Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φέρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φέρω οἴσω ἤνεγκα ἐνήνοχα ἐνήνεγμαι

Structure: φέρ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from Root E)NEK or E)NEGK come h)/negkon and h)/neika

Sense

  1. I bring, bear, carry

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φέρω φέρεις φέρει
Dual φέρετον φέρετον
Plural φέρομεν φέρετε φέρουσιν*
SubjunctiveSingular φέρω φέρῃς φέρῃ
Dual φέρητον φέρητον
Plural φέρωμεν φέρητε φέρωσιν*
OptativeSingular φέροιμι φέροις φέροι
Dual φέροιτον φεροίτην
Plural φέροιμεν φέροιτε φέροιεν
ImperativeSingular φέρε φερέτω
Dual φέρετον φερέτων
Plural φέρετε φερόντων, φερέτωσαν
Infinitive φέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φερων φεροντος φερουσα φερουσης φερον φεροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φέρομαι φέρει, φέρῃ φέρεται
Dual φέρεσθον φέρεσθον
Plural φερόμεθα φέρεσθε φέρονται
SubjunctiveSingular φέρωμαι φέρῃ φέρηται
Dual φέρησθον φέρησθον
Plural φερώμεθα φέρησθε φέρωνται
OptativeSingular φεροίμην φέροιο φέροιτο
Dual φέροισθον φεροίσθην
Plural φεροίμεθα φέροισθε φέροιντο
ImperativeSingular φέρου φερέσθω
Dual φέρεσθον φερέσθων
Plural φέρεσθε φερέσθων, φερέσθωσαν
Infinitive φέρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φερομενος φερομενου φερομενη φερομενης φερομενον φερομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οί̓σω οί̓σεις οί̓σει
Dual οί̓σετον οί̓σετον
Plural οί̓σομεν οί̓σετε οί̓σουσιν*
OptativeSingular οί̓σοιμι οί̓σοις οί̓σοι
Dual οί̓σοιτον οἰσοίτην
Plural οί̓σοιμεν οί̓σοιτε οί̓σοιεν
Infinitive οί̓σειν
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰσων οἰσοντος οἰσουσα οἰσουσης οἰσον οἰσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οί̓σομαι οί̓σει, οί̓σῃ οί̓σεται
Dual οί̓σεσθον οί̓σεσθον
Plural οἰσόμεθα οί̓σεσθε οί̓σονται
OptativeSingular οἰσοίμην οί̓σοιο οί̓σοιτο
Dual οί̓σοισθον οἰσοίσθην
Plural οἰσοίμεθα οί̓σοισθε οί̓σοιντο
Infinitive οί̓σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
οἰσομενος οἰσομενου οἰσομενη οἰσομενης οἰσομενον οἰσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φερον έ̓φερες έ̓φερεν*
Dual ἐφέρετον ἐφερέτην
Plural ἐφέρομεν ἐφέρετε έ̓φερον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφερόμην ἐφέρου ἐφέρετο
Dual ἐφέρεσθον ἐφερέσθην
Plural ἐφερόμεθα ἐφέρεσθε ἐφέροντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓νεγκα ή̓νεγκας ή̓νεγκεν*
Dual ἠνέγκατον ἠνεγκάτην
Plural ἠνέγκαμεν ἠνέγκατε ή̓νεγκαν
SubjunctiveSingular ἐνέγκω ἐνέγκῃς ἐνέγκῃ
Dual ἐνέγκητον ἐνέγκητον
Plural ἐνέγκωμεν ἐνέγκητε ἐνέγκωσιν*
OptativeSingular ἐνέγκαιμι ἐνέγκαις ἐνέγκαι
Dual ἐνέγκαιτον ἐνεγκαίτην
Plural ἐνέγκαιμεν ἐνέγκαιτε ἐνέγκαιεν
ImperativeSingular έ̓νεγκον ἐνεγκάτω
Dual ἐνέγκατον ἐνεγκάτων
Plural ἐνέγκατε ἐνεγκάντων
Infinitive ἐνέγκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνεγκᾱς ἐνεγκαντος ἐνεγκᾱσα ἐνεγκᾱσης ἐνεγκαν ἐνεγκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠνεγκάμην ἠνέγκω ἠνέγκατο
Dual ἠνέγκασθον ἠνεγκάσθην
Plural ἠνεγκάμεθα ἠνέγκασθε ἠνέγκαντο
SubjunctiveSingular ἐνέγκωμαι ἐνέγκῃ ἐνέγκηται
Dual ἐνέγκησθον ἐνέγκησθον
Plural ἐνεγκώμεθα ἐνέγκησθε ἐνέγκωνται
OptativeSingular ἐνεγκαίμην ἐνέγκαιο ἐνέγκαιτο
Dual ἐνέγκαισθον ἐνεγκαίσθην
Plural ἐνεγκαίμεθα ἐνέγκαισθε ἐνέγκαιντο
ImperativeSingular έ̓νεγκαι ἐνεγκάσθω
Dual ἐνέγκασθον ἐνεγκάσθων
Plural ἐνέγκασθε ἐνεγκάσθων
Infinitive ἐνέγκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνεγκαμενος ἐνεγκαμενου ἐνεγκαμενη ἐνεγκαμενης ἐνεγκαμενον ἐνεγκαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνήνοχα ἐνήνοχας ἐνήνοχεν*
Dual ἐνηνόχατον ἐνηνόχατον
Plural ἐνηνόχαμεν ἐνηνόχατε ἐνηνόχᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐνηνόχω ἐνηνόχῃς ἐνηνόχῃ
Dual ἐνηνόχητον ἐνηνόχητον
Plural ἐνηνόχωμεν ἐνηνόχητε ἐνηνόχωσιν*
OptativeSingular ἐνηνόχοιμι ἐνηνόχοις ἐνηνόχοι
Dual ἐνηνόχοιτον ἐνηνοχοίτην
Plural ἐνηνόχοιμεν ἐνηνόχοιτε ἐνηνόχοιεν
ImperativeSingular ἐνήνοχε ἐνηνοχέτω
Dual ἐνηνόχετον ἐνηνοχέτων
Plural ἐνηνόχετε ἐνηνοχόντων
Infinitive ἐνηνοχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνηνοχως ἐνηνοχοντος ἐνηνοχυῑα ἐνηνοχυῑᾱς ἐνηνοχον ἐνηνοχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓νηνγμαι έ̓νηνξαι έ̓νηνκται
Dual έ̓νηνχθον έ̓νηνχθον
Plural ἐνήνγμεθα έ̓νηνχθε ἐνήνχαται
ImperativeSingular έ̓νηνξο ἐνήνχθω
Dual έ̓νηνχθον ἐνήνχθων
Plural έ̓νηνχθε ἐνήνχθων
Infinitive έ̓νηνχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνηνγμενος ἐνηνγμενου ἐνηνγμενη ἐνηνγμενης ἐνηνγμενον ἐνηνγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰωθότοσ δ’ αὐτοῦ ῥυπαροὺσ ἄρτουσ ἐπὶ τὰ δεῖπνα φέρεσθαι, ἐνεγκαμένου τινὸσ ἔτι μελαντέρουσ, οὐκ ἄρτουσ ἔφη αὐτὸν ἐνηνοχέναι, ἀλλὰ τῶν ἄρτων σκιάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 47 4:2)
  • τοῦτον οὖν ὁ Ῥωμαῖοσ, ὡσ ἤκουσε τὴν ἐπίδοσιν τῆσ λίμνησ, ὁρῶν ὑπερηδόμενόν τε καὶ καταγελῶντα τῆσ πολιορκίασ, οὐ ταῦτ’ ἔφη μόνον ἐνηνοχέναι θαυμαστὰ τὸν παρόντα χρόνον, ἀλλ’ ἕτερα τούτων ἀτοπώτερα σημεῖα Ῥωμαίοισ γεγονέναι, περὶ ὧν ἐθέλειν ἐκείνῳ κοινωσάμενοσ, εἴ τι δύναιτο, θέσθαι τῶν ἰδίων ἄμεινον ἐν τοῖσ κοινοῖσ νοσοῦσιν. (Plutarch, Camillus, chapter 4 1:2)
  • "ἐνηνοχέναι γὰρ δικέλλασ καὶ ἄμασ, ’ εἰ ταῦτ’ εἴχεθ’ ὑμεῖσ εἶπεν ἡ Γνάθαινα, ἐνέχυρα θέντεσ τὸ μίσθωμα ἂν ἀπεστείλατε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 2:7)
  • Ἐπιτραπὲν δὲ λέγειν τοῖσ κατηγόροισ τὰσ Ἡρώδου παρανομίασ πρῶτον διεξῄεσαν, οὐ βασιλέα λέγοντεσ ἀλλὰ τῶν πώποτε τυραννησάντων ὠμότατον ἐνηνοχέναι τύραννον· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 112:1)
  • πολλὰ γὰρ εὖ πεπονθότασ τοὺσ Αἰτωλοὺσ ὑπὸ Ῥωμαίων οὐ χάριν ἀποδεδωκέναι τούτων, ἀλλ’ εἰσ μέγαν ἐνηνοχέναι κίνδυνον τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἐκκαύσαντασ τὸν πρὸσ Ἀντίοχον πόλεμον· (Polybius, Histories, book 21, chapter 31 7:2)

Synonyms

  1. I bring

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION