Sense

1. to be severe, sore, grievous
2. to be violent, sorely angry, savage, to be angry with, to be angry with, for
3. to provoke to anger, to be provoked
4. to be treated harshly

Examples

• νυνὶ δ’ οὐ μόνον πρὸσ γυναῖκα καὶ δούλουσ καὶ φίλουσ ὡσ καταφρονούμενοι τραχέωσ ἔχομεν, ἀλλὰ καὶ πανδοκεῦσι καὶ ναύταισ καὶ ὀρεωκόμοισ μεθύουσι πολλάκισ ὑπ’ ὀργῆσ συμπίπτομεν οἰόμενοι καταφρονεῖσθαι, καὶ κυσὶν ὑλακτοῦσι καὶ ὄνοισ ἐμβάλλουσι χαλεπαίνομεν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 3:2)
• "ἡμῖν δὲ αὐτάρκησ μερὶσ ἣν ἂν παρ’ ὑμῶν λάβωμεν, καὶ οὐ χαλεπαίνομεν ὡσ ἔλαττον φερόμενοι, καθάπερ ὁ παρὰ Ἀντικλείδῃ ̔ Ἡρακλῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4537)
• τὰ γὰρ αὐτὰ ποιήματα λέγοντεσ οὐχ ὡσαύτωσ ἡμᾶσ κηλοῦσιν ἅπαντεσ, ἀλλ’ ἐνίοισ ἐπαχθόμεθα καὶ ὥσπερ ἀδικούμενοί τι καθυποκρινομένοισ καὶ διαφθείρουσι τὰσ βουλήσεισ τῶν ποιημάτων χαλεπαίνομεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 534)
• "καὶ καθόλου διαλέγεσθαι τοῖσ νοισ μᾶλλον ἢ τοῖσ φλυαροῦσι χαλεπαίνομεν δῆλον γὰρ ὅτι δόλοσ τῷ σχήματι προσέσται τῷ κατὰ τὸ σκῶμμα, λοιδόρημα δὲ εἶναι καὶ πεποιημένον ἐκ παρασκευῆσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 8:3)
• τι τὸ παθεῖν ὅτι ἐμοὶ συμφέρει, ἀμήχανον δ’ ἄλλο μὲν κρίνειν τὸ συμφέρον, ἄλλου δ’ ὀρέγεσθαι καὶ ἄλλο μὲν κρίνειν καθῆκον, ἐπ’ ἄλλο δὲ ὁρμᾶν, τί ἔτι τοῖσ πολλοῖσ χαλεπαίνομεν; (Epictetus, Works, book 1, 2:1)

Similar forms

• χαλεπαίνειν (42)
• χαλεπαίνων (25)
• χαλεπαὶ (14)
• χαλεπαίνεις (13)
• χαλέπαινε (11)
• χαλεπαίνει (9)
• χαλεπαίνουσι (7)
• χαλεπαίνοντα (7)
• χαλεπαίνοι (6)
• χαλεπαίνομεν (6)
• χαλεπαί (5)
• χαλεπαίνετε (4)
• χαλεπαίνω (2)
• χαλεπαίνῃ (2)
• χαλεπαῖς (2)
• χαλεπαίνουσί (1)
• χαλεπαίνοντι (1)
• χαλεπαίνητε (1)
• χαλέπαινεν (1)
• χαλεπαίνει[ν] (1)
• χαλεπαίνοις (1)
• χαλεπαίνουσα (1)
• χαλεπαινέμεν (1)
• χαλεπαῖνον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.