Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Καλλίνου, εἰσ Δία

(작자 미상, 비가, Καλλίνου, εἰσ Δία)

Καλλίνου· π. τόλμησ· μέχρισ τεῦ κατάκεισθε; κότ’ ἄλκιμον ἕξετε θυμόν, ὦ νέοι; οὐδ’ αἰδεῖσθ’ ἀμφιπερικτίονασ ὧδε λίην μεθιέντεσ; ἐν εἰρήνῃ δὲ δοκεῖτε ἧσθαι, ἀτὰρ πόλεμοσ γαῖαν ἅπασαν ἔχει; καί τισ ἀποθνῄσκων ὕστατ’ ἀκοντισάτω. τιμῆέν τε γάρ ἐστι καὶ ἀγλαὸν ἀνδρὶ μάχεσθαι γῆσ πέρι καὶ παίδων κουριδίησ τ’ ἀλόχου δυσμενέσιν· θάνατοσ δὲ τότ’ ἔσσεται, ὁππότε κεν δὴ Μοῖραι ἐπικλώσωσ’· ἀλλά τισ ἰθὺσ ἴτω ἔγχοσ ἀνασχόμενοσ καὶ ὑπ’ ἀσπίδοσ ἄλκιμον ἦτορ ἔλσασ τὸ πρῶτον μειγνυμένου πολέμου· οὐ γάρ κωσ θάνατόν γε φυγεῖν εἱμαρμένον ἐστὶν ἄνδρ’, οὐδ’ εἰ προγόνων ᾖ γένοσ ἀθανάτων. πολλάκι δηϊοτῆτα φυγὼν καὶ δοῦπον ἀκόντων >ἔρχεται, ἐν δ’ οἴκῳ μοῖρα κίχεν θανάτου· ἀλλ’ ὁ μὲν οὐκ ἔμπησ δήμῳ φίλοσ οὐδὲ ποθεινόσ, τὸν δ’ ὀλίγοσ στενάχει καὶ μέγασ, ἤν τι πάθῃ· λαῷ γὰρ σύμπαντι πόθοσ κρατερόφρονοσ ἀνδρὸσ θνῄσκοντοσ, ζώων δ’ ἄξιοσ ἡμιθέων· ὥσπερ γὰρ πύργον μιν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶσιν· ἑρ́δει γὰρ πολλῶν ἄξια μοῦνοσ ἐών. στοβ. φλ. 51. 19 Σμύρνα ἐκαλεῖτο ἡ Ἔφεσοσ· καὶ Καλλῖνόσ που οὕτωσ ὠνόμακεν αὐτήν, Σμυρναίουσ τοὺσ Ἐφεσίουσ καλῶν ἐν τῷ πρὸσ Δία λόγῳ· σμυρναίουσ δ’ ἐλέησον καὶ πάλιν· μνῆσαι δ’ εἴ κοτέ τοι μηρία καλὰ βοῶν <Σμυρναῖοι κατέκηαν. > ἄλλησ δέ τινοσ ἐφόδου τῶν Κιμμερίων μέμνηται πρεσβυτέρασ ὁ Καλλῖνοσ, ἐπὰν φῇ· νῦν δ’ ἐπὶ Κιμμερίων στρατὸσ ἔρχεται ὀβριμοεγῶν· ἐν ᾗ τὴν Σάρδεων ἅλωσιν δηλοῖ. τρῆρεσ· Θράκιον ἔθνοσ· λέγεται καὶ τρισυλλάβωσ παρὰ Καλλίνῳ τῷ ποιητῇ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION