헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πομπεψ́42́

(플루타르코스, Pompey, chapter 42)

ἐκ τούτου τὸ μὲν στράτευμα τῇ χαρᾷ χρώμενον, ὡσ εἰκόσ, ἐν θυσίαισ καὶ συνουσίαισ διῆγεν, ὡσ ἐν τῷ Μιθριδάτου σώματι μυρίων τεθνηκότων πολεμίων. Πομπήϊοσ δὲ ταῖσ πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ταῖσ στρατείαισ κεφαλὴν ἐπιτεθεικὼσ οὐ πάνυ ῥᾳδίωσ οὕτω προσδοκηθεῖσαν, εὐθὺσ ἀνέζευξεν ἐκ τῆσ Ἀραβίασ· καὶ ταχὺ τὰσ ἐν μέσῳ διεξελθὼν ἐπαρχίασ εἰσ Ἀμισὸν ἀφίκετο, καὶ κατέλαβε πολλὰ μὲν δῶρα παρὰ Φαρνάκου κεκομισμένα, πολλὰ δὲ σώματα τῶν βασιλικῶν, αὐτὸν δὲ τὸν Μιθριδάτου νεκρὸν οὐ πάνυ γνώριμον ἀπὸ τοῦ προσώπου τὸν γὰρ ἐγκέφαλον ἔλαθεν ἐκτῆξαι τοὺσ θεραπεύοντασ·

ἀλλὰ ταῖσ οὐλαῖσ ἐπεγίγνωσκον οἱ δεόμενοι τοῦ θεάματοσ. οὐ γὰρ αὐτὸσ Πομπήϊοσ ἰδεῖν ὑπέμεινεν, ἀλλ’ ἀφοσιωσάμενοσ τὸ νεμεσητὸν εἰσ Σινώπην ἀπέπεμψε, τῆσ δ’ ἐσθῆτοσ, ἣν ἐφόρει, καὶ τῶν ὅπλων τὸ μέγεθοσ καὶ τήν λαμπρότητα ἐθαύμασε·

καίτοι τὸν μὲν ξιφιστῆρα πεποιημένον ἀπὸ τετρακοσίων ταλάντων Πόπλιοσ κλέψασ ἐπώλησεν Ἀριαράθῃ, τὴν δὲ κίταριν Γάϊοσ ὁ τοῦ Μιθριδάτου σύντροφοσ ἔδωκε κρύφα δεηθέντι Φαύστῳ τῷ Σύλλα παιδί, θαυμαστῆσ οὖσαν ἐργασίασ, ὃ τότε τὸν Πομπήϊον διέλαθε. Φαρνάκησ δὲ γνοὺσ ὕστερον ἐτιμωρήσατο τοὺσ ὑφελομένουσ. διοικήσασ δὲ τὰ ἐκεῖ καὶ καταστησάμενοσ οὕτωσ ἤδη πανηγυρικώτερον ἐχρῆτο τῇ πορείᾳ, καὶ γὰρ εἰσ Μιτυλήνην ἀφικόμενοσ τήν τε πόλιν ἠλευθέρωσε διὰ Θεοφάνη, καὶ τὸν ἀγῶνα τὸν πάτριον ἐθεάσατο τῶν ποιητῶν, ὑπόθεσιν μίαν ἔχοντα τὰσ ἐκείνου πράξεισ, ἡσθεὶσ δὲ τῷ θεάτρῳ περιεγράψατο τὸ εἶδοσ αὐτοῦ καὶ τὸν τύπον, ὡσ ὅμοιον ἀπεργασόμενοσ τὸ ἐν Ῥώμῃ, μεῖζον δὲ καὶ σεμνότερον.

ἐν δὲ Ῥόδῳ γενόμενοσ πάντων μὲν ἠκροάσατο τῶν σοφιστῶν, καὶ δωρεὰν ἑκάστῳ τάλαντον ἔδωκε·

Ποσειδώνιοσ δὲ καὶ τήν ἀκρόασιν ἀνέγραψεν ἣν ἔσχεν ἐπ’ αὐτοῦ πρὸσ Ἑρμαγόραν τὸν ῥήτορα περὶ τῆσ καθόλου ζητήσεωσ ἀντιταξάμενοσ. ἐν δὲ Ἀθήναισ τὰ μὲν πρὸσ τοὺσ φιλοσόφουσ ὅμοια τοῦ Πομπηϊού· τῇ πόλει δὲ ἐπιδοὺσ εἰσ ἐπισκευὴν πεντήκοντα τάλαντα λαμπρότατοσ ἀνθρώπων ἤλπιζεν ἐπιβήσεσθαι τῆσ Ἰταλίασ καὶ ποθῶν ὀφθήσεσθαι τοῖσ οἴκοι ποθοῦσιν.

ᾧ δ’ ἄρα πρὸσ τὰ λαμπρὰ καὶ μεγάλα τῶν ἀπὸ τῆσ τύχησ ἀγαθῶν ἀεί τινα κεραννύναι κακοῦ μοῖραν ἐπιμελέσ ἐστι δαιμονίῳ, τοῦτο ὑποικούρει πάλαι παρασκευάζον αὐτῷ λυπηροτέραν τήν ἐπάνοδον. ἐξύβρισε γὰρ ἡ Μουκία παρὰ τήν ἀποδημίαν αὐτοῦ, καὶ πόρρω μὲν ὢν ὁ Πομπήϊοσ κατεφρόνει τοῦ λόγου·

πλησίον δὲ Ἰταλίασ γενόμενοσ καὶ σχολάζοντι τῷ λογισμῷ μᾶλλον, ὡσ ἐοίκε, τῆσ αἰτίασ ἁψάμενοσ, ἔπεμψεν αὐτῇ τήν ἄφεσιν, οὔτε τότε γράψασ οὔθ’ ὕστερον ἐφ’ οἷσ ἀφῆκεν ἐξειπών ἐν δ’ ἐπιστολαῖσ Κικέρωνοσ ἡ αἰτία γέγραπται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Pompey, chapter 42

(플루타르코스, Pompey, chapter 42)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION