Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰθύς

First/Third declension Adjective; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἰθύς ἰθεῖα ἰθύ

Structure: ἰθυ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: ionic for eu)qu/s

Sense

  1. Alternative spelling of εὐθύς ‎(euthús)

Examples

  • μέγα δὲ φρεσὶ θάρσοσ ἀέξων ἰθὺσ ἔχειν θοὸν ἁρ́μα καὶ ὠκυπόδων σθένοσ ἵππων, μηδὲν ὑποδδείσασ κτύπον Ἄρεοσ ἀνδροφόνοιο, ὃσ νῦν κεκληγὼσ περιμαίνεται ἱερὸν ἄλσοσ Φοίβου Ἀπόλλωνοσ, ἑκατηβελέταο ἄνακτοσ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 7:2)
  • ὦ Τρῶεσ ἀρηί̈φιλοι, Ζεὺσ ὑψιμέδων, ὃσ ἅπαντα δέρκεται, οὐκ αἴτιοσ θνατοῖσ μεγάλων ἀχέων, ἀλλ’ ἐν μέσῳ κεῖται κιχεῖν πᾶσιν ἀνθρώποισ Δίκαν ἰθεῖαν, ἁγνᾶσ Εὐνομίασ ἀκόλουθον καὶ πινυτᾶσ Θέμιτοσ· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 6:1)
  • ἣ δ’ ἕπεται κλαίουσα πόλιν καὶ ἤθεα λαῶν, ἠέρα ἑσσαμένη, κακὸν ἀνθρώποισι φέρουσα, οἵ τε μιν ἐξελάσωσι καὶ οὐκ ἰθεῖαν ἔνειμαν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 27:9)
  • "προέλοιντο, στάδην δὲ ἔπραττον, ὁ δὲ φαλλοφόροσ ἰθὺ βαδίζων καταπασθεὶσ αἰθάλῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 1610)
  • νηὸν δὲ προφύλαχθε, δέδεχθε δὲ φῦλ’ ἀνθρώπων ἐνθάδ’ ἀγειρομένων καὶ ἐμὴν ἰθύν τε μάλιστα. (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 39:4)
  • Ἴδην δ’ ἵκανεν πολυπίδακα, μητέρα θηρῶν, βῆ δ’ ἰθὺσ σταθμοῖο δι’ οὔρεοσ· (Anonymous, Homeric Hymns, 7:8)
  • ἀλλά μιν Λἰσονίδησ τετραμμένον ἰθὺσ ἑοῖο πλῆξεν ἐπαΐξασ στῆθοσ μέσον, ἀμφὶ δὲ δουρὶ ὀστέον ἐρραίσθη· (Apollodorus, Argonautica, book 1 18:12)
  • ἀλλ’ ἄμυδισ κορύνασ ἀζηχέασ ἠδὲ σιγύννουσ ἰθὺσ ἀνασχόμενοι Πολυδεύκεοσ ἀντιάασκον. (Apollodorus, Argonautica, book 2 2:26)
  • τοῦ δ’ ἰθὺσ κενεὰσ ὁ γεραιὸσ ἀνέσχεν γλήνασ ἀμπετάσασ, καὶ ἀμείψατο τοῖσδ’ ἐπέεσσιν· (Apollodorus, Argonautica, book 2 4:29)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION