Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀφειλέτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀφειλέτης ὀφειλέτου

Structure: ὀφειλετ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: o)fei/lw

Sense

  1. debtor
  2. (New Testament) sinner

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Δημήτριοσ δὲ δεξάμενοσ εὔξατο τοῖσ θεοῖσ μὴ πολὺν χρόνον ὀφειλέτην γενέσθαι Πτολεμαίῳ χάριτοσ, ἀλλὰ ταχέωσ ἀμείψασθαι διὰ τῶν ὁμοίων. (Plutarch, Demetrius, chapter 5 3:3)
  • οὐ κάτοισθ’ ἐγὼ θεοῖσ ὡσ οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ’ ὀφειλέτησ ἔτι; (Sophocles, Ajax, episode 4:9)
  • "καὶ ἄφεσ ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡσ καὶ ἡμεῖσ ἀφήκαμεν τοῖσ ὀφειλέταισ ἡμῶν· (, chapter 1 217:4)
  • ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσήχθη εἷσ αὐτῷ ὀφειλέτησ μυρίων ταλάντων. (, chapter 11 324:1)
  • ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα ὀκτὼ ἐφ’ οὓσ ἔπεσεν ὁ πύργοσ ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούσ, δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ιἐρουσαλήμ; (, chapter 3 630:1)
  • Ἕλλησίν τε καὶ βαρβάροισ, σοφοῖσ τε καὶ ἀνοήτοισ ὀφειλέτησ εἰμί· (PROS RWMAIOUS, chapter 1 16:1)
  • μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῳ ὅτι ὀφειλέτησ ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι. (PROS GALATAS, chapter 1 123:1)

Synonyms

  1. debtor

  2. sinner

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION