Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀφειλέτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀφειλέτης ὀφειλέτου

Structure: ὀφειλετ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: o)fei/lw

Sense

  1. debtor
  2. (New Testament) sinner

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ὀφειλέτης ὀφειλέτᾱ ὀφειλέται
Genitive ὀφειλέτου ὀφειλέταιν ὀφειλετῶν
Dative ὀφειλέτῃ ὀφειλέταιν ὀφειλέταις
Accusative ὀφειλέτην ὀφειλέτᾱ ὀφειλέτᾱς
Vocative ὀφειλέτα ὀφειλέτᾱ ὀφειλέται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Δημήτριοσ δὲ δεξάμενοσ εὔξατο τοῖσ θεοῖσ μὴ πολὺν χρόνον ὀφειλέτην γενέσθαι Πτολεμαίῳ χάριτοσ, ἀλλὰ ταχέωσ ἀμείψασθαι διὰ τῶν ὁμοίων. (Plutarch, Demetrius, chapter 5 3:3)
  • οὐ κάτοισθ’ ἐγὼ θεοῖσ ὡσ οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ’ ὀφειλέτησ ἔτι; (Sophocles, Ajax, episode 4:9)
  • "καὶ ἄφεσ ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡσ καὶ ἡμεῖσ ἀφήκαμεν τοῖσ ὀφειλέταισ ἡμῶν· (, chapter 1 217:4)
  • ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσήχθη εἷσ αὐτῷ ὀφειλέτησ μυρίων ταλάντων. (, chapter 11 324:1)
  • ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα ὀκτὼ ἐφ’ οὓσ ἔπεσεν ὁ πύργοσ ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούσ, δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντασ τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ κατοικοῦντασ Ιἐρουσαλήμ; (, chapter 3 630:1)
  • Ἕλλησίν τε καὶ βαρβάροισ, σοφοῖσ τε καὶ ἀνοήτοισ ὀφειλέτησ εἰμί· (PROS RWMAIOUS, chapter 1 16:1)
  • μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῳ ὅτι ὀφειλέτησ ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι. (PROS GALATAS, chapter 1 123:1)

Synonyms

  1. debtor

  2. sinner

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION