Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52)

ἀλλ’ ἴσωσ ἔγωγε τετύφωμαι ταῦτα λέγων καὶ τὰ μὴ δεινὰ ἀξιῶ δεδιέναι· τῇ πόλει δ’ οὐδὲν ἕτερον ἤδη που κινδυνεύεται ἢ μεταβολή, πρᾶγμα οὐ χαλεπόν, κατὰ πολλήν τ’ ἂν ἡμῖν εὐπέτειαν ἐκ παντὸσ ἔθνουσ καὶ τόπου θῆτά τε καὶ πελάτην ὄχλον εἰσδέξασθαι γένοιτο. τουτὶ γάρ ἐστιν, ὃ πολλοὶ θρυλοῦσι τῶν ἐναντιουμένων τῷ δημοτικῷ, καὶ μὰ Δί’ οὐχ οἱ φαυλότατοι. εἰσ τοῦτο γὰρ ἤδη τινὲσ ἥκουσιν εὐηθείασ, ὥστε μὴ γνώμασ εἰσηγεῖσθαι σωτηρίουσ, ἀλλ’ εὐχὰσ λέγειν ἀδυνάτουσ, οὓσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην, ποία μὲν ἡμῖν χρόνου δοθήσεται περιουσία περὶ ταῦτα τὰ πράγματα γινομένοισ οὕτωσ ἐγγὺσ ὄντων τῇ πόλει τῶν ἐχθρῶν;

ποία δὲ συγγνώμη τῷ χρονισμῷ καὶ τῇ μελλήσει τῶν ἐλευσομένων συμμάχων, ἐν οὐ χρονίζουσιν οὐδὲ μέλλουσι δεινοῖσ;

τίσ δ’ ὁ παρέξων τὸ ἀσφαλὲσ ἀνὴρ ἢ θεὸσ καὶ κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν συνάξων ἐκ παντὸσ τόπου καὶ παραπέμψων δεῦρο τὴν ἐπικουρίαν; ἔτι δὲ δή, οἱ τὰσ ἑαυτῶν πατρίδασ ἐκλείψοντεσ καὶ πρὸσ ἡμᾶσ μεταναστησόμενοι τίνεσ ἔσονται; πότερον οἱ οἰκήσεισ τε καὶ ἐφέστια καὶ βίουσ καὶ τὸ τιμᾶσθαι παρὰ τοῖσ πολίταισ διὰ πατέρων ἐπιφάνειαν ἢ δόξαν οἰκείασ ἀρετῆσ ἔχοντεσ; καὶ τίσ ἂν ὑπομείνειε τὰ οἰκεῖα παραλιπὼν ἀγαθὰ τῶν ἀλλοτρίων γλίσχρωσ μεταλαβεῖν κακῶν; οὐ γὰρ εἰρήνησ καὶ τρυφῆσ μεταληψόμενοι δεῦρο ἥξουσιν, ἀλλὰ κινδύνων καὶ πολέμου, ἐξ ὧν ἄδηλον, εἰ κατορθωθήσεται τὸ τέλοσ. ἢ τὸ δημοτικὸν καὶ ἀνέστιον ἐπαξόμεθα πλῆθοσ, οἱο͂ν καὶ τὸ ἐνθένδε ἀπελαθὲν ἦν, δηλονότι καὶ διὰ χρέα καὶ καταδίκασ καὶ τὰσ ὁμοιοτρόπουσ ταύταισ συμφορὰσ ἀγαπητῶσ ὅποι ἂν τύχῃ μεθιδρυσόμενον;

ὃ κἂν τἆλλα χρηστὸν ᾖ καὶ μέτριον, ἵνα καὶ τοῦτ’ αὐτῷ χαρισώμεθα, διὰ τοῦτο γέ τοι τὸ μήτε οἰκεῖον εἶναι μήτε ὁμοδίαιτον, μήτε ἐθισμῶν καὶ νόμων καὶ παιδείασ ἔσεσθαι τῆσ παρ’ ἡμῖν ἔμπειρον, μακρῷ δή που καὶ τῷ παντὶ κάκιον ἂν εἰή τοῦ παρ’ ἡμῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION