Sense

1. mind
2. desire, ardor, wish, purpose
3. anger
4. courage, spirit, vigor
5. power, strength, force
6. violence

Examples

• καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὴν ἁφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, καὶ ἰδοὺ ἡ ἁφὴ μένει ἐναντίον αὐτοῦ, οὐ μετέπεσεν ἡ ἁφὴ ἐν τῷ δέρματι, καὶ ἀφοριεῖ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς ἑπτὰ ἡμέρας τὸ δεύτερον. (Septuagint, Liber Leviticus 13:5)
• ἡ δὲ ἀλήθεια μένει καὶ ἰσχύει εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ζῇ καὶ κρατεῖ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. (Septuagint, Liber Esdrae I 4:38)
• καὶ ὁ Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα μένει. ἡτοίμασεν ἐν κρίσει τὸν θρόνον αὐτοῦ, (Septuagint, Liber Psalmorum 9:8)
• ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. (Septuagint, Liber Psalmorum 32:11)
• ἐξομολόγησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. (Septuagint, Liber Psalmorum 110:3)
• ἐν γάρ σφιν μένος ἧκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη αἰγίδ ἀνασσείσασα: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 32:4)
• Ἆρες, ἔπισχε μένος κρατερὸν καὶ χεῖρας ἀάπτους: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 42:1)
• "^ ὃς δέ κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας Ἀχαιούς, ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος πήρην μάλα πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς πέντε τάλαντα. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:94)
• ἀλλ ἐπεὶ δεινοῦ πυρὸς λαμπρὸν διάϊ[σσεν μέ]νος, Ζεὺς ἐπιστάσα[ς μελαγκευ]θὲς νέφος σβέννυεν ξανθὰ[ν φλόγα. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 12:2)
• ἦμος δὴ λήγει μένος ὀξέος ἠελίοιο καύματος ἰδαλίμου, μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος Ζηνὸς ἐρισθενέος, μετὰ δὲ τρέπεται βρότεος χρὼς πολλὸν ἐλαφρότερος: (Hesiod, Works and Days, Book WD 49:1)

Similar forms

• μένειν (654)
• μένει (310)
• μένος (265)
• Μενέλαος (193)
• Μενέλαον (104)
• Μενελάου (104)
• Μενελάῳ (65)
• μένον (57)
• Μενέλαε (55)
• μενεῖ (47)
• μένουσι (41)
• μένοντα (41)
• Μενέλεως (37)
• μένε (32)
• μένουσα (28)
• μενεῖς (27)
• μενεῖν (25)
• μένοι (25)
• μενεαίνων (24)
• Μενέλεων (22)
• Μενέδημος (22)
• μενέτω (21)
• Μενέλεω (17)
• Μενέδημον (17)
• μένους (16)
• Μενέξενος (15)
• Μενέλεῳ (15)
• μένοντι (14)
• Μενεσθέως (14)
• μένομεν (13)
• Μενέξενε (13)
• μένεις (12)
• Μενεδήμου (11)
• Μενεσθέα (11)
• Μενεσθεὺς (11)
• μένεος (11)
• μένετε (10)
• μενον (10)
• Μενεσθεύς (8)
• μένοις (8)
• μένεα (8)
• μένοιεν (8)
• μενοινᾷ (8)
• μένεν (7)
• μενέω (7)
• Μενέξενον (7)
• μενέαινεν (6)
• Μενεκλῆς (6)
• μενέτωσαν (5)
• μενος (5)
• μενέαινε (5)
• μενοι (5)
• μενοίνα (5)
• Μενέλεώς (5)
• Μενεξένου (5)
• μενεῖτε (4)
• μενοῦσι (4)
• μένοντε (4)
• Μενεξένῳ (4)
• Μενεδήμῳ (4)
• μένεϊ (4)
• Μενέλα (4)
• μενετέον (4)
• Μενέσθιον (3)
• μενέαινον (3)
• Μενελάιον (3)
• μένου (3)
• Μενεκράτη (3)
• μένουσί (3)
• μένοντά (3)
• μενέμεν (3)
• Μενεκλεῖ (2)
• Μενέλαός (2)
• Μενέλεῴ (2)
• μένει· (2)
• Μενέλᾳ (2)
• μενέομεν (2)
• μενεδήϊος (2)
• Μενεσθῆα (2)
• Μενέτωρ (2)
• μενεγχέας (2)
• Μενεκλέα (2)
• Μενέλεώ (2)
• μενέτην (2)
• μένοντ (2)
• μενέεις (2)
• μένεσκον (2)
• Μενεσθῆος (2)
• μένετ (2)
• Μενελαΐδα (2)
• Μενέσθιος (2)
• μενοινῇ (2)
• μενοῦσα (2)
• Μενέλαόν (2)
• Μενέδημε (2)
• μενέειν (2)
• Μενέλαν (2)
• μενέουσιν (2)
• Μενέσθην (2)
• μενέσται (1)
• μένοιμ (1)
• μενου (1)
• μενέαιν (1)
• Μενεβρία (1)
• μενεδαϊού (1)
• μενέηνα (1)
• μενεμάχοι (1)
• μενεος (1)
• μενετοὶ (1)
• ´μενοι (1)
• μενοινή (1)
• Μενέξενός (1)
• Μενέδημόν (1)
• Μενέφυλε (1)
• Μενέλεὠς (1)
• μενέων (1)
• μένοιμι (1)
• μέν--ὁρ´η (1)
• Μενοῦν (1)
• Μενέξενέ (1)
• μενέει (1)
• Μενεκλέος (1)
• Μενέλας (1)
• Μενέλεών (1)
• Μενέμαχος (1)
• μενέουσι (1)
• Μενεσθώ (1)
• μενοῖεν (1)
• μένουσε (1)
• [Μενέδημος] (1)
• [μένει] (1)
• Μενέλἁ (1)
• Μενέμαχοι (1)
• μένεός (1)
• μέ]νος (1)
• μένουσ1 (1)
• μενοῦσί (1)
• <μένει> (1)
• μενεῖτ (1)
• Μενέλαοι (1)
• Μενελ]άῳ (1)
• μένοιμί (1)
• μένομέν (1)
• μένοντί (1)
• μὲνοὖν (1)
• μεν]έαινε (1)
• μενεδήιον (1)
• μενέηνας (1)
• Μενέκλεις (1)
• Μενέμαχον (1)
• μενέους (1)
• μένος· (1)
• μενεαίνω (1)
• Μενεφύλου (1)
• μενεῖτον (1)
• Μενέμαχε (1)
• Μενεσθεῖ (1)
• <μέν>ουσι (1)
• μενεαίνει? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary