Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περιπατοῦντοσ δέ μου ἀποπίπτει τὸ διάβαθρον τοῦ ἑτέρου ποδὸσ, καὶ ὁ ἱερεὺσ ἀνελόμενοσ προσφέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 4:13)
καί οἱ ἀναθρώσκοντι ἐπὶ τὸν ἵππον τοῦ κολεοῦ τοῦ ξίφεοσ ὁ μύκησ ἀποπίπτει, γυμνωθὲν δὲ τὸ ξίφοσ παίει τὸν μηρόν·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 64 4:1)
Ἀποσφακελίσιεσ μέντοι σαρκῶν, καὶ ἐν τρώμασιν αἱμοῤῬόοισι γενομένοισιν ἀποσφιγχθεῖσιν ἰσχυρῶσ, καὶ ἐν ὀστέων κατήγμασι πιεχθεῖσι μᾶλλον τοῦ καιροῦ, καὶ ἐν ἄλλοισι δεσμοῖσι βιαίοισιν ἀποληφθέντα ἀποπίπτει πολλοῖσι, καὶ οἱ πολλοὶ περιγίνονται τῶν τοιούτων, καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ τι ἀποπίπτει, καὶ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ ὀστέου, καὶ οἷσι βραχίονοσ, ἧσσον δέ‧ πήχεόσ τε καὶ κνήμησ ἀποπεσούσησ, καὶ ἔτι εὐφόρωσ περιγίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.1)
Οἷσι μὲν οὖν, κατεαγέντων τῶν ὀστέων, ἀποσφίγξιεσ αὐτίκα ἐγένοντο καὶ μελασμοὶ, τούτοισι μὲν ταχεῖαι αἱ περιῤῬήξιεσ γίνονται τοῦ σώματοσ, καὶ τὰ ἀποπίπτοντα ταχέωσ ἀποπίπτει, ἥδη τῶν ὀστέων προενδεδωκότων‧ οἷσι δὲ, ὑγιέων ἐόντων τῶν ὀστέων, οἱ μελασμοὶ γίνονται, αἱ μὲν σάρκεσ ταχέωσ θνήσκουσι καὶ τούτοισι, τὰ δὲ ὀστέα βραδέωσ ἀφίσταται, ᾗ ἂν τὰ ὁρ́ια τοῦ μελασμοῦ γένηται καὶ ἡ ψίλωσισ τοῦ ὀστέου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.2)
Καὶ οἷσι μηροῦ μέροσ ἀποπίπτει καὶ βραχίονοσ, ὀστέα τε καὶ σάρκεσ [ἀποπίπτουσι], πολλοὶ περιγίνονται, ὡσ τά γε ἄλλα εὐφορώτερα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 35.2)
Τὰ δ’ ἄλλα ὅσα ἡσυχαίωσ, τὰ μὲν ὀστέα οὐκ ἀποπίπτει, οὐδὲ σαρκῶν ψιλοῦται, ἀλλ’ ἐπιπολαιότερον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 35.7)
τοῦτο δὲ περσιστὶ πολλάκισ αὑτοῦ βοῶντοσ, οἱ μὲν ἐξίσταντο προσκυνοῦντεσ, ἀποπίπτει δὲ τῆσ κεφαλῆσ ἡ τιάρα τοῦ Κύρου.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 11 3:2)
διὸ τοὺσ γέροντασ ἐγγύθεν ἐπιταράττει βραδυπόρον καὶ σκληρὰν ἔχοντασ τὴν ὁρ́ασιν ἀνενεχθέντων δ’ εἰσ τὸν ἀέρα καὶ λαβόντων διαστήματα, τὰ μὲν γεώδη περιθραύεται καὶ ἀποπίπτει, τὰ δὲ λεπτὰ προσπελάζοντα ταῖσ ὄψεσιν ἀλύπωσ καὶ ὁμαλῶσ ἐναρμόττει τοῖσ πόροισ, ὥσθ’ ἧττον ταραττομένουσ μᾶλλον ἀντιλαμβάνεσθαι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί τὰ γράμματα πόρρωθεν οἱ πρεσβύτεροι μᾶλλον ἀναγιγνώσκουσιν. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION