὧν χρεὼν αὐτὴν τυχεῖν κακὸν δίδωσι καρπόν, ἀνθρώποισ δ’ ἀεὶ ὁ μὲν πονηρὸσ οὐδὲν ἄλλο πλὴν κακόσ, ὁ δ’ ἐσθλὸσ ἐσθλόσ, οὐδὲ συμφορᾶσ ὕπο φύσιν διέφθειρ’, ἀλλὰ χρηστόσ ἐστ’ ἀεί;
(에우리피데스, Hecuba, episode 5:5)
λέγε, τίνα τρόπον ἔσυτο θεόθεν ἐπὶ μέλαθρα κακὰ τάδε, τλήμονάσ τε παίδων τύχασ;
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric2)

SEARCH

MENU NAVIGATION