Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 87

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 87)

τοιαῦτα λέγοντοσ τοῦ Μενηνίου πολλαὶ καὶ ποικίλαι παρ’ ὅλην ἐγίγνοντο τὴν δημηγορίαν ἐκ τῶν παρόντων φωναί. ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν τοῦ λόγου πρὸσ ὀλοφυρμοὺσ ἐτράπετο καὶ τὰσ μελλούσασ καθέξειν συμφορὰσ τούσ τε ὑπομένοντασ ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺσ ἀπελαυνομένουσ καὶ τὰσ ἀμφοῖν ἀνεκλαύσατο τύχασ, δάκρυά θ’ ἁπάντων ἐξεχεῖτο καὶ μιᾷ βοῇ συμφρονήσαντεσ ἀνεβόησαν ἀπάγειν σφᾶσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ μὴ τρίβειν τὸν χρόνον· ὀλίγου τε πάνυ ἐδέησαν ἀπιέναι διὰ τάχουσ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ ἅπαντα τὰ πράγματα τοῖσ πρεσβευταῖσ ἐπιτρέψαντεσ καὶ μηδὲν ἄλλο τῶν εἰσ ἀσφάλειαν πραγματευσάμενοι, εἰ μὴ παρελθὼν ὁ Βροῦτοσ ἐπέσχε τὰσ ὁρμὰσ αὐτῶν τὰ μὲν ἄλλα καλῶσ ἔχειν τῷ δήμῳ λέγων, ὅσα ἡ βουλὴ ὑπισχνεῖτο, καὶ πολλὴν αὐτῇ τῶν συγχωρηθέντων χάριν ἔχειν ἀξιῶν· δεδοικέναι μέντοι τὸν ἅπαντα χρόνον φάσκων καὶ τοὺσ αὖθίσ ποτε τυραννικοὺσ ἄνδρασ ἐπιχειρήσοντασ εἰ τύχοι, περὶ τῶν γεγονότων τῷ δήμῳ μνησικακεῖν.

μίαν δ’ εἶναι πᾶσι τοῖσ δεδοικόσι τοὺσ κρείττονασ μόνην ἀσφάλειαν ταύτην, εἰ γένοιτο αὐτοῖσ φανερόν, ὅτι τοῖσ βουλομένοισ αὐτοὺσ ἀδικεῖν οὐχ ὑπάρχει δύναμισ· ἑώσ δ’ ἂν παρῇ τὸ δύνασθαι τὰ πονηρὰ δρᾶν, οὐκ ἐλλείψειν τοῖσ πονηροῖσ τὸ βούλεσθαι.

τῆσ ἀσφαλείασ, οὐθὲν αὐτοῖσ ἔτι δεήσειν.

ὑποτυχόντοσ δὲ τοῦ Μενηνίου καὶ κελεύσαντοσ λέγειν τὴν ἀσφάλειαν, ἧσ ἔτι τὸν δῆμον οἰέται δεῖσθαι, συγχωρήσατε, φησίν, ἡμῖν ἄρχοντασ ἀποδεικνύναι καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐξ ἡμῶν ὁσουσδήτινασ, οἵτινεσ ἄλλου μὲν οὐδενὸσ ἔσονται κύριοι, τοῖσ δ’ ἀδικουμένοισ ἢ κατισχυομένοισ τῶν δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται τῶν δικαίων ἀποστερούμενον οὐθένα·

τοῦτο ὑμᾶσ ἀντιβολοῦμεν καὶ δεόμεθα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ οἷσ δεδώκατε, εἰ μὴ λόγοσ, ἀλλ’ ἔργον εἰσὶν αἱ διαλλαγαί, δοῦναι καὶ χαρίσασθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION