Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 83

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 83)

ὡσ δ’ ἐπαύσατο, πάντεσ οἱ παρόντεσ ἐπεθορύβησαν ὡσ τὰ δέοντα λελογισμένῳ συγκατατιθέμενοι καὶ μετὰ τοῦτο ἡσυχίασ γενομένησ Μενήνιοσ Ἀγρίππασ, ὅσπερ καὶ τοὺσ ἐν τῇ βουλῇ λόγουσ ὑπὲρ τοῦ δήμου διέθετο καὶ τοῦ πεμφθῆναι τὴν αὐτοκράτορα πρεσβείαν τὴν γνώμην ἀποφηνάμενοσ αἰτιώτατοσ ἦν, διεσήμηνεν ὅτι βούλεται καὶ αὐτὸσ εἰπεῖν. τοῖσ δὲ κατ’ εὐχὴν τὸ πρᾶγμα ἐφάνη καὶ νυνί γέ τοι λόγων ὑπέλαβον ἀκούσεσθαι συμβάσεισ ἀληθινὰσ καὶ γνώμασ σωτηρίουσ ἀμφοῖν ἐχόντων. καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐπερρόθησαν ἅπαντεσ βοῇ μεγάλῃ λέγειν κελεύοντεσ·

ἔπειτα ἐπέσχον, καὶ σιγὴ τοσαύτη κατέλαβε τὴν ἐκκλησίαν, ὥστε μηθὲν διαλλάξαι τὸν τόπον ἐρημίασ. ὁ δὲ τά τε ἄλλα, ὡσ οἱο͂́ν τε ἦν, πιθανωτάτοισ ἔδοξε χρήσασθαι λόγοισ καὶ τοῦ βουλήματοσ τῶν ἀκουόντων ἐστοχασμένοισ, τελευτῶν δὲ τῆσ δημηγορίασ λέγεται μῦθόν τινα εἰπεῖν εἰσ τὸν Αἰσώπειον τρόπον συμπλάσασ πολλὴν ὁμοιότητα πρὸσ τὰ πράγματα ἔχοντα, καὶ τούτῳ μάλιστ’ αὐτοὺσ ἑλεῖν· ὅθεν καὶ μνήμησ ἀξιοῦται ὁ λόγοσ καὶ φέρεται ἐν ἁπάσαισ ταῖσ ἀρχαίαισ ἱστορίαισ.

ἦν δὲ τὰ λεχθέντα ὑπ’ αὐτοῦ τοιάδε. ἡμεῖσ ἀπεστάλημεν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ, ὦ δημόται, πρὸσ ὑμᾶσ οὔτε ἀπολογησόμενοι ὑπὲρ ἐκείνησ οὔτε ὑμῶν κατηγορήσοντεσ·

οὐ γὰρ ἐδόκει ταῦτα καιρὸν ἔχειν οὐδ’ εἶναι ταῖσ κατεχούσαισ τὸ κοινὸν τύχαισ πρόσφορα· ἀλλὰ διαλύσοντεσ ἁπάσῃ προθυμίᾳ καὶ μηχανῇ τὴν στάσιν καὶ καταστήσοντεσ εἰσ τὸν ἐξ ἀρχῆσ κόσμον τὴν πολιτείαν, ἔχοντεσ δὲ τούτου τὴν ἐξουσίαν αὐτοκράτορα. ὥστε περὶ μὲν τῶν δικαίων οὐδὲν ἂν οἰόμεθα δεῖν, ὅπερ Ιοὔνιοσ ἐποίησεν οὑτοσί, εἰσ μακρὸν ἐκμηκύνειν χρόνον· διαλῦσαι τὴν στάσιν οἰόμεθα δεῖν, καὶ τίσ ἡ βεβαιώσουσα τὰσ ὁμολογίασ ἡμῶν ἔσται πίστισ, περὶ τούτων, ἃ διεγνώκαμεν, ἐροῦμεν πρὸσ ὑμᾶσ.

ἡμῖν ἐνθυμουμένοισ, ὅτι πᾶσα θεραπεύεται στάσισ ἐξ ἁπάσησ πόλεωσ, ὅταν ἐξαιρεθῶσιν αἱ παρασχοῦσαι τὴν διαφορὰν αἰτίαι, ἀναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι τὰσ ἀρχηγοὺσ τῆσ διχοστασίασ προφάσεισ γνῶναί τε καὶ παῦσαι. εὑρόντεσ δὲ τὰσ ἀποτόμουσ τῶν δανείων ἀναπράξεισ τῶν παρόντων κακῶν αἰτίασ γεγονυίασ, οὕτωσ αὐτὰσ διορθούμεθα.

τοὺσ ὀφείλοντασ χρία καὶ μὴ δυναμένουσ διαλύσασθαι πάντασ ἀφεῖσθαι τῶν ὀφλημάτων δικαιοῦμεν· καὶ εἴ τινων ἤδη τὰ σώματα ὑπερημέρων ὄντων ταῖσ νομίμοισ προθεσμίαισ κατέχεται, καὶ ταῦτ’ ἐλεύθερα εἶναι κρίνομεν· καὶ τὰσ καταγνώσεισ αὐτῶν ἀκύρουσ ποιοῦμεν.

περὶ μὲν δὴ τῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου συμβολαίων, ἃ τὴν ἀπόστασιν ἔδοξεν ἡμῖν ποιῆσαι, τοῦτον ἐπανορθούμεθα τὸν τρόπον·

περὶ δὲ τῶν ὕστερον ἐσομένων, ὡσ ἂν ὑμῖν τε τῷ δήμῳ καὶ τοῖσ ἐκ τοῦ συνεδρίου κοινῇ βουλευσομένοισ φανῇ, νόμου κυρωθέντοσ, οὕτωσ ἐχέτω. οὐχὶ ταῦτα μέντοι τὰ διαστήσαντα ὑμᾶσ ἦν ἀπὸ τῶν πατρικίων, ὦ δημόται, καὶ τούτων εἰ τύχοιτε ἀποχρῆν ὑμῖν ᾤεσθε καὶ οὐδενὸσ ἄλλου ὠρέγεσθε; δίδοται νῦν ὑμῖν· ἄπιτε ἤδη χαίροντεσ εἰσ τὴν πατρίδα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION