Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποπίπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποπίπτω

Structure: ἀπο (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall off from, to fall off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπίπτω ἀποπίπτεις ἀποπίπτει
Dual ἀποπίπτετον ἀποπίπτετον
Plural ἀποπίπτομεν ἀποπίπτετε ἀποπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποπίπτω ἀποπίπτῃς ἀποπίπτῃ
Dual ἀποπίπτητον ἀποπίπτητον
Plural ἀποπίπτωμεν ἀποπίπτητε ἀποπίπτωσιν*
OptativeSingular ἀποπίπτοιμι ἀποπίπτοις ἀποπίπτοι
Dual ἀποπίπτοιτον ἀποπιπτοίτην
Plural ἀποπίπτοιμεν ἀποπίπτοιτε ἀποπίπτοιεν
ImperativeSingular ἀποπίπτε ἀποπιπτέτω
Dual ἀποπίπτετον ἀποπιπτέτων
Plural ἀποπίπτετε ἀποπιπτόντων, ἀποπιπτέτωσαν
Infinitive ἀποπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπιπτων ἀποπιπτοντος ἀποπιπτουσα ἀποπιπτουσης ἀποπιπτον ἀποπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπίπτομαι ἀποπίπτει, ἀποπίπτῃ ἀποπίπτεται
Dual ἀποπίπτεσθον ἀποπίπτεσθον
Plural ἀποπιπτόμεθα ἀποπίπτεσθε ἀποπίπτονται
SubjunctiveSingular ἀποπίπτωμαι ἀποπίπτῃ ἀποπίπτηται
Dual ἀποπίπτησθον ἀποπίπτησθον
Plural ἀποπιπτώμεθα ἀποπίπτησθε ἀποπίπτωνται
OptativeSingular ἀποπιπτοίμην ἀποπίπτοιο ἀποπίπτοιτο
Dual ἀποπίπτοισθον ἀποπιπτοίσθην
Plural ἀποπιπτοίμεθα ἀποπίπτοισθε ἀποπίπτοιντο
ImperativeSingular ἀποπίπτου ἀποπιπτέσθω
Dual ἀποπίπτεσθον ἀποπιπτέσθων
Plural ἀποπίπτεσθε ἀποπιπτέσθων, ἀποπιπτέσθωσαν
Infinitive ἀποπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπιπτομενος ἀποπιπτομενου ἀποπιπτομενη ἀποπιπτομενης ἀποπιπτομενον ἀποπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο δὲ περσιστὶ πολλάκισ αὑτοῦ βοῶντοσ, οἱ μὲν ἐξίσταντο προσκυνοῦντεσ, ἀποπίπτει δὲ τῆσ κεφαλῆσ ἡ τιάρα τοῦ Κύρου. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 11 3:2)
  • Ἀποσφακελίσιεσ μέντοι σαρκῶν, καὶ ἐν τρώμασιν αἱμοῤῬόοισι γενομένοισιν ἀποσφιγχθεῖσιν ἰσχυρῶσ, καὶ ἐν ὀστέων κατήγμασι πιεχθεῖσι μᾶλλον τοῦ καιροῦ, καὶ ἐν ἄλλοισι δεσμοῖσι βιαίοισιν ἀποληφθέντα ἀποπίπτει πολλοῖσι, καὶ οἱ πολλοὶ περιγίνονται τῶν τοιούτων, καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ τι ἀποπίπτει, καὶ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ ὀστέου, καὶ οἷσι βραχίονοσ, ἧσσον δέ‧ πήχεόσ τε καὶ κνήμησ ἀποπεσούσησ, καὶ ἔτι εὐφόρωσ περιγίνονται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 69.1)
  • Οἷσι μὲν οὖν, κατεαγέντων τῶν ὀστέων, ἀποσφίγξιεσ αὐτίκα ἐγένοντο καὶ μελασμοὶ, τούτοισι μὲν ταχεῖαι αἱ περιῤῬήξιεσ γίνονται τοῦ σώματοσ, καὶ τὰ ἀποπίπτοντα ταχέωσ ἀποπίπτει, ἥδη τῶν ὀστέων προενδεδωκότων‧ οἷσι δὲ, ὑγιέων ἐόντων τῶν ὀστέων, οἱ μελασμοὶ γίνονται, αἱ μὲν σάρκεσ ταχέωσ θνήσκουσι καὶ τούτοισι, τὰ δὲ ὀστέα βραδέωσ ἀφίσταται, ᾗ ἂν τὰ ὁρ́ια τοῦ μελασμοῦ γένηται καὶ ἡ ψίλωσισ τοῦ ὀστέου. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 69.2)
  • Καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ ἀποπίπτει καὶ βραχίονοσ, ὀστέα τε καὶ σάρκεσ [ἀποπίπτουσι], πολλοὶ περιγίνονται, ὡσ τά γε ἄλλα εὐφορώτερα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 35.2)

Synonyms

  1. to fall off from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION