χρήστης?
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration: chrēstēs
Principal Part:
χρήστης
χρήστου
Structure:
χρηστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: gen. pl. χρήστων (not χρηστῶν, to distinguish it from the gen. pl. of χρηστός.)
Sense
- a creditor, usurer, dun
- a debtor
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ κάλαθος ὁ εἷς σύκων χρηστῶν σφόδρα, ὡς τὰ σύκα τὰ πρώϊμα, καὶ ὁ κάλαθος ὁ ἕτερος σύκων πονηρῶν σφόδρα, ἃ οὐ βρωθήσεται ἀπὸ πονηρίας αὐτῶν. (Septuagint, Liber Ieremiae 24:2)
- ἔμποροι Σαββὰ καὶ Ραγμά, οὗτοι ἔμποροί σου μετὰ πρώτων ἡδυσμάτων καὶ λίθων χρηστῶν καὶ χρυσὸν ἔδωκαν τὴν ἀγοράν σου. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 27:22)
- οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 27 6:2)
- βροτοῖσιν ὡς τὰ χρηστὰ πράγματα χρηστῶν ἀφορμὰς ἐνδίδως ἀεὶ λόγων. (Euripides, Hecuba, episode, lyric 7:16)
- ἀντὶ γὰρ χρηστῶν λόγων ξενίων κυρήσεθ, οἷ ἐμὸς κεύθει δόμος. (Euripides, episode 4:22)
- ὁ πατὴρ εἰδὼς ὡς πάλαι ἐρῴην ταυτησὶ τῆς χρηστῆς, ἐνέκλεισέ με παραγγείλας τῷ θυρωρῷ μὴ ἀνοίγειν: (Lucian, Dialogi meretricii, 3:8)
- καὶ ἐξὸν [ἡμῖν] λαμπροτάτοις [εἶναι] παρὰ τῷ δήμῳ [καὶ τὸ]ν ὑπόλοιπον [βίον ὑ]πὸ δόξης χρη[στῆς πα]ραπεμφθῆ[ναι, ἅπα]ντα ταῦτα ἀνέτρ[εψας, κα]ὶ οὐκ αἰσχύνει νυνὶ τηλικοῦτ[ος] ὢν ὑπὸ μειρακίων κρινόμενος περὶ δωροδοκίας. (Hyperides, Speeches, 5:7)
- ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ λόγῳ μὲν ἀποδειχθεὶς ὕπατος, ἐξουσίαν δὲ λαβὼν αὐτοκράτορος καὶ δικτάτορος ἐπὶ τοὺς περὶ Κατιλίναν, ἐμαρτύρησεν ἅμα τῷ Πλάτωνι μαντευομένῳ παῦλαν ἕξειν κακῶν τὰς πόλεις, ὅταν εἰς ταὐτὸ δύναμίς τε μεγάλη καὶ φρόνησις ἔκ τινος τύχης χρηστῆς ἀπαντήσῃ μετὰ δικαιοσύνης. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 3 4:1)
- "μαχεῖται γὰρ ὑμῖν Μαρδόνιος αὔριον, οὐχ ὑπ ἐλπίδος χρηστῆς οὐδὲ θάρσους, ἀλλ ἀπορίας τῶν παρόντων, ἐπεὶ καὶ μάντεις ἐκεῖνον ἀπαισίοις ἱεροῖς καὶ λογίοις χρησμῶν εἴργουσι μάχης, καὶ τὸν στρατὸν ἔχει δυσθυμία πολλὴ καὶ κατάπληξις. (Plutarch, , chapter 15 2:5)
- ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ὄφελος διανοίας ἐστὶ χρηστῆς, εἰ μή τις αὐτῇ κόσμον ἀποδώσει καλῆς ὀνομασίας, οὕτω κἀνταῦθα οὐδέν ἐστι προὔργου λέξιν εὑρεῖν καθαρὰν καὶ καλλιρήμονα, εἰ μὴ καὶ κόσμον αὐτῇ τις ἁρμονίας τὸν προσήκοντα περιθήσει. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 36)
