Aristotle, Agon, pnigos

(아리스토텔레스, Agon, pnigos)

οὐ χαιρήσεισ, ἀλλά σε κλέπτονθ’ αἱρήσω γ’ὼ τρεῖσ μυριάδασ. τί θαλαττοκοπεῖσ καὶ πλατυγίζεισ, μιαρώτατοσ ὢν περὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων; καί σ’ ἐπιδείξω νὴ τὴν Δήμητρ’, ἢ μὴ ζῴην, δωροδοκήσαντ’ ἐκ Μυτιλήνησ πλεῖν ἢ μνᾶσ τετταράκοντα.