Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινός κοινή κοινόν

Structure: κοιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from cu/n su/n, cf. cuno/s

Sense

  1. common
  2. public, general

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κοινός κοινή κοινόν
Genitive κοινοῦ κοινῆς κοινοῦ
Dative κοινῷ κοινῇ κοινῷ
Accusative κοινόν κοινήν κοινόν
Vocative κοινέ κοινή κοινόν
DualN/A/V κοινώ κοινᾱ́ κοινώ
G/D κοινοῖν κοιναῖν κοινοῖν
PluralNominative κοινοί κοιναί κοινά
Genitive κοινῶν κοινῶν κοινῶν
Dative κοινοῖς κοιναῖς κοινοῖς
Accusative κοινούς κοινᾱ́ς κοινά
Vocative κοινοί κοιναί κοινά
Positive Comparative Superlative
Adjective κοινός κοινοῦ κοινότερος κοινοτεροῦ κοινότατος κοινοτατοῦ
Adverb κοινώς κοινότερον κοινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ κοινότατοσ μὲν ὁ τρόποσ τῆσ φιλανθρωπίασ αὐτοῦ πρὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ τοὺσ ἐπὶ πάσησ προφάσεωσ ἐντυγχάνοντασ, ἡ δὲ τοῦ σχήματοσ αὐτοῦ πραότησ ὡσ φιλάνθρωποσ καὶ τῆσ διαλέκτου τὸ εὔκρατον καὶ τὸ μηδὲν δεῖν ἕνεκα τῆσ προσόδου πραγματεύεσθαι, ἀλλ’ ὑπάρχειν ὥσπερ εἴσω περιρραντηρίων παριέναι τοῖσ τι καὶ μικρὸν συνειδόσιν ἑαυτοῖσ ἀγαθὸν, πῶσ οὐ πάσησ ἐπέκεινα πραότητοσ καὶ φιλανθρωπίασ; (Aristides, Aelius, Orationes, 7:7)
  • ἐπειδὴ γὰρ κοινότατοσ ὁ ποιητὴσ, οὐ χεῖρον κἀκείνῳ πρόσ γε τὰ τοιαῦτα προσχρῆσθαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 9:12)

Synonyms

  1. common

  2. public

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION