Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλέω φιλήσω ἐφίλησα πεφίληκα πεφίλημαι ἐφιλήθην

Structure: φιλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fi/los

Sense

  1. I love, like, regard highly
  2. I treat kindly, welcome
  3. (post-Homeric) I show signs of affection, kiss
  4. (post-Homeric) I enjoy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλῶ φιλεῖς φιλεῖ
Dual φιλεῖτον φιλεῖτον
Plural φιλοῦμεν φιλεῖτε φιλοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιλῶ φιλῇς φιλῇ
Dual φιλῆτον φιλῆτον
Plural φιλῶμεν φιλῆτε φιλῶσιν*
OptativeSingular φιλοῖμι φιλοῖς φιλοῖ
Dual φιλοῖτον φιλοίτην
Plural φιλοῖμεν φιλοῖτε φιλοῖεν
ImperativeSingular φίλει φιλείτω
Dual φιλεῖτον φιλείτων
Plural φιλεῖτε φιλούντων, φιλείτωσαν
Infinitive φιλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλων φιλουντος φιλουσα φιλουσης φιλουν φιλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοῦμαι φιλεῖ, φιλῇ φιλεῖται
Dual φιλεῖσθον φιλεῖσθον
Plural φιλούμεθα φιλεῖσθε φιλοῦνται
SubjunctiveSingular φιλῶμαι φιλῇ φιλῆται
Dual φιλῆσθον φιλῆσθον
Plural φιλώμεθα φιλῆσθε φιλῶνται
OptativeSingular φιλοίμην φιλοῖο φιλοῖτο
Dual φιλοῖσθον φιλοίσθην
Plural φιλοίμεθα φιλοῖσθε φιλοῖντο
ImperativeSingular φιλοῦ φιλείσθω
Dual φιλεῖσθον φιλείσθων
Plural φιλεῖσθε φιλείσθων, φιλείσθωσαν
Infinitive φιλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλουμενος φιλουμενου φιλουμενη φιλουμενης φιλουμενον φιλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλήσω φιλήσεις φιλήσει
Dual φιλήσετον φιλήσετον
Plural φιλήσομεν φιλήσετε φιλήσουσιν*
OptativeSingular φιλήσοιμι φιλήσοις φιλήσοι
Dual φιλήσοιτον φιλησοίτην
Plural φιλήσοιμεν φιλήσοιτε φιλήσοιεν
Infinitive φιλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησων φιλησοντος φιλησουσα φιλησουσης φιλησον φιλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλήσομαι φιλήσει, φιλήσῃ φιλήσεται
Dual φιλήσεσθον φιλήσεσθον
Plural φιλησόμεθα φιλήσεσθε φιλήσονται
OptativeSingular φιλησοίμην φιλήσοιο φιλήσοιτο
Dual φιλήσοισθον φιλησοίσθην
Plural φιλησοίμεθα φιλήσοισθε φιλήσοιντο
Infinitive φιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησομενος φιλησομενου φιλησομενη φιλησομενης φιλησομενον φιλησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληθήσομαι φιληθήσῃ φιληθήσεται
Dual φιληθήσεσθον φιληθήσεσθον
Plural φιληθησόμεθα φιληθήσεσθε φιληθήσονται
OptativeSingular φιληθησοίμην φιληθήσοιο φιληθήσοιτο
Dual φιληθήσοισθον φιληθησοίσθην
Plural φιληθησοίμεθα φιληθήσοισθε φιληθήσοιντο
Infinitive φιληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληθησομενος φιληθησομενου φιληθησομενη φιληθησομενης φιληθησομενον φιληθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφίλησα ἐφίλησας ἐφίλησεν*
Dual ἐφιλήσατον ἐφιλησάτην
Plural ἐφιλήσαμεν ἐφιλήσατε ἐφίλησαν
SubjunctiveSingular φιλήσω φιλήσῃς φιλήσῃ
Dual φιλήσητον φιλήσητον
Plural φιλήσωμεν φιλήσητε φιλήσωσιν*
OptativeSingular φιλήσαιμι φιλήσαις φιλήσαι
Dual φιλήσαιτον φιλησαίτην
Plural φιλήσαιμεν φιλήσαιτε φιλήσαιεν
ImperativeSingular φίλησον φιλησάτω
Dual φιλήσατον φιλησάτων
Plural φιλήσατε φιλησάντων
Infinitive φιλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησᾱς φιλησαντος φιλησᾱσα φιλησᾱσης φιλησαν φιλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλησάμην ἐφιλήσω ἐφιλήσατο
Dual ἐφιλήσασθον ἐφιλησάσθην
Plural ἐφιλησάμεθα ἐφιλήσασθε ἐφιλήσαντο
SubjunctiveSingular φιλήσωμαι φιλήσῃ φιλήσηται
Dual φιλήσησθον φιλήσησθον
Plural φιλησώμεθα φιλήσησθε φιλήσωνται
OptativeSingular φιλησαίμην φιλήσαιο φιλήσαιτο
Dual φιλήσαισθον φιλησαίσθην
Plural φιλησαίμεθα φιλήσαισθε φιλήσαιντο
ImperativeSingular φίλησαι φιλησάσθω
Dual φιλήσασθον φιλησάσθων
Plural φιλήσασθε φιλησάσθων
Infinitive φιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησαμενος φιλησαμενου φιλησαμενη φιλησαμενης φιλησαμενον φιλησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλήθην ἐφιλήθης ἐφιλήθη
Dual ἐφιλήθητον ἐφιληθήτην
Plural ἐφιλήθημεν ἐφιλήθητε ἐφιλήθησαν
SubjunctiveSingular φιλήθω φιλήθῃς φιλήθῃ
Dual φιλήθητον φιλήθητον
Plural φιλήθωμεν φιλήθητε φιλήθωσιν*
OptativeSingular φιληθείην φιληθείης φιληθείη
Dual φιληθείητον φιληθειήτην
Plural φιληθείημεν φιληθείητε φιληθείησαν
ImperativeSingular φιλήθητι φιληθήτω
Dual φιλήθητον φιληθήτων
Plural φιλήθητε φιληθέντων
Infinitive φιληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληθεις φιληθεντος φιληθεισα φιληθεισης φιληθεν φιληθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεφίληκα πεφίληκας πεφίληκεν*
Dual πεφιλήκατον πεφιλήκατον
Plural πεφιλήκαμεν πεφιλήκατε πεφιλήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεφιλήκω πεφιλήκῃς πεφιλήκῃ
Dual πεφιλήκητον πεφιλήκητον
Plural πεφιλήκωμεν πεφιλήκητε πεφιλήκωσιν*
OptativeSingular πεφιλήκοιμι πεφιλήκοις πεφιλήκοι
Dual πεφιλήκοιτον πεφιληκοίτην
Plural πεφιλήκοιμεν πεφιλήκοιτε πεφιλήκοιεν
ImperativeSingular πεφίληκε πεφιληκέτω
Dual πεφιλήκετον πεφιληκέτων
Plural πεφιλήκετε πεφιληκόντων
Infinitive πεφιληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφιληκως πεφιληκοντος πεφιληκυῑα πεφιληκυῑᾱς πεφιληκον πεφιληκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεφίλημαι πεφίλησαι πεφίληται
Dual πεφίλησθον πεφίλησθον
Plural πεφιλήμεθα πεφίλησθε πεφίληνται
ImperativeSingular πεφίλησο πεφιλήσθω
Dual πεφίλησθον πεφιλήσθων
Plural πεφίλησθε πεφιλήσθων
Infinitive πεφίλησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφιλημενος πεφιλημενου πεφιλημενη πεφιλημενης πεφιλημενον πεφιλημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "μένει δ’ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔστιν εἷσ, ἀλλὰ γιγνόμεθα πολλοὶ, περὶ ἕν τι φάντασμα καὶ κοινὸν ἐκμαγεῖον ὕλησ περιελαυνομένησ καὶ ὀλισθανούσησ ἐπεὶ πῶσ οἱ αὐτοὶ μένοντεσ ἑτέροισ χαίρομεν νῦν, ἑτέροισ πρότερον, τἀναντία φιλοῦμεν ἢ μισοῦμεν καὶ θαυμάζομεν καὶ ψέγομεν; (Plutarch, De E apud Delphos, section 1810)
  • μᾶλλον δ’ ὅλωσ οἵ γε πολλοὶ κατ’ εὔνοιαν τὴν δόξαν τίθενται, νομίζοντεσ ἡμᾶσ μὴ μόνον ἐπαινεῖν οὓσ φιλοῦμεν. (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 9:1)
  • εἰ μὲν γὰρ φιλοῦμεν οὗ ἐπιθυμοῦμεν, καὶ μάλιστα ὁ ἔρωσ τοιοῦτον οὐθεὶσ γὰρἐραστὴσ ὅστισ οὐκ ἀεὶ φιλεῖ, ἡ δὲ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέοσ, ταύτῃ μὲν τὸ φιλούμενον τὸ ἡδὺ, εἰ δὲ ὃ βουλόμεθα, τὸ ἀγαθόν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 24:2)
  • καθ’ οὓσ δηλονότι καὶ ἀνδρεία καὶ φρόνησισ καὶ σωφροσύνη καὶ ἐγκράτεια λῆρόσ ἐστι μακρὸσ καὶ φιλοῦμεν οὔτ’ ἀλλήλουσ οὔτε τὰ ἔγγονα καὶ τοῖσ θεοῖσ οὐδὲν ἡμῶν μέλει. (Galen, On the Natural Faculties., , section 1213)
  • αὕτη γάρ ἐστιν ἡ τῆσ ψυχῆσ δύναμισ ᾗ φιλοῦμεν. (Aristotle, Politics, Book 7 111:1)

Synonyms

  1. I treat kindly

  2. I enjoy

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION