Sophocles, Philoctetes, episode 3:

(소포클레스, 필록테테스, episode 3:)

τί δῆτ’ ἄνωγασ; τὴν Φιλοκτήτου σε δεῖ ψυχὴν ὅπωσ δόλοισιν ἐκκλέψεισ λέγων. ὅταν σ’ ἐρωτᾷ τίσ τε καὶ πόθεν πάρει, λέγειν, Ἀχιλλέωσ παῖσ· τόδ’ οὐχὶ κλεπτέον· πλεῖσ δ’ ὡσ πρὸσ οἶκον, ἐκλιπὼν τὸ ναυτικὸν στράτευμ’ Ἀχαιῶν, ἔχθοσ ἐχθήρασ μέγα, οἵ σ’ ἐν λιταῖσ στείλαντεσ ἐξ οἴκων μολεῖν, μόνην ἔχοντεσ τήνδ’ ἅλωσιν Ἰλίου, οὐκ ἠξίωσαν τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων ἐλθόντι δοῦναι κυρίωσ αἰτουμένῳ, ἀλλ’ αὔτ’ Ὀδυσσεῖ παρέδοσαν· λέγων ὅσ’ ἂν θέλῃσ καθ’ ἡμῶν ἔσχατ’ ἐσχάτων κακά. τούτῳ γὰρ οὐδέν μ’ ἀλγυνεῖσ· εἰ δ’ ἐργάσει μὴ ταῦτα, λύπην πᾶσιν Ἀργείοισ βαλεῖσ. εἰ γὰρ τὰ τοῦδε τόξα μὴ ληφθήσεται, οὐκ ἔστι πέρσαι σοι τὸ Δαρδάνου πέδον. ὡσ δ’ ἔστ’ ἐμοὶ μὲν οὐχί, σοὶ δ’ ὁμιλία πρὸσ τόνδε πιστὴ καὶ βέβαιοσ, ἔκμαθε. σὺ μὲν πέπλευκασ οὔτ’ ἔνορκοσ οὐδενὶ οὔτ’ ἐξ ἀνάγκησ οὔτε τοῦ πρώτου στόλου· ἐμοὶ δὲ τούτων οὐδέν ἐστ’ ἀρνήσιμον. ὥστ’ εἴ με τόξων ἐγκρατὴσ αἰσθήσεται, ὄλωλα καὶ σὲ προσδιαφθερῶ ξυνών. ἀλλ’ αὐτὸ τοῦτο δεῖ σοφισθῆναι, κλοπεὺσ ὅπωσ γενήσει τῶν ἀνικήτων ὅπλων. ἔξοιδα, παῖ, φύσει σε μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν μηδὲ τεχνᾶσθαι κακά· ἀλλ’ ἡδὺ γάρ τι κτῆμα τῆσ νίκησ λαβεῖν, τόλμα· δίκαιοι δ’ αὖθισ ἐκφανούμεθα. νῦν δ’ εἰσ ἀναιδὲσ ἡμέρασ μέροσ βραχὺ δόσ μοι σεαυτόν, κᾆτα τὸν λοιπὸν χρόνον κέκλησο πάντων εὐσεβέστατοσ βροτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION