Plutarch, De virtute morali, section 9 1:

(플루타르코스, De virtute morali, section 9 1:)

καίτοι πάλιν αὐτοὶ τάσ τε χαρὰσ ἐκείνασ καὶ τὰσ βουλήσεισ καὶ τὰσ εὐλαβείασ εὐπαθείασ καλοῦσιν οὐκ ἀπαθείασ, ὀρθῶσ ἐνταῦθα χρώ; μενοι τοῖσ ὀνόμασι. γίνεται γὰρ εὐπάθεια τοῦ λογισμοῦ τὸ πάθοσ οὐκ ἀναιροῦντοσ ἀλλὰ κοσμοῦντοσ καὶ τάττοντοσ ἐν τοῖσ σωφρονοῦσιν. οἱ δὲ φαῦλοι καὶ ἀκρατεῖσ τί πάσχουσιν, ὅταν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα κρίναντεσ φιλεῖν ἀντὶ τοῦ ἐρωμένου καὶ τῆσ ἐρωμένησ μὴ δύνωνται, τὴν δ’ ἑταίραν καὶ τὸν κόλακα κρίναντεσ, εὐθὺσ καὶ φιλῶσιν; εἰ γὰρ τὸ πάθοσ ἦν κρίσισ, ἔδει τῇ τοῦ φιλεῖν χρῆναι καὶ μισεῖν κρίσει τὸ φιλεῖν ἕπεσθαι καὶ τὸ μισεῖν νυνὶ δὲ συμβαίνει τἀναντία, ταῖσ μὲν προστιθεμένου τοῦ πάθουσ κρίσεσι ταῖσ δ’ ἀπειθοῦντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION