Sense

1. a seafaring life, ship-owning
2. a voyage, an adventure, enterprise
3. a ship

Examples

• τίς δέ νιν ναυκληρία ἐκ τῆσδ ἀπῆρε χθονός· (Euripides, Helen, episode9)
• Δόλιος ἡ ναυκληρία. (Euripides, Helen, episode 5:10)
• κατηγόρησαν δέ μου καὶ περὶ τῶν ναυκληριῶν καὶ περὶ τῆς ἐμπορίας, ὡς ἄρα οἱ θεοὶ διὰ τοῦτό με ἐκ τῶν κινδύνων σῴσαιεν, ἵνα ἐλθὼν δεῦρο, ὡς ἐοίκεν, ὑπὸ Κηφισίου ἀπολοίμην. (Andocides, Speeches, 221:1)
• τῆς δὲ μεταβλητικῆς μέγιστον μὲν ἐμπορία καὶ ταύτης μέρη τρία, ναυκληρία φορτηγία παράστασις: (Aristotle, Politics, Book 1 148:2)
• μόλοι δὲ ναυκλήρια, καὶ στρατιᾶς Ἑλλάδος διόπτας ἵκοιτο, καὶ κάμψειε πάλιν θυμέλας οἴ- κων πατρὸς Ἰλιάδας. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 11)
• Ἀνδοκίδης ἐπὶ τοῖς πολιτευομένοις ἐπέθετο ναυκληρίᾳ,καὶ τοῖς τε Κυπρίων βασιλεῦσι καὶ πολλοῖς ἄλλοις δοκίμοις ἐπεξενώθη ὅτε καὶ μίαν τῶν πολιτίδων, Ἀριστείδου θυγατέρα, ἀνεψιὰν οὖσαν αὐτῷ, λάθρα τῶν οἰκείων ἐξαγαγὼν ἔπεμψε δῶρον τῷ Κυπρίων βασιλεῖ. (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 7:3)

Similar forms

• ναύκληρος (26)
• ναυκλήρῳ (19)
• ναύκληρον (15)
• ναυκλήρου (15)
• ναυκλήρων (13)
• Ναυκλήροις (11)
• ναυκλήρους (10)
• ναύκληροι (6)
• ναυκλήρια (4)
• ναυκληρίᾳ (3)
• ναυκληρία (3)
• ναυκληρεῖν (3)
• ναυκληρίαν (3)
• ναυκληρεῖ (3)
• ναυκληρίων (2)
• ναυκληριῶν (1)
• ναυκληρῶ (1)
• ναυκληρεῖς (1)
• ναυκληρικοὺς (1)
• ναυκληρίας (1)
• ναυκληρίοις (1)
• ναυκληρικὸν (1)
• ναυκληρικῶν (1)
• ναυκληρικὴ (1)
• ναυκληρῶν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.