ὀνειδίζω?
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration: oneidizō
Principal Part:
ὀνειδίζω
Structure:
ὀνειδίζ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Etym.: in pass. sense
Sense
- to throw a reproach upon, cast in, teeth, object or impute, impute
- to reproach, upbraid
- did'st reproach, with
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἴ πως εἰσακούσεται Κύριος ὁ Θεός σου πάντας τοὺς λόγους Ραψάκου, ὃν ἀπέστειλεν αὐτὸν βασιλεὺς Ἀσσυρίων ὁ κύριος αὐτοῦ ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα καὶ βασφημεῖν ἐν λόγοις, οἷς ἤκουσε Κύριος ὁ Θεός σου, καὶ λήψῃ προσευχὴν περὶ τοῦ λείμματος τοῦ εὑρισκομένου. (Septuagint, Liber II Regum 19:4)
- κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἄκουσον. ἄνοιξον, Κύριε, τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ καὶ ἄκουσον τοὺς λόγους Σενναχηρίμ, οὓς ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν Θεὸν ζῶντα. (Septuagint, Liber II Regum 19:16)
- καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀνειδίζειν τὸν Κύριον Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ εἶπε περὶ αὐτοῦ λέγων. ὡς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς οὐκ ἐξείλαντο λαοὺς αὐτῶν ἐκ χειρος μου, οὕτως οὐ μὴ ἐξέληται ὁ Θεὸς Ἐζεκίου λαὸν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου, (Septuagint, Liber II Paralipomenon 32:17)
- καὶ προστετάχαμεν ἑκάστῳ πάντας εἰς τὰ ἴδια ἐπιστρέφειν, ἐν παντὶ τόπῳ μηθενὸς αὐτοὺς τὸ σύνολον καταβλάπτοντος, μήτε ὀνειδίζειν περὶ τῶν γεγενημένων παρὰ λόγον. (Septuagint, Liber Maccabees III 7:8)
- ὅτι ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ με, καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. (Septuagint, Liber Psalmorum 68:10)
- ὁ γὰρ μακάριος - κοὐκ ὀνειδίζω τύχας - Διὸς πεφυκώς, ὡς λέγουσι, Τάνταλος κορυφῆς ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον ἀέρι ποτᾶται: (Euripides, episode 1:2)
- τὰ τούτου δ οὐκ ὀνειδίζω κακά. (Euripides, episode 5:6)
- καὶ οὐ τὸ δυστύχημα ὀνειδίζω, ἀλλὰ τὸν τρόπον ἐξετάξω. (Aeschines, Speeches, , section 781)
- "Ἄδρηστε, ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος ἔχω, παρέχων πᾶσαν δαπάνην. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 41 2:2)
Synonyms
-
to throw a reproach upon
- ἐξονειδίζω (to cast in one's teeth, having, reproaches cast upon)
- ἐμφορέω (to object to, throw in one's teeth)
-
to reproach
-
did'st reproach
Derived
- ἐξονειδίζω (to cast in one's teeth, having, reproaches cast upon)