Homer, Iliad, Book 19 6:

(호메로스, 일리아스, Book 19 6:)

αὐτὰρ ὃ βῆ παρὰ θῖνα θαλάσσησ δῖοσ Ἀχιλλεὺσ σμερδαλέα ἰάχων, ὦρσεν δ’ ἡρ́ωασ Ἀχαιούσ. καί ῥ’ οἵ περ τὸ πάροσ γε νεῶν ἐν ἀγῶνι μένεσκον οἵ τε κυβερνῆται καὶ ἔχον οἰήϊα νηῶν καὶ ταμίαι παρὰ νηυσὶν ἔσαν σίτοιο δοτῆρεσ, καὶ μὴν οἳ τότε γ’ εἰσ ἀγορὴν ἴσαν, οὕνεκ’ Ἀχιλλεὺσ ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχησ ἐπέπαυτ’ ἀλεγεινῆσ. τὼ δὲ δύω σκάζοντε βάτην Ἄρεοσ θεράποντε Τυδεί̈δησ τε μενεπτόλεμοσ καὶ δῖοσ Ὀδυσσεὺσ ἔγχει ἐρειδομένω· ἔτι γὰρ ἔχον ἕλκεα λυγρά· κὰδ δὲ μετὰ πρώτῃ ἀγορῇ ἵζοντο κιόντεσ. αὐτὰρ ὃ δεύτατοσ ἦλθεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων ἕλκοσ ἔχων· καὶ γὰρ τὸν ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ οὖτα Κόων Ἀντηνορίδησ χαλκήρεϊ δουρί. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντεσ ἀολλίσθησαν Ἀχαιοί, τοῖσι δ’ ἀνιστάμενοσ μετέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ· Ἀτρεί̈δη ἦ ἄρ τι τόδ’ ἀμφοτέροισιν ἄρειον ἔπλετο σοὶ καὶ ἐμοί, ὅ τε νῶί̈ περ ἀχνυμένω κῆρ θυμοβόρῳ ἔριδι μενεήναμεν εἵνεκα κούρησ; τὴν ὄφελ’ ἐν νήεσσι κατακτάμεν Ἄρτεμισ ἰῷ ἤματι τῷ ὅτ’ ἐγὼν ἑλόμην Λυρνησσὸν ὀλέσσασ· τώ κ’ οὐ τόσσοι Ἀχαιοὶ ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδασ δυσμενέων ὑπὸ χερσὶν ἐμεῦ ἀπομηνίσαντοσ. Ἕκτορι μὲν καὶ Τρωσὶ τὸ κέρδιον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺσ δηρὸν ἐμῆσ καὶ σῆσ ἔριδοσ μνήσεσθαι ὀί̈ω. ἀλλὰ τὰ μὲν προτετύχθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι φίλον δαμάσαντεσ ἀνάγκῃ· νῦν δ’ ἤτοι μὲν ἐγὼ παύω χόλον, οὐδέ τί με χρὴ ἀσκελέωσ αἰεὶ μενεαινέμεν· ἀλλ’ ἄγε θᾶσσον ὄτρυνον πόλεμον δὲ κάρη κομόωντασ Ἀχαιούσ, ὄφρ’ ἔτι καὶ Τρώων πειρήσομαι ἀντίον ἐλθὼν αἴ κ’ ἐθέλωσ’ ἐπὶ νηυσὶν ἰαύειν· ἀλλά τιν’ οἰώ ἀσπασίωσ αὐτῶν γόνυ κάμψειν, ὅσ κε φύγῃσι δηί̈ου ἐκ πολέμοιο ὑπ’ ἔγχεοσ ἡμετέροιο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION