Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χαλεπαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χαλεπαίνω

Structure: χαλεπαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xalepo/s

Sense

  1. to be severe, sore, grievous
  2. to be violent, sorely angry, savage, to be angry with, to be angry with, for
  3. to provoke to anger, to be provoked
  4. to be treated harshly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαλεπαίνω χαλεπαίνεις χαλεπαίνει
Dual χαλεπαίνετον χαλεπαίνετον
Plural χαλεπαίνομεν χαλεπαίνετε χαλεπαίνουσιν*
SubjunctiveSingular χαλεπαίνω χαλεπαίνῃς χαλεπαίνῃ
Dual χαλεπαίνητον χαλεπαίνητον
Plural χαλεπαίνωμεν χαλεπαίνητε χαλεπαίνωσιν*
OptativeSingular χαλεπαίνοιμι χαλεπαίνοις χαλεπαίνοι
Dual χαλεπαίνοιτον χαλεπαινοίτην
Plural χαλεπαίνοιμεν χαλεπαίνοιτε χαλεπαίνοιεν
ImperativeSingular χαλέπαινε χαλεπαινέτω
Dual χαλεπαίνετον χαλεπαινέτων
Plural χαλεπαίνετε χαλεπαινόντων, χαλεπαινέτωσαν
Infinitive χαλεπαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χαλεπαινων χαλεπαινοντος χαλεπαινουσα χαλεπαινουσης χαλεπαινον χαλεπαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαλεπαίνομαι χαλεπαίνει, χαλεπαίνῃ χαλεπαίνεται
Dual χαλεπαίνεσθον χαλεπαίνεσθον
Plural χαλεπαινόμεθα χαλεπαίνεσθε χαλεπαίνονται
SubjunctiveSingular χαλεπαίνωμαι χαλεπαίνῃ χαλεπαίνηται
Dual χαλεπαίνησθον χαλεπαίνησθον
Plural χαλεπαινώμεθα χαλεπαίνησθε χαλεπαίνωνται
OptativeSingular χαλεπαινοίμην χαλεπαίνοιο χαλεπαίνοιτο
Dual χαλεπαίνοισθον χαλεπαινοίσθην
Plural χαλεπαινοίμεθα χαλεπαίνοισθε χαλεπαίνοιντο
ImperativeSingular χαλεπαίνου χαλεπαινέσθω
Dual χαλεπαίνεσθον χαλεπαινέσθων
Plural χαλεπαίνεσθε χαλεπαινέσθων, χαλεπαινέσθωσαν
Infinitive χαλεπαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χαλεπαινομενος χαλεπαινομενου χαλεπαινομενη χαλεπαινομενης χαλεπαινομενον χαλεπαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχαλέπαινον ἐχαλέπαινες ἐχαλέπαινεν*
Dual ἐχαλεπαίνετον ἐχαλεπαινέτην
Plural ἐχαλεπαίνομεν ἐχαλεπαίνετε ἐχαλέπαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχαλεπαινόμην ἐχαλεπαίνου ἐχαλεπαίνετο
Dual ἐχαλεπαίνεσθον ἐχαλεπαινέσθην
Plural ἐχαλεπαινόμεθα ἐχαλεπαίνεσθε ἐχαλεπαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ δὲ ἦν ἀνήκεστοσ καὶ θηριώδησ καὶ πολλὴ μὲν ὠμότησ αὐτοῦ, πολλὴ δὲ ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία κατηγορεῖτο, τραχυνομένου τοῦ Πελοπίδου πρὸσ αὐτὸν καὶ χαλεπαίνοντοσ ἀποδρὰσ ᾤχετο μετὰ τῶν δορυφόρων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 26 2:2)
  • χαλεπαίνοντοσ δ’ ἐκείνου καὶ διανοουμένου πολεμεῖν τοῖσ Κυρηναίοισ, συνέβη τὴν μητέρα τελευτῆσαι, καὶ ταφὰσ αὐτῆσ ἐπιτελοῦντοσ, ἀναγγέλλοντασ ἐλθεῖν παρὰ τοῦ Ἀμάσιδοσ, ἔδοξεν οὖν τῷ Πολυάρχῳ βαδίζειν ἀπολογησομένῳ· (Plutarch, Mulierum virtutes, 5:3)
  • χαλεπαίνοντοσ δ’ ἐκείνου καὶ διανοουμένου πολεμεῖν τοῖσ Κυρηναίοισ, συνέβη τὴν μητέρα τελευτῆσαι, καὶ ταφὰσ αὐτῆσ ἐπιτελοῦντοσ, ἀναγγέλλοντασ ἐλθεῖν παρὰ τοῦ Ἀμάσιδοσ; (Plutarch, Mulierum virtutes, 14:4)
  • χαλεπαίνοντοσ δὲ τοῦ βαρβάρου καὶ βασιλεῖ γράψειν φήσαντοσ ἐπιστολήν, φοβηθεὶσ ὁ Θεμιστοκλῆσ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν κατέφυγε καὶ τὰσ παλλακίδασ αὐτοῦ θεραπεύσασ χρήμασιν ἐκεῖνόν τε κατεπράϋνε τῆσ ὀργῆσ καὶ πρὸσ τὰ ἄλλα παρεῖχεν ἑαυτὸν εὐλαβέστερον, ἤδη καὶ τὸν φθόνον τῶν βαρβάρων δεδοικώσ. (Plutarch, , chapter 31 2:1)
  • τοῦ δὲ Τιμοφάνουσ πρῶτον μὲν αὐτῶν καταγελῶντοσ, ἔπειτα δὲ πρὸσ ὀργὴν ἐκφερομένου καὶ χαλεπαίνοντοσ, ὁ μὲν Τιμολέων ἀποχωρήσασ μικρὸν αὐτοῦ καὶ συγκαλυψάμενοσ εἱστήκει δακρύων, ἐκεῖνοι δὲ τὰ ξίφη σπασάμενοι ταχὺ διαφθείρουσιν αὐτόν. (Plutarch, Timoleon, chapter 4 5:1)

Synonyms

  1. to provoke to anger

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION