Homer, Iliad, Book 1 23:

τὸν δ’ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη· ἦλθον ἐγὼ παύσουσα τὸ σὸν μένοσ, αἴ κε πίθηαι, οὐρανόθεν· πρὸ δέ μ’ ἧκε θεὰ λευκώλενοσ Ἥρη ἄμφω ὁμῶσ θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε· ἀλλ’ ἄγε λῆγ’ ἔριδοσ, μηδὲ ξίφοσ ἕλκεο χειρί· ἀλλ’ ἤτοι ἔπεσιν μὲν ὀνείδισον ὡσ ἔσεταί περ· ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται· καί ποτέ τοι τρὶσ τόσσα παρέσσεται ἀγλαὰ δῶρα ὕβριοσ εἵνεκα τῆσδε· σὺ δ’ ἴσχεο, πείθεο δ’ ἡμῖν.