Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 74

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 74)

ἡμῖν τὸ ἀρχαῖον πολίτευμα ἦν μοναρχία, καὶ μέχρι γενεᾶσ ἑβδόμησ ταύτῃ χρώμενοι διετελέσαμεν τῇ πολιτείᾳ, καὶ παρὰ πάσασ τὰσ ἡγεμονίασ ταύτασ οὐδὲν ὁ δῆμοσ ἠλαττώθη πώποτε ὑπὸ τῶν βασιλέων καὶ πάντων ἥκιστα ὑπὸ τῶν τελευταίων· ἐῶ γὰρ λέγειν, ὅτι πολλὰ καὶ μεγάλα ἀγαθὰ ἐκ τῆσ ἀρχῆσ αὐτῶν ἐκαρπώσατο.

χωρὶσ γὰρ τῆσ ἄλλησ αὐτῶν θεραπείασ, ᾗ κολακεύοντασ αὐτὸν οἰκεῖον μὲν σφίσιν, ἐχθρὸν δ’ ὑμῖν ἐβούλοντο εἶναι, ὃ ποιοῦσιν ἅπαντεσ οἱ τυραννικῶσ ἐξάγοντεσ τὰσ δυναστείασ, κρατήσαντεσ πολέμῳ μακρῷ Συέσσησ, πόλεωσ πάνυ εὐδαίμονοσ, ἐξὸν αὐτοῖσ μηδενὶ κοινωνῆσαι τῶν λαφύρων, ἀλλ’ αὐτοὶ κατασχεῖν καὶ πάντασ ὑπερβαλέσθαι πλούτῳ βασιλεῖσ, οὐκ ἠξίωσαν, ἀλλὰ φέροντεσ εἰσ μέσον ἔθηκαν ἅπασαν τὴν ὠφέλειαν·

ὥσθ’ ἡμᾶσ χωρὶσ ἀνδραπόδων καὶ βοσκημάτων καὶ τῆσ ἄλλησ κτήσεωσ πολλῆσ οὔσησ καὶ καλῆσ ἀργυρίου πέντε μνᾶσ κατ’ ἄνδρα διανείμασθαι. ὧν ἡμεῖσ ἀμελήσαντεσ, ἐπειδὴ τυραννικώτερον ἐχρῶντο ταῖσ ἐξουσίαισ οὐκ εἰσ τὸν δῆμον πλημμελοῦντεσ, ἀλλ’ εἰσ ὑμᾶσ, δυσανασχετοῦντεσ ἐπὶ τοῖσ γινομένοισ τῆσ μὲν τῶν βασιλέων εὐνοίασ ἀπέστημεν, ὑμῖν δὲ προσεθέμεθα·

καὶ συνεπαναστάντεσ αὐτοῖσ μεθ’ ὑμῶν οἵ τ’ ἐν τῇ πόλει καὶ οἱ ἐπὶ στρατοπέδου τοὺσ μὲν ἐξηλάσαμεν, ὑμῖν δὲ φέροντεσ ἀνεθήκαμεν τὴν ἐκείνων ἀρχήν. πολλάκισ τε γενόμενον ἐφ’ ἡμῖν μεταθέσθαι πρὸσ τοὺσ ἐξελασθέντασ τὰσ μεγάλασ δωρεάσ, ἃσ ὑπέτεινον ἡμῖν, ἵνα δὴ τὸ πρὸσ ὑμᾶσ πιστὸν ἐγκαταλίπωμεν, οὐχ ὑπεμείναμεν, ἀλλὰ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ καὶ συνεχεῖσ πολέμουσ καὶ κινδύνουσ δι’ ὑμᾶσ ἀνηντλήσαμεν· καὶ μέχρι τοῦ παρόντοσ ἔτοσ ἑπτακαιδέκατον ἤδη τριβόμεθα πᾶσιν ἀνθρώποισ μαχόμενοι περὶ τῆσ κοινῆσ ἐλευθερίασ.

ἀκαταστάτου μὲν γὰρ ἔτι τῆσ πολιτείασ οὔσησ·

οἱᾶ γίγνεσθαι φιλεῖ περὶ τὰσ μεταβολὰσ τὰσ αἰφνιδίωσ γιγνομένασ· δυσὶ ταῖσ ἐπιφανεστάταισ πόλεσι Τυρρηνῶν, Ταρκυνιήταισ τε καὶ Οὐιεντανοῖσ κατάγειν βουλομένοισ τοὺσ βασιλεῖσ μεγάλῃ στρατιᾷ, παρακινδυνεύσαντεσ ὀλίγοι πρὸσ πολλοὺσ διηγωνίσμεθα, καὶ μεγίστην ἀποδειξάμενοι προθυμίαν τούσ τ’ ἀντιταχθέντασ μάχῃ νικήσαντεσ ἀπεωσάμεθα, καὶ τῷ περιόντι τῶν ὑπάτων διεσώσαμεν τὴν ἀρχήν. χρόνοισ ὕστερον Πορσίναν Τυρρηνῶν βασιλέα κατάγειν καὶ αὐτὸν ἀξιοῦντα τοὺσ φυγάδασ τῇ τ’ ἐξ ἁπάσησ Τυρρηνίασ, ἣν αὐτὸσ ἐπήγετο, δυνάμει καὶ ταῖσ ὑπ’ ἐκείνων ἐκ πολλοῦ συναχθείσαισ, οὐκ ἔχοντεσ ἀξιόμαχον χεῖρα καὶ διὰ τοῦτο κατακλεισθέντεσ εἰσ πολιορκίαν τε καὶ ἀμηχανίαν καὶ παντὸσ πράγματοσ ἀπορίαν, τῷ πάντα ὑπομεῖναι τὰ δεινὰ φίλον γενόμενον ἠναγκάσαμεν ἀπελθεῖν.

τὰ δὲ τελευταῖα τρίτον κάθοδον τῶν βασιλέων παρασκευασαμένων διὰ τοῦ Λατίνων ἔθνουσ καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπαγομένων, ἀντιβολοῦντασ ὑμᾶσ ὁρῶντεσ καὶ ὀλοφυρομένουσ καὶ ἕνα ἕκαστον ἐπιβοώμενον ἑταιρίασ τε καὶ συντροφίασ καὶ ὁμαιχμίασ ἀναμιμνήσκοντασ οὐχ ὑπεμείναμεν ἐγκαταλιπεῖν·

δὴ κινδύνων ἀναρρίψαντεσ ἐκεῖνον, ἐν ᾧ πολλὰ μὲν τραύματα λαβόντεσ, πολλὰ δὲ σώματα συγγενῶν τε καὶ ἑταίρων καὶ ὁμοσκήνων ἀποβαλόντεσ, ἐνικήσαμεν τοὺσ πολεμίουσ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτῶν ἀπεκτείναμεν καὶ τὴν βασιλικὴν συγγένειαν ἅπασαν διεφθείραμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION