Homer, Iliad, Book 2 21:

ἄλλοι μέν ῥ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ ἕδρας:? τῷ δ ἄρ Ἀχαιοὶ ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ ἐνὶ θυμῷ. Θερσίτης δ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα, ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν, ἀλλ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν ἔμμεναι: αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε: φολκὸς ἐήν, χωλὸς δ ἕτερον πόδα: τὼ δέ οἱ ὤμω κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε: αὐτὰρ ὕπερθε φοξὸς ἐήν κεφαλήν, ψεδνὴ δ ἐπενήνοθε λάχνη. ἔχθιστος δ Ἀχιλῆϊ μάλιστ ἦν ἠδ Ὀδυσῆϊ: τὼ γὰρ νεικείεσκε: τότ αὖτ Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκλήγων λέγ ὀνείδεα:?