Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκοντίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκοντίζω

Structure: ἀκοντίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/kwn

Sense

  1. to hurl a javelin, darted with, darted
  2. to hit with a javelin, to be so hit or wounded
  3. to shoot forth rays
  4. to pierce

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκοντίζω ἀκοντίζεις ἀκοντίζει
Dual ἀκοντίζετον ἀκοντίζετον
Plural ἀκοντίζομεν ἀκοντίζετε ἀκοντίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀκοντίζω ἀκοντίζῃς ἀκοντίζῃ
Dual ἀκοντίζητον ἀκοντίζητον
Plural ἀκοντίζωμεν ἀκοντίζητε ἀκοντίζωσιν*
OptativeSingular ἀκοντίζοιμι ἀκοντίζοις ἀκοντίζοι
Dual ἀκοντίζοιτον ἀκοντιζοίτην
Plural ἀκοντίζοιμεν ἀκοντίζοιτε ἀκοντίζοιεν
ImperativeSingular ἀκόντιζε ἀκοντιζέτω
Dual ἀκοντίζετον ἀκοντιζέτων
Plural ἀκοντίζετε ἀκοντιζόντων, ἀκοντιζέτωσαν
Infinitive ἀκοντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκοντιζων ἀκοντιζοντος ἀκοντιζουσα ἀκοντιζουσης ἀκοντιζον ἀκοντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀκοντίζομαι ἀκοντίζει, ἀκοντίζῃ ἀκοντίζεται
Dual ἀκοντίζεσθον ἀκοντίζεσθον
Plural ἀκοντιζόμεθα ἀκοντίζεσθε ἀκοντίζονται
SubjunctiveSingular ἀκοντίζωμαι ἀκοντίζῃ ἀκοντίζηται
Dual ἀκοντίζησθον ἀκοντίζησθον
Plural ἀκοντιζώμεθα ἀκοντίζησθε ἀκοντίζωνται
OptativeSingular ἀκοντιζοίμην ἀκοντίζοιο ἀκοντίζοιτο
Dual ἀκοντίζοισθον ἀκοντιζοίσθην
Plural ἀκοντιζοίμεθα ἀκοντίζοισθε ἀκοντίζοιντο
ImperativeSingular ἀκοντίζου ἀκοντιζέσθω
Dual ἀκοντίζεσθον ἀκοντιζέσθων
Plural ἀκοντίζεσθε ἀκοντιζέσθων, ἀκοντιζέσθωσαν
Infinitive ἀκοντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀκοντιζομενος ἀκοντιζομενου ἀκοντιζομενη ἀκοντιζομενης ἀκοντιζομενον ἀκοντιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμᾶσ δέ γε περὶ τῶν οὕτω μεγάλων οὐκ οἶμαι δεῖν παραβόλωσ ἀναρριπτεῖν οὐδ̓ ἐσ στενὸν κομιδῇ κατακλείειν τὴν ἐλπίδα ἐπὶ ῥιπόσ, ὡσ ἡ παροιμία φησί, τὸν Αἰγαῖον ἢ τὸν Ιὄνιον διαπλεῦσαι θέλοντασ, ὅτε οὐδ̓ αἰτιασαίμεθ̓ ἂν εὐλόγωσ τὴν τύχην, εἰ τοξεύουσα καὶ ἀκοντίζουσα μὴ πάντωσ ἔτυχε τἀληθοῦσ ἑνὸσ ὄντοσ ἐν μυρίοισ τοῖσ ψεύδεσιν, ὅπερ οὐδὲ τῷ Ὁμηρικῷ τοξότῃ ὑπῆρξεν, ὃσ δέον τὴν πελειάδα κατατοξεῦσαι, ὁ δὲ τὴν μήρινθον ἐνέτεμεν, ὁ Τεῦκροσ, οἶμαι. (Lucian, 58:2)
  • κατεσκεύαστο δ’ ἐν αὐτοῖσ καὶ ἡ Σεμίραμισ ἀφ’ ἵππου πάρδαλιν ἀκοντίζουσα, καὶ πλησίον αὐτῆσ ὁ ἀνὴρ Νίνοσ παίων ἐκ χειρὸσ λέοντα λόγχῃ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 8 6:4)

Synonyms

  1. to hurl a javelin

  2. to shoot forth rays

  3. to pierce

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION