ὀνειδίζω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὀνειδίζω
Structure:
ὀνειδίζ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: in pass. sense
Sense
- to throw a reproach upon, cast in, teeth, object or impute, impute
- to reproach, upbraid
- did'st reproach, with
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἴ πωσ εἰσακούσεται Κύριοσ ὁ Θεόσ σου πάντασ τοὺσ λόγουσ Ραψάκου, ὃν ἀπέστειλεν αὐτὸν βασιλεὺσ Ἀσσυρίων ὁ κύριοσ αὐτοῦ ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα καὶ βασφημεῖν ἐν λόγοισ, οἷσ ἤκουσε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, καὶ λήψῃ προσευχὴν περὶ τοῦ λείμματοσ τοῦ εὑρισκομένου. (Septuagint, Liber II Regum 19:4)
- κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖσ σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, τοὺσ ὀφθαλμούσ σου καὶ ἰδὲ καὶ ἄκουσον τοὺσ λόγουσ Σενναχηρίμ, οὓσ ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα. (Septuagint, Liber II Regum 19:16)
- καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀνειδίζειν τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε περὶ αὐτοῦ λέγων. ὡσ οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆσ γῆσ οὐκ ἐξείλαντο λαοὺσ αὐτῶν ἐκ χειροσ μου, οὕτωσ οὐ μὴ ἐξέληται ὁ Θεὸσ Ἐζεκίου λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρόσ μου, (Septuagint, Liber II Paralipomenon 32:17)
- καὶ προστετάχαμεν ἑκάστῳ πάντασ εἰσ τὰ ἴδια ἐπιστρέφειν, ἐν παντὶ τόπῳ μηθενὸσ αὐτοὺσ τὸ σύνολον καταβλάπτοντοσ, μήτε ὀνειδίζειν περὶ τῶν γεγενημένων παρὰ λόγον. (Septuagint, Liber Maccabees III 7:8)
- ὅτι ὁ ζῆλοσ τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με, καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ̓ ἐμέ. (Septuagint, Liber Psalmorum 68:10)
- ὁ γὰρ μακάριοσ ‐ κοὐκ ὀνειδίζω τύχασ ‐ Διὸσ πεφυκώσ, ὡσ λέγουσι, Τάνταλοσ κορυφῆσ ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον ἀέρι ποτᾶται· (Euripides, episode 1:2)
- τὰ τούτου δ’ οὐκ ὀνειδίζω κακά. (Euripides, episode 5:6)
- καὶ οὐ τὸ δυστύχημα ὀνειδίζω, ἀλλὰ τὸν τρόπον ἐξετάξω. (Aeschines, Speeches, , section 781)
- "Ἄδρηστε, ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενοσ ἔχω, παρέχων πᾶσαν δαπάνην. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 41 2:2)
Synonyms
-
to throw a reproach upon
- ἐξονειδίζω (to cast in one's teeth, having, reproaches cast upon)
- ἐμφορέω (to object to, throw in one's teeth)
-
to reproach
-
did'st reproach
Derived
- ἐξονειδίζω (to cast in one's teeth, having, reproaches cast upon)