Sense

1. sailing with, ship, a shipmate
2. a partner or comrade in

Examples

• περιόψει οὖν με ἄλλως πλανώμενον ὑπὲρ γῆς, καὶ ταῦτα ἑταῖρος καὶ σύμπλους καὶ συνδιάκτορος ὤν· (Lucian, Contemplantes, (no name) 1:9)
• Ὀρφεύς ἐστιν, σύμπλους ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς ἐμός, ἥδιστος κελευστῶν ἁπάντων πρὸς γοῦν τὴν ᾠδὴν αὐτοῦ ἥκιστα ἐκάμνομεν ἐρέττοντες. (Lucian, Fugitivi, (no name) 29:2)
• εἴθ ἦν καλόν μοι σοί τ ἄγειν σύμπλουν ἐμέ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 2:34)
• Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷς ἐμῷ σύμπλους πόσει. (Euripides, Helen, episode 3:2)
• Ἐπεὶ δὲ κατέπαυσεν τὰς ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ ταραχὰς Τίτος, εἰκάσας τοὺς ἀγροὺς οὓς εἶχον ἐν τοῖς Ιἑροσολύμοις ἀνονήτους ἐσομένους μοι διὰ τὴν μέλλουσαν ἐκεῖ Ῥωμαίων φρουρὰν ἐγκαθέζεσθαι, ἔδωκεν ἑτέραν χώραν ἐν πεδίῳ, μέλλων τε ἀπαίρειν εἰς τὴν Ῥώμην σύμπλουν ἐδέξατο πᾶσαν τιμὴν ἀπονέμων. (Flavius Josephus, 498:1)
• προσαγορεύουσι γοῦν ὡς φίλους τοὺς σύμπλους καὶ τοὺς συστρατιώτας, ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ἐν ταῖς ἄλλαις κοινωνίαις. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 88:3)
• οὐδὲ ἵππων οὐδὲ καμήλων τε καὶ οἰκημάτων, ὑγιὴς μὲν ἐν λόγοις, ὑγιὴς δὲ ἐν ἔργοις, ἀβλαβὴς μὲν συνοδοιπόρος ὅτῳ γένοιτο ἢ σύμπλους, ἀγαθὸς δὲ σύμβολος θύουσι φανείς, οὐ στάσιν ἐγείρων οὐδὲ πλεονεξίαν οὐδὲ ἐριδας καὶ φθόνους καὶ αἰσχρὰ κέρδη, σωφροσύνης δὲ ὑπομιμνήσκων καὶ δικαιοσύνης καὶ ὁμόνοιαν αὔξων, ἀπληστίαν δὲ καὶ ἀναίδειαν καὶ μαλακίαν ἐξελαύνων ὅσον δυνατόν, πολὺ τῶν σπονδοφόρων καὶ τῶν κηρύκων τῶν ἐν τοῖς πολέμοις ἐκεχειρίας κομιζόντων ἱερώτερος. (Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 69:1)

Similar forms

• συμπλοκῆς (24)
• συμπλοκὴν (22)
• συμπλοκὰς (21)
• συμπλοκαῖς (15)
• συμπλοκαὶ (13)
• συμπλοκῇ (12)
• συμπλοκήν (10)
• σύμπλους (9)
• σύμπλουν (9)
• συμπλοκάς (5)
• συμπλοκὴ (3)
• συμπλοκῶν (3)
• σύμπλοος (2)
• συμπλοκή (2)
• σύμπλοι (1)
• σύμπλοκος (1)
• σύμπλοκα (1)
• σύμπλοον (1)
• συμπλόων (1)
• συμπλοϊκαί (1)
• συμπλόους? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.