- ἢν δ’ ἐνδιδῷ τι μαλθακόν, τὰ πρόσφορα τῆσ νῦν παρούσησ συμφορᾶσ αἰτήσομαι. (Euripides, Helen, episode, dialogue 4:25)
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 4:25)
- κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἐνδιδῷ ταῖσ ἔξωθεν ἐπινοίαισ, καὶ ὅταν δὲ συναναγκασθεὶσ χρῆσθαί τινι ἐπινοίᾳ, μὴ ἁπλῶσ εἰσάγῃ αὐτήν, ἀλλ’ ἐπισημαίνηται ὅτι συνηναγκάσθη, καὶ θεραπεύῃ, καὶ ὅταν τισ μὴ ἀπεσχισμένα νοήματα τῶν ὑποκειμένων τιθῇ ἁπλῶσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα σύνεγγυσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:2)
- οὐδεὶσ γὰρ ἐν ἑαυτῷ τοῦ ἐπιθυμοῦντοσ αἰσθάνεται μεταβολὴν εἰσ τὸ κρῖνον οὐδὲ τοῦ κρίνοντοσ αὖ πάλιν εἰσ τὸ ἐπιθυμοῦν, οὐδὲ παύεται μὲν ἐρῶν ὅτε λογίζεται καθεκτέον εἶναι τὸν ἔρωτα καὶ διαμαχετέον πρὸσ αὐτόν, ἐξίσταται δὲ πάλιν τοῦ λογίζεσθαι καὶ κρίνειν, ὅταν ἐνδιδῷ μαλασσόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ. (Plutarch, De virtute morali, section 7 13:3)
(플루타르코스, De virtute morali, section 7 13:3)
- οὐδεὶσ γὰρ ἐν ἑαυτῷ τοῦ ἐπιθυμοῦντοσ αἰσθάνεται μεταβολὴν εἰσ τὸ κρῖνον οὐδὲ τοῦ κρίνοντοσ αὖ πάλιν εἰσ τὸ ἐπιθυμοῦν, οὐδὲ παύεται μὲν ἐρῶν, ὅτε λογίζεται καθεκτέον εἶναι τὸν ἔρωτα καὶ διαμαχετέον πρὸσ αὐτόν, ἐξίσταται δὲ πάλιν τοῦ λογίζεσθαι καὶ κρίνειν, ὅταν ἐνδιδῷ μαλασσόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ· (Plutarch, De virtute morali, section 7 5:1)
(플루타르코스, De virtute morali, section 7 5:1)
- χρὴ ὦν ἐπὶ ξυμμέτρῳ τῇ Ῥοῇ τοῦ αἵματοσ μεσηγὺ τὸν ἄνθρωπον ξυλλέξαντα αὖθισ ἀφαιρέειν· εἰ μὲν εὖ ἔχοι, αὐτῆμαρ, τῆσ ἐπανέσιοσ μακρῆσ γιγνομένησ · ἢν δὲ μὴ, τῆσ ὑστέρησ · ἢν δὲ μηδὲ ὁ πυρετὸσ ἐνδιδῷ·‐‐ τὰ πολλὰ γὰρ μίην ἡμέρην ὁ πυρετὸσ ἴσχει τε καὶ αὔξει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 352)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 352)