Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 85

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 85)

μίαν εἰπὼν ἔτι τὴν οὔτε ἀγνοουμένην ὑπ’ οὐδενὸσ ἀνθρώπων οὔτε ἀμφισβητουμένην παύσομαι. τίσ δ’ ἐστὶν αὕτη; ἡ τὸ κοινὸν συμφέρον εἰσάγουσα καὶ δι’ ἀλλήλων ἀμφότερα ποιοῦσα σώζεσθαι τὰ μέρη. αὕτη μέντοι πρώτη καὶ μόνη συνάγει τε ἡμᾶσ εἰσ τὸ αὐτὸ καὶ οὐκ ἐάσει ποτὲ δίχ’ ἀλλήλων γενέσθαι. δεήσεται γὰρ ἀεὶ καὶ οὐδέποτε παύσεται δεόμενον τὸ μὲν ἀμαθὲσ πλῆθοσ ἔμφρονοσ ἡγεμονίασ, τὸ δ’ ἡγεῖσθαι δυνάμενον βουλευτήριον τῶν ἄρχεσθαι βουλομένων ὄχλων· καὶ οὐ δόξῃ μόνον τοῦτ’ εἰκάσαντεσ, ἀλλὰ καὶ ἔργῳ πειραθέντεσ ἴσμεν.

τί οὖν δεδιττόμεθα καὶ πράγματα παρέχομεν ἀλλήλοισ;

τί δὲ λόγουσ πονηροὺσ λέγομεν χρηστὰ πράγματα ἔχοντεσ ἐν χερσίν, ἀλλ’ οὐκ ἀναπτύξαντεσ αὑτοὺσ καὶ τὼ χεῖρε περιβάλλοντεσ ἀλλήλοισ ἄπιμεν εἰσ τὴν πατρίδα παλαιὰν τέρψιν τῶν ἡδίστων καὶ πόθον ἁπάντων γλυκύτατον ἀποληψόμενοι, ἀλλ’ ἐπιζητοῦμεν ἀσφαλείασ ἀγενήτουσ καὶ πίστεισ ἀπίστουσ, ὥσπερ οἱ πολεμιώτατοι καὶ πάντα ὑποπτεύοντεσ ἐπὶ τὸ χεῖρον. ἡμῖν μέν, ὦ δημόται, τοῖσ ἐκ τοῦ συνεδρίου μία πίστισ ἀπόχρη περὶ τοῦ μὴ ἄν ποτε ὑμᾶσ γενέσθαι περὶ ἡμᾶσ, εἰ κατέλθοιτε, κακοὺσ τροφάσ τε ὑμῶν ἀγαθὰσ εἰδόσι καὶ ἐπιτηδεύματα νόμιμα τήν τε ἄλλην ἀρετήν, ἣν πολλάκισ ἀπεδείξασθε καὶ ἐν εἰρήνῃ καὶ κατὰ πολέμουσ. καὶ εἴ τι δι’ ἀνάγκην τῆσ πίστεωσ καὶ ἐλπίδοσ τὰ συμβόλαια κοινῆσ ἐπανορθώσεωσ τύχοι, τὰ γοῦν ἄλλα πιστεύομεν ὑμῖν ἔσεσθαι ἀγαθοὺσ καὶ οὐδὲν δεόμεθα οὔτε ὁρ́κων οὔτε ὁμήρων οὔτε ἄλλησ πίστεωσ παρὰ τοῦ πλήθουσ οὐδεμιᾶσ·

ὑμῖν μέντοι γε πρὸσ οὐδὲν τῶν ἀξιουμένων ἐναντιωσόμεθα.

καὶ περὶ μὲν τῆσ πίστεωσ, ἐφ’ ᾗ διαβάλλειν ἡμᾶσ Βροῦτοσ ἐπεχείρει, ταῦτα ἱκανά. εἰ δέ τισ ὑμῖν φθόνοσ οὐ δίκαιοσ ἐγκάθηται πονηρὰ περὶ τῆσ βουλῆσ διανοεῖσθαι πείθων, βούλομαί τινα καὶ πρὸσ τοῦτον εἰπεῖν λόγον, ὦ δημόται· καί μου πρὸσ θεῶν μεθ’ ἡσυχίασ καὶ προσοχῆσ ἀκούσατε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION