뜻

2. 둘러보다, 흥분되다, 살펴보다, 격렬해지다, 무서워하다, 염려하다, 두려워하다

1. to be severe, sore, grievous
2. to be violent, sorely angry, savage, to be angry with, to be angry with, for
3. to provoke to anger, to be provoked
4. to be treated harshly

예문

• νυνὶ δ’ οὐ μόνον πρὸσ γυναῖκα καὶ δούλουσ καὶ φίλουσ ὡσ καταφρονούμενοι τραχέωσ ἔχομεν, ἀλλὰ καὶ πανδοκεῦσι καὶ ναύταισ καὶ ὀρεωκόμοισ μεθύουσι πολλάκισ ὑπ’ ὀργῆσ συμπίπτομεν οἰόμενοι καταφρονεῖσθαι, καὶ κυσὶν ὑλακτοῦσι καὶ ὄνοισ ἐμβάλλουσι χαλεπαίνομεν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 3:2)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 3:2)

• "ἡμῖν δὲ αὐτάρκησ μερὶσ ἣν ἂν παρ’ ὑμῶν λάβωμεν, καὶ οὐ χαλεπαίνομεν ὡσ ἔλαττον φερόμενοι, καθάπερ ὁ παρὰ Ἀντικλείδῃ ̔ Ἡρακλῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4537)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4537)

• τὰ γὰρ αὐτὰ ποιήματα λέγοντεσ οὐχ ὡσαύτωσ ἡμᾶσ κηλοῦσιν ἅπαντεσ, ἀλλ’ ἐνίοισ ἐπαχθόμεθα καὶ ὥσπερ ἀδικούμενοί τι καθυποκρινομένοισ καὶ διαφθείρουσι τὰσ βουλήσεισ τῶν ποιημάτων χαλεπαίνομεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 534)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 534)

• "καὶ καθόλου διαλέγεσθαι τοῖσ νοισ μᾶλλον ἢ τοῖσ φλυαροῦσι χαλεπαίνομεν δῆλον γὰρ ὅτι δόλοσ τῷ σχήματι προσέσται τῷ κατὰ τὸ σκῶμμα, λοιδόρημα δὲ εἶναι καὶ πεποιημένον ἐκ παρασκευῆσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 8:3)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, 8:3)

• τι τὸ παθεῖν ὅτι ἐμοὶ συμφέρει, ἀμήχανον δ’ ἄλλο μὲν κρίνειν τὸ συμφέρον, ἄλλου δ’ ὀρέγεσθαι καὶ ἄλλο μὲν κρίνειν καθῆκον, ἐπ’ ἄλλο δὲ ὁρμᾶν, τί ἔτι τοῖσ πολλοῖσ χαλεπαίνομεν; (Epictetus, Works, book 1, 2:1)

  (에픽테토스, Works, book 1, 2:1)

유사 형태

• χαλεπαίνειν (42)
• χαλεπαίνων (25)
• χαλεπαὶ (14)
• χαλεπαίνεις (13)
• χαλέπαινε (11)
• χαλεπαίνει (9)
• χαλεπαίνοντα (7)
• χαλεπαίνουσι (7)
• χαλεπαίνοι (6)
• χαλεπαίνομεν (6)
• χαλεπαί (5)
• χαλεπαίνετε (4)
• χαλεπαίνω (2)
• χαλεπαίνῃ (2)
• χαλεπαῖς (2)
• χαλέπαινεν (1)
• χαλεπαίνει[ν] (1)
• χαλεπαίνοις (1)
• χαλεπαίνουσα (1)
• χαλεπαινέμεν (1)
• χαλεπαῖνον (1)
• χαλεπαίνουσί (1)
• χαλεπαίνοντι (1)
• χαλεπαίνητε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.