Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 73

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 73)

ἡμᾶσ, ὦ Οὐαλέριε, πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα τὰ κωλύοντά ἐστιν ἀποθεμένουσ τὰ ὅπλα ἐφ’ ὑμῖν γενέσθαι, τρία δὲ τὰ μέγιστα καὶ τὰ φανερώτατα. πρῶτον μέν, ὅτι ἐγκαλοῦντεσ ἡμῖν ὡσ ἡμαρτηκόσιν ἥκετε καὶ ἐν εὐεργεσίασ οἰέσθε μέρει διδόναι τὴν κάθοδον·

ἔπειθ’, ὅτι οὐδὲν ὑποδηλοῦτε παρακαλοῦντεσ ἐπὶ τὰσ διαλλαγάσ, ἐφ’ οἷσ αὐτὰσ δικαίοισ καὶ φιλανθρώποισ ποιησόμεθα· τὸ δὲ τελευταῖον, ὅτι βέβαιον ἡμῖν, ὧν ἂν ὑπόσχησθε, οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ πολλάκισ ἐξαπατῶντεσ τε καὶ φενακίζοντεσ ἡμᾶσ διατετελέκατε. ἐρῶ δ’ ὑπὲρ ἑκάστου χωρὶσ ἀπὸ τοῦ δικαίου ἀρξάμενοσ·

καὶ γὰρ ἰδίᾳ τε καὶ ἐν κοινῷ λέγοντασ ἀπὸ τοῦ δικαίου χρὴ ἄρχεσθαι. ἡμεῖσ τοίνυν εἰ μέν τι ἀδικοῦμεν ὑμᾶσ, οὐδὲν δεόμεθα οὔτ’ ἀδείασ οὔτ’ ἀμνηστίασ· καίτοι γε οὐκ ἀξιοῦμεν οὐδὲ κοινωνεῖν ἔτι τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ἐπιμενοῦμεν, ὅποι ποτ’ ἂν ἡμᾶσ ἄγῃ τὸ χρεών, τῇ τύχῃ καὶ δαίμοσιν ἐπιτρέψαντεσ ἡγεμόσιν. εἰ δ’ ἀδικούμενοι πρὸσ ὑμῶν ταύτησ ἠναγκάσμεθα τῆσ τύχησ πειραθῆναι, ἐν ᾗ ἔσμεν, τί οὐχ ὁμολογεῖτε κακοὶ περὶ ἡμᾶσ αὐτοὶ γενόμενοι συγγνώμησ δεῖσθαι καὶ ἀμνηστίασ; νῦν δ’, ἣν αἰτεῖσθε, ταύτην διδόναι λέγετε, καὶ ἧσ ἀφεῖσθαι ζητεῖτε ὀργῆσ, ταύτησ ὡσ ἀφιέντεσ μεγαληγορεῖτε, συγχέοντεσ τὴν τῆσ ἀληθείασ φύσιν καὶ τὴν τῶν δικαίων ἀξίωσιν ἀναστρέφοντεσ.

ὅτι δ’ οὐκ ἀδικεῖσθε, ἀλλ’ ἀδικεῖτε, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα εὐεργετηθέντεσ ὑπὸ τοῦ δήμου, τὰ μὲν εἰσ τὴν ἐλευθερίαν, τὰ δ’ εἰσ τὴν ἡγεμονίαν, οὐ καλὰσ ἀποδεδώκατε αὐτῷ τὰσ ἀμοιβάσ, μάθετε·

ποιήσομαι δ’ ἀφ’ ὧν ἴστε καὶ αὐτοὶ πραγμάτων τοὺσ λόγουσ, καὶ πρὸσ θεῶν, ἐάν τι ψεῦδοσ εἴπω, μὴ ἀνάσχησθε, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐλέγχετε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION