Sense

1. to be angered, provoked, chafed, with
2. to make angry, to be angered

Examples

• πρὸς ταῦτα ὁ Οὐλπιανός πως ἡδέως γελάσας ἀλλὰ μὴ βάυζε, εἶπεν, ὦ ἑταῖρε, μηδὲ ἀγριαίνου τὴν κυνικὴν προβαλλόμενος λύσσαν τῶν ὑπὸ κύνα οὐσῶν ἡμερῶν, δέον αἰκάλλειν μᾶλλον καὶ προσσαίνειν τοῖς συνδείπνοις, μὴ καί τινα Κυνοφόντιν ἑορτὴν ποιησώμεθα ἀντὶ τῆς παρ Ἀργείοις ἐπιτελουμένης, χορτασθῆναι εἴρηται, ὦ δαιμόνιε ἀνδρῶν, παρὰ μὲν Κρατίνῳ ἐν Ὀδυσσεῦσιν οὕτως ι ἧσθε πανημέριοι χορταζόμενοι γάλα λευκόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 561)
• πραττόμενοι γὰρ ἠγριαίνοντο, πραχθέντες δὲ καὶ δόντες ἡσύχαζον. (Plutarch, Antony, chapter 58 2:3)
• σηπεδὼν δὲ ἀπὸ τοῦ ἕλκεος Ῥέει οὔτε αὐτέῃσι φορητὴ, ἀγριαίνει ψαύσεσί τε καὶ φαρμάκοισι , καὶ χαλεπαίνει πως καὶ ἰητρίῃ· φλέβες δὲ ἐν ὑστέρῃ ἐς ὄγκον αἴρονται ξὺν περιτάσεσι τῶν πέλας· ἔστι δὲ πεπνυμένοισι οὐκ ἄσημον τῇ ἁφῇ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 283)
• ἐν μὲν γὰρ τοῖς λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος εἶ, σαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἀγριαίνεις πλὴν Σωκράτους. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 10:6)
• καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές, εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ ἀποβάλλω, μὴ ἀγρίαινε ὥσπερ αἱ πρωτοτόκοι περὶ τὰ παιδία. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 59:1)

Similar forms

• ἀγρίαις (7)
• ἄγριαι (6)
• ἀγριαίνει (2)
• ἀγριαίνῃ (2)
• ἀγριαίνοντα (2)
• ἀγριαίνων (1)
• ἀγριαίνου (1)
• ἀγρίαινε (1)
• ἀγριαίνουσι (1)
• ἀγριαίνεις (1)
• ἀγριαίνωσι (1)
• ἀγριαίνουσα (1)
• ἀγριαινο- (1)
• ἀγρίαισιν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.