Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48)

ἐδόκει ταῦτα τῇ βουλῇ· καὶ μετὰ ταῦτα προχειρισαμένη τοὺσ ἐπιτηδειοτάτουσ διεπέμψατο πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τοῦ χάρακοσ, ἐντειλαμένη πυνθάνεσθαι παρ’ αὐτῶν, τίνοσ δέονται καὶ ἐπὶ τίσι δικαίοισ ἀξιοῦσιν εἰσ τὴν πόλιν ἀναστρέφειν· εἰ γὰρ εἰή τι μέτριον καὶ δυνατὸν τῶν αἰτημάτων, οὐκ ἐναντιώσεσθαι σφίσι τὴν βουλήν. νῦν μὲν οὖν αὐτοῖσ ἀποθεμένοισ τὰ ὅπλα καὶ κατιοῦσιν εἰσ τὴν πόλιν ἄδειαν ὑπάρξειν τῶν ἡμαρτημένων, καὶ εἰσ τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον ἀμνηστίαν· κινδυνεύωσι περὶ τῆσ πατρίδοσ, ἀμοιβὰσ καλὰσ καὶ λυσιτελεῖσ.

ταύτασ οἱ πρέσβεισ τὰσ ἐντολὰσ κομισάμενοι ἀπέδοσαν τοῖσ ἐπὶ στρατοπέδου καὶ τὰ ἀκόλουθα διελέχθησαν. οὐ δεξαμένων δὲ τῶν ἀποστατῶν τὰσ προκλήσεισ, ἀλλ’ ὑπεροψίαν καὶ βαρύτητα καὶ πολλὴν εἰρωνείαν τοῖσ πατρικίοισ ὀνειδισάντων, εἰ προσποιοῦνται μὲν ἀγνοεῖν, ὧν ὁ δῆμοσ δεῖται καὶ δι’ ἃσ ἀνάγκασ ἀπ’ αὐτῶν ἀπέστη, χαρίζονται δ’ αὐτῷ τὴν ἄδειαν τοῦ μηδεμίαν ὑποσχεῖν τῆσ ἀποστάσεωσ δίκην, ὥσπερ ἔτι κύριοι, τῆσ βοηθείασ γε αὐτοὶ δεόμενοι τῆσ πολιτικῆσ οἱ ἐπὶ τοὺσ ὀθνείουσ πολέμουσ οὐκ εἰσ μακρὰν ἐλευσομένουσ πανστρατιᾷ, πρὸσ οὓσ οὐδ’ ἀντᾶραι δυνήσονται, οἳ οὐ σφέτερον ἡγοῦνται τὸ σωθῆναι ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν συναγωνιουμένων εὐτύχημα·

τέλοσ δὲ τοῦτον προσθέντων τὸν λόγον, ὡσ ἄμεινον ἤδη αὐτοὶ μαθόντεσ τὰσ κατεχούσασ τὴν πόλιν ἀπορίασ, γνώσονται πρὸσ οἱούσ ἀντιπάλουσ αὐτοῖσ ἔσται ὁ ἀγών, καὶ πολλὰσ καὶ χαλεπὰσ ἀπειλὰσ ἐπανατειναμένων· οἱ μὲν πρέσβεισ οὐδὲν ἔτι πρὸσ ταῦτα ἀντειπόντεσ ἀπηλλάττοντο καὶ τὰ παρὰ τῶν ἀποστατῶν τοῖσ πατρικίοισ ἐδήλωσαν, ἡ δὲ πόλισ, ἐπειδὴ τὰσ ἀποκρίσεισ ταύτασ ἔλαβεν, ἐν ταραχαῖσ καὶ δείμασι πολλῷ χαλεπωτέροισ ἢ πρόσθεν ἐγένετο, καὶ οὔτε ἡ βουλὴ πόρον εὑρεῖν οἱά τε ἦν οὔτ’ ἀναβολάσ, δυσφημιῶν δὲ καὶ κατηγοριῶν, ἃσ οἱ προεστηκότεσ αὐτῆσ ἐποιοῦντο κατ’.

ἀλλήλων, ἐπὶ πολλὰσ ἀκούουσα ἡμέρασ διελύετο· οὔτε τὸ δημοτικὸν πλῆθοσ, ὅσον ἔτι παρέμενεν εὐνοίᾳ τῶν πατρικίων ἢ πόθῳ τῆσ πατρίδοσ ἠναγκασμένον, ὅμοιον ἦν, ἀλλὰ καὶ τούτου φανερῶσ τε καὶ κρύφα πολὺ μέροσ διέρρει, βέβαιον δ’ οὐδὲν τῶν καταλειπομένων ἐδόκει εἶναι.

τούτων δὲ γενομένων οἱ μὲν ὕπατοι· καὶ γὰρ ἦν βραχὺσ ὁ λειπόμενοσ αὐτοῖσ ἔτι τῆσ ἀρχῆσ χρόνοσ· ἡμέραν ἔστησαν ἀρχαιρεσιῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION