Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακοντίζω?

Non-contract Verb; Transliteration: katakontizō

Principal Part: κατακοντίζω κατακοντιῶ

Structure: κατ (Prefix) + ἀκοντίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shoot down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοντίζω κατακοντίζεις κατακοντίζει
Dual κατακοντίζετον κατακοντίζετον
Plural κατακοντίζομεν κατακοντίζετε κατακοντίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular κατακοντίζω κατακοντίζῃς κατακοντίζῃ
Dual κατακοντίζητον κατακοντίζητον
Plural κατακοντίζωμεν κατακοντίζητε κατακοντίζωσι(ν)
OptativeSingular κατακοντίζοιμι κατακοντίζοις κατακοντίζοι
Dual κατακοντίζοιτον κατακοντιζοίτην
Plural κατακοντίζοιμεν κατακοντίζοιτε κατακοντίζοιεν
ImperativeSingular κατακόντιζε κατακοντιζέτω
Dual κατακοντίζετον κατακοντιζέτων
Plural κατακοντίζετε κατακοντιζόντων, κατακοντιζέτωσαν
Infinitive κατακοντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοντιζων κατακοντιζοντος κατακοντιζουσα κατακοντιζουσης κατακοντιζον κατακοντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοντίζομαι κατακοντίζει, κατακοντίζῃ κατακοντίζεται
Dual κατακοντίζεσθον κατακοντίζεσθον
Plural κατακοντιζόμεθα κατακοντίζεσθε κατακοντίζονται
SubjunctiveSingular κατακοντίζωμαι κατακοντίζῃ κατακοντίζηται
Dual κατακοντίζησθον κατακοντίζησθον
Plural κατακοντιζώμεθα κατακοντίζησθε κατακοντίζωνται
OptativeSingular κατακοντιζοίμην κατακοντίζοιο κατακοντίζοιτο
Dual κατακοντίζοισθον κατακοντιζοίσθην
Plural κατακοντιζοίμεθα κατακοντίζοισθε κατακοντίζοιντο
ImperativeSingular κατακοντίζου κατακοντιζέσθω
Dual κατακοντίζεσθον κατακοντιζέσθων
Plural κατακοντίζεσθε κατακοντιζέσθων, κατακοντιζέσθωσαν
Infinitive κατακοντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοντιζομενος κατακοντιζομενου κατακοντιζομενη κατακοντιζομενης κατακοντιζομενον κατακοντιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοντίω κατακοντίεις κατακοντίει
Dual κατακοντίειτον κατακοντίειτον
Plural κατακοντίουμεν κατακοντίειτε κατακοντίουσι(ν)
OptativeSingular κατακοντίοιμι κατακοντίοις κατακοντίοι
Dual κατακοντίοιτον κατακοντιοίτην
Plural κατακοντίοιμεν κατακοντίοιτε κατακοντίοιεν
Infinitive κατακοντίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοντιων κατακοντιουντος κατακοντιουσα κατακοντιουσης κατακοντιουν κατακοντιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοντίουμαι κατακοντίει, κατακοντίῃ κατακοντίειται
Dual κατακοντίεισθον κατακοντίεισθον
Plural κατακοντιοῦμεθα κατακοντίεισθε κατακοντίουνται
OptativeSingular κατακοντιοίμην κατακοντίοιο κατακοντίοιτο
Dual κατακοντίοισθον κατακοντιοίσθην
Plural κατακοντιοίμεθα κατακοντίοισθε κατακοντίοιντο
Infinitive κατακοντίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοντιουμενος κατακοντιουμενου κατακοντιουμενη κατακοντιουμενης κατακοντιουμενον κατακοντιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατήκοντιζον κατήκοντιζες κατήκοντιζε(ν)
Dual κατηκο῀ντιζετον κατηκόντιζετην
Plural κατηκο῀ντιζομεν κατηκο῀ντιζετε κατήκοντιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηκόντιζομην κατηκο῀ντιζου κατηκο῀ντιζετο
Dual κατηκο῀ντιζεσθον κατηκόντιζεσθην
Plural κατηκόντιζομεθα κατηκο῀ντιζεσθε κατήκοντιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πυνθανόμενος τὴν ὠμότητα καὶ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν καλῶν καὶ δικαίων, ὡς ζῶντας μὲν ἀνθρώπους κατώρυττεν, ἑτέροις δὲ δέρματα συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων περιτιθεὶς καὶ τοὺς θηρατικοὺς ἐπάγων κύνας καὶ διέσπα καὶ κατηκόντιζε, παιδιᾷ ταύτῃ χρώμενος, Μελιβοίᾳ δὲ καὶ Σκοτούσῃ, πόλεσιν ἐνσπόνδοις καὶ φίλαις, ἐκκλησιαζούσαις περιστήσας ἅμα τοὺς δορυφόρους ἡβηδὸν ἀπέσφαξε, τὴν δὲ λόγχην ᾗ Πολύφρονα τὸν θεῖον ἀπέκτεινε καθιερώσας καὶ καταστέψας, ἔθυεν ὥσπερ θεῷ καὶ Τύχωνα προσηγόρευε. (Plutarch, Pelopidas, chapter 29 4:1)
  • καὶ τοὺς πλείους μὲν ἐν ταῖς κοίταις ὄντας ἔτι κατέσφαξαν, τοὺς δὲ διεγειρομένους καὶ χωροῦντας εἰς ὅπλα κατηκόντιζον: (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 95 5:2)
  • καὶ εὐθὺς μὲν ἐπὶ τῇ πρώτῃ διώξει κατηκόντιζον ἐννέα ἢ δέκα αὐτῶν. (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 17:4)
  • ἐπεὶ γὰρ περισχόντες οἱ Σκυθοπολῖται κατηκόντιζον αὐτοὺς ἀνὰ τὸ ἄλσος, σπασάμενος τὸ ξίφος ἐπ οὐδένα μὲν ὡρ´μησεν τῶν πολεμίων, καὶ γὰρ ἑώρα τὸ πλῆθος ἀνήνυτον, ἀναβοήσας δὲ μάλα ἐκπαθῶς "ἄξιά γε ὧν ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται, καθ ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ συγγενῶν τὴν πρὸς αὐτοὺς εὔνοιαν ἐπιστωσάμεθα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 596:2)
  • τούς τε γὰρ φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ τῶν ὑπὸ τοῦ δρόμου συνειλουμένων διεκπαίοντες ἀπείρους ἀνῄρουν, ἄλλοι δὲ ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι καὶ περιελαύνοντες κατηκόντιζον ῥᾳδίως. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 24:2)

Synonyms

  1. to shoot down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION