헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυι

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72)

παυσαμένου δὲ τοῦ Οὐαλερίου παρελθὼν ὁ Σικίννιοσ οὐκ ἐξ ἑνὸσ ἔφη δεῖν λόγου τὸ συμφέρον ἐξετάζειν τοὺσ εὖ βουλευομένουσ, ἀλλ’ ὑποτίθεσθαι τὸν ἐναντίον αὑτοῖσ λόγον, ἄλλωσ τε καὶ περὶ τηλικούτων πραγμάτων σκοποῦντασ· ἠξίου τε λέγειν πρὸσ ταῦτα τοὺσ βουλομένουσ ἅπασαν αἰδῶ καὶ εὐλάβειαν ἀποθεμένουσ· οὐ γὰρ ἐπιτρέπειν τὰ πράγματα σφίσιν εἰσ τὰσ τοιαύτασ ἀνάγκασ κατακεκλεισμένοισ οὔτ’ ὄκνῳ οὔτ’ αἰσχύνῃ εἴκειν. σιωπῆσ δὲ γενομένησ ἐπειδὴ πάντεσ εἰσ ἀλλήλουσ ἀπέβλεπον ἐπιζητοῦντεσ τὸν ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ λέξοντα, ἐφαίνετο δ’ οὐδείσ·

ὁ γὰρ Σικίννιοσ τοῖσ αὐτοῖσ πολλάκισ ἐχρῆτο λόγοισ· παρέρχεται κατὰ τὰσ ὑποσχέσεισ Λεύκιοσ Ιοὔνιοσ ἐκεῖνοσ ὁ βουλόμενοσ ἐπικαλεῖσθαι Βροῦτοσ καὶ τυχὼν ἐπισημασίασ παρὰ τοῦ πλήθουσ ἀθρόασ τοιαύτην διέθετο δημηγορίαν· τὸ δέοσ ὑμᾶσ, ὦ δημόται, τὸ τῶν πατρικίων ἐντετηκὸσ ἔτι ταῖσ ψυχαῖσ ἐκπλήσσειν ἐοίκε, καὶ διὰ τοῦτο τεταπεινωμένοι φέρειν τοὺσ λόγουσ εἰσ μέσον, οἷσ εἰώθατε χρῆσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ, ὀκνεῖτε.

οἰέται δ’ ἴσωσ ἕκαστοσ ὑμῶν τὸν πλησίον ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ λέξειν, καὶ πάντασ μᾶλλον, εἴ τι κινδύνευμά ἐστιν, ὑπομενεῖν, αὐτὸσ δ’ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ βεβηκώσ, ὅ τι ἂν ἐκ τοῦ τολμηροῦ χρηστὸν περιγένηται, τούτου τὸ μέροσ ἕξειν ἀδεῶσ·

κακῶσ εἰδώσ. εἰ γὰρ ἅπαντεσ τοῦτο ὑπολάβοιμεν, ἡ καθ’ ἕνα ὑμῶν ἕκαστον ἀτολμία κοινὴ πᾶσιν ἔσται βλάβη, καὶ ἐν ᾧ τὸ ἴδιόν τισ ἀσφαλὲσ ἀποσκοπεῖ τὸ μετὰ πάντων κοινὸν ἀπολεῖ. ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ πρότερον ἔγνωτε, ὅτι λέλυται τὸ δέοσ ὑμῶν καὶ τὸ ἐλεύθερον ἅμα τοῖσ ὅπλοισ βεβαίωσ ἔχετε, νῦν γ’ ἤδη μάθετε διδασκάλοισ χρησάμενοι τούτοισ. οἱ γὰρ ὑπερήφανοι καὶ βαρεῖσ οὐκ ἐπιτάττοντεσ ὑμῖν ὡσ πρότερον ἥκουσιν οὐδ’ ἀπειλοῦντεσ, ἀλλὰ δεόμενοι καὶ παρακαλοῦντεσ, ἐπὶ τὰ ὑμέτερα ὑμᾶσ κατιέναι, καὶ ὡσ ἐλευθέροισ ἐξ ἴσου ἤδη ἄρχονται ὁμιλεῖν.

τί οὖν ἔτι καταπέπληχθε αὐτοὺσ καὶ σιωπᾶτε, ἀλλ’ οὐκ ἐλεύθερα φρονεῖτε καὶ διαρρήξαντεσ ἤδη ποτὲ τοὺσ χαλινοὺσ λέγετε εἰσ τὸ κοινόν, ἃ πεπόνθατε πρὸσ αὐτῶν; ὦ σχέτλιοι, τί δεδοίκατε;

μή τι πάθητε ἡγεμόνι τῆσ ἐλευθεροστομίασ ἐμοὶ χρώμενοι;

κινδυνεύσω γὰρ ὑπὲρ ὑμῶν εἰπεῖν τὰ δίκαια μετὰ παρρησίασ ἐγὼ πρὸσ αὐτοὺσ καὶ οὐδὲν ἀποκρύψομαι. καὶ ἐπειδὴ Οὐαλέριοσ οὐδὲν ἔφησεν εἶναι τὸ κωλῦον ἀναστρέφειν ὑμᾶσ ἐπὶ τὰ οἰκεῖα τῆσ βουλῆσ διδούσησ τὴν κάθοδον καὶ προσεψηφισμένησ τὸ μὴ μνησικακεῖν, ταῦτ’ ἀποκρινοῦμαι πρὸσ αὐτόν, ἅπερ ἐστὶν ἀληθῆ καὶ ἀναγκαῖα εἰρῆσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION