Plutarch, Pompey, chapter 77

(플루타르코스, Pompey, chapter 77)

ὡσ δ’ οὖν ἐνίκα φεύγειν εἰσ τὴν Αἴγυπτον, ἀναχθεὶσ ἀπὸ Κύπρου Σελευκίδι τριήρει μετὰ τῆσ γυναικόσ τῶν δ’ ἄλλων οἱ μὲν ἐν μακραῖσ ὁμοίωσ ναυσίν, οἱ δὲ ἐν ὁλκάσιν ἅμα συμπαρέπλεον, τὸ μὲν πέλαγοσ διεπέρασεν ἀσφαλῶσ, πυθόμενοσ δὲ τὸν Πτολεμαῖον ἐν Πηλουσίῳ καθῆσθαι μετὰ στρατιᾶσ, πολεμοῦντα πρὸσ τὴν ἀδελφήν, ἐκεῖ κατέσχε, προπέμψασ τὸν φράσοντα τῷ βασιλεῖ καὶ δεησόμενον. ὁ μὲν οὖν Πτολεμαῖοσ ἦν κομιδῇ νέοσ·

ὁ δὲ πάντα διέπων τὰ πράγματα Ποθεινὸσ ἤθροισε βουλὴν τῶν δυνατωτάτων ἐδύναντο δὲ μέγιστον οὓσ ἐκεῖνοσ ἐβούλετο· καὶ λέγειν ἐκέλευσεν ἣν ἔχει γνώμην ἕκαστοσ, ἦν οὖν δεινὸν περὶ Πομπηϊού Μάγνου βουλεύεσθαι Ποθεινὸν τὸν εὐνοῦχον καὶ Θεόδοτον τὸν Χῖον, ἐπὶ μισθῷ ῥητορικῶν λόγων διδάσκαλον ἀνειλημμένον, καὶ τὸν Αἰγύπτιον Ἀχιλλᾶν κορυφαιότατοι γὰρ ἦσαν ἐν κατευνασταῖσ καὶ τιθηνοῖσ τοῖσ ἄλλοισ οὗτοι σύμβουλοι. καὶ τοιούτου δικαστηρίου ψῆφον Πομπήϊοσ ἐπ’ ἀγκυρῶν πρόσω τῆσ χώρασ ἀποσαλεύων περιέμενεν, ὃν Καίσαρι σωτηρίασ χάριν οὐκ ἦν ἄξιον ὀφείλειν.

τῶν μὲν οὖν ἄλλων τοσοῦτον αἱ γνῶμαι διέστησαν ὅσον οἱ μὲν ἀπελαύνειν ἐκέλευον, οἱ δὲ καλεῖν καὶ δέχεσθαι τὸν ἄνδρα· Θεόδοτοσ δὲ δεινότητα λόγου καὶ ῥητορείαν ἐπιδεικνύμενοσ οὐδέτερον ἀπέφηνεν ἀσφαλέσ, ἀλλὰ δεξαμένουσ μὲν ἕξειν Καίσαρα πολέμιον καὶ δεσπότην Πομπήϊον, ἀπωσαμένουσ δὲ καὶ Πομπηϊῴ τῆσ ἐκβολῆσ ὑπαιτίουσ ἔσεσθαι καὶ Καίσαρι τῆσ διώξεωσ·

κράτιστον οὖν εἶναι μεταπεμψαμένουσ ἀνελεῖν τὸν ἄνδρα· καὶ γὰρ ἐκείνῳ χαριεῖσθαι καὶ τοῦτον οὐ φοβήσεσθαι. προσεπεῖπε δὲ διαμειδιάσασ, ὥσ φασιν, ὅτι νεκρὸσ οὐ δάκνει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION