Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινός κοινή κοινόν

Structure: κοιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from cu/n su/n, cf. cuno/s

Sense

  1. common
  2. public, general

Examples

  • οὐδὲν τυράννου δυσμενέστερον πόλει, ὅπου τὸ μὲν πρώτιστον οὐκ εἰσὶν νόμοι κοινοί, κρατεῖ δ’ εἷσ τὸν νόμον κεκτημένοσ αὐτὸσ παρ’ αὑτῷ· (Euripides, Suppliants, episode 2:4)
  • κοιναὶ πράξεισ, κοινοὶ δὲ πότμοι, μία δ’ ἀμφοτέρουσ ἄτη πατέρων διέκναισεν. (Euripides, episode, anapests9)
  • "ὡσ γὰρ οἱ ἐν νοσήμασι χρονίοισ πρὸσ τὰ κοινὰ βοηθήματα καὶ τὰσ συνήθεισ διαίτασ ἀπειπόντεσ ἐπὶ καθαρμοὺσ καὶ περίαπτα καὶ ὀνείρουσ τρέπονται, οὕτωσ ἀναγκαῖον ἐν δυσθεωρήτοισ καὶ ἀπόροισ σκέψεσιν, ὅταν οἱ κοινοὶ καὶ ἔνδοξοι καὶ συνήθεισ λόγοι μὴ πείθωσι, πειρᾶσθαι τῶν ἀτοπωτέρων καὶ μὴ καταφρονεῖν ἀλλ’ ἐπᾴδειν ἀτεχνῶσ ἑαυτοῖσ τὰ τῶν παλαιῶν καὶ διὰ πάντων τἀληθὲσ ἐξελέγχειν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 1 3:3)
  • ἔστι μὲν οὖν τὸ διασκοπεῖν περὶ ταύτησ τῆσ δόξησ ἑτέρασ τε διατριβῆσ καὶ τὰ πολλὰ λογικωτέρασ ἐξ ἀνάγκησ οἱ γὰρ ἅμα ἀναιρετικοί τε καὶ κοινοὶ λόγοι κατ’ οὐδεμίαν εἰσὶν ἄλλην ἐπιστήμην· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 1 89:1)
  • "οὐκ ὀρθῶσ ἐποίησασ ἐκδοὺσ τοὺσ ἀκροαματικοὺσ τῶν λόγων τίνι γὰρ δὴ διοίσομεν ἡμεῖσ τῶν ἄλλων, εἰ καθ’ οὓσ ἐπαιδεύθημεν λόγουσ, οὗτοι πάντων ἔσονται κοινοί; (Plutarch, Alexander, chapter 7 4:3)

Synonyms

  1. common

  2. public

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION