Sense

1. thief
2. deceitful person

Examples

• ἐὰν δὲ ἐν τῷ διορύγματι εὑρεθῇ ὁ κλέπτης καὶ πληγεὶς ἀποθάνῃ, οὐκ ἔστιν αὐτῷ φόνος. (Septuagint, Liber Exodus 22:2)
• Ἐὰν δὲ ἁλῷ ἄνθρωπος κλέπτων ψυχὴν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσας αὐτὸν ἀποδῶται, ἀποθανεῖται ὁ κλέπτης ἐκεῖνος. καὶ ἐξαρεῖς τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 24:7)
• εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεις. (Septuagint, Liber Psalmorum 49:18)
• γνοὺς δὲ αὐτῶν τὰ ἔργα παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς σκότος, καὶ νυκτὸς ἔσται ὡς κλέπτης. (Septuagint, Liber Iob 24:14)
• ἐπανέστησάν μοι κλέπται, (Septuagint, Liber Iob 30:5)
• αἱρετὸν κλέπτης ἢ ὁ ἐνδελεχίζων ψεύδει, ἀμφότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν. (Septuagint, Liber Sirach 20:24)
• ΚΑΙ ἀποκαλυφθήσεται ἡ ἀδικία Ἐφραὶμ καὶ ἡ κακία Σαμαρείας, ὅτι εἰργάσαντο ψευδῆ. καὶ κλέπτης πρὸς αὐτὸν εἰσελεύσεται, ἐκδιδύσκων λῃστὴς ἐν τῇ ὁδῷ αὐτοῦ, (Septuagint, Prophetia Osee 7:1)

Similar forms

• κλέπτειν (57)
• κλέπτης (53)
• κλέπτων (31)
• κλέπτην (23)
• κλέπται (21)
• κλέπτοντες (16)
• κλέπτοντα (16)
• κλέπτας (15)
• κλέπτῃ (14)
• κλέπτουσι (13)
• κλέπτοντας (13)
• κλέπτουσιν (12)
• κλέπτει (9)
• κλεπτῶν (8)
• κλέπτεται (5)
• κλεπτόντων (4)
• κλέπτεσθαι (4)
• κλέπτου (4)
• κλέπτεις (3)
• κλεπτόμενα (3)
• κλέπτοντι (3)
• κλέπτουσα (3)
• κλέπτοι (2)
• κλεπτοσύνῃ (2)
• κλέπτουσαν (2)
• κλέπτε (2)
• κλέπτοντά (2)
• κλέπταις (2)
• κλέπτομαι (2)
• κλεπτικῆς (2)
• κλέπτον (2)
• κλέπτετε (2)
• κλέπταν (1)
• κλέπτεσκεν (1)
• κλεπτης (1)
• κλέπτοντ (1)
• κλέπτα (1)
• κλεπτικήν (1)
• κλεπτικὴ (1)
• κλέπτοις (1)
• κλέπτους (1)
• κλέπτεσκε (1)
• κλέπτο (1)
• κλέπτονθ (1)
• κλέπτουσί (1)
• κλεπτέτω (1)
• κλεπτική (1)
• κλέπτουσαι (1)
• κλέπτητε (1)
• κλέπτοιεν (1)
• κλεπτέον (1)
• κλέπτοντος (1)
• κλεπτικῇ (1)
• κλέπτοισα (1)
• κλέπτωσί? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary