Sense

1. to be severe, sore, grievous
2. to be violent, sorely angry, savage, to be angry with, to be angry with, for
3. to provoke to anger, to be provoked
4. to be treated harshly

Examples

• σηπεδὼν δὲ ἀπὸ τοῦ ἕλκεοσ Ῥέει οὔτε αὐτέῃσι φορητὴ, ἀγριαίνει ψαύσεσί τε καὶ φαρμάκοισι , καὶ χαλεπαίνει πωσ καὶ ἰητρίῃ· φλέβεσ δὲ ἐν ὑστέρῃ ἐσ ὄγκον αἴρονται ξὺν περιτάσεσι τῶν πέλασ· ἔστι δὲ πεπνυμένοισι οὐκ ἄσημον τῇ ἁφῇ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 283)
• ὁ μὲν γὰρ λόγοσ ἢ ἡ φαντασία ὅτι ὕβρισ ἢ ὀλιγωρία ἐδήλωσεν, ὃ δ’ ὥσπερ συλλογισάμενοσ ὅτι δεῖ τῷ τοιούτῳ πολεμεῖν χαλεπαίνει δὴ εὐθύσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 74:1)
• ἀνεμνήσθην οὖν τοῦ Κόννου, ὅτι μοι κἀκεῖνοσ χαλεπαίνει ἑκάστοτε ὅταν αὐτῷ μὴ ὑπείκω, ἔπειτά μου ἧττον ἐπιμελεῖται ὡσ ἀμαθοῦσ ὄντοσ· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 307:2)
• ἢ καὶ συγχωρήσωμεν τὸν γενναῖον ἄνδρα καὶ μεγαλόφρονα τὸ τῶν κυνῶν τε καὶ ἵππων καὶ ἄλλων θηρίων πεπονθέναι πάθοσ, ἃ οὐ δύναται κατέχειν ἑτέρων ἐμπιμπλαμένων τε καὶ ὀχευόντων, ἀλλὰ χαλεπαίνει καὶ ἀγανακτεῖ καὶ ὀργίζεται τοῖσ ἀπολαύουσι καὶ ἕτοιμα ἐπιπηδᾶν καὶ δάκνειν καὶ κυρίττειν καὶ πάντα τρόπον ἀλλήλοισ πολεμεῖν περὶ τῶν ἡδονῶν· (Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 51:2)
• ὅταν δὲ χειμὼν ᾖ καὶ θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρηται, οὐχ ὁρᾶτε ὅτι καὶ νεύματοσ μόνον ἕνεκα χαλεπαίνει μὲν πρῳρεὺσ τοῖσ ἐν πρῴρᾳ, χαλεπαίνει δὲ κυβερνήτησ τοῖσ ἐν πρύμνῃ; (Xenophon, Anabasis, , chapter 8 21:2)

Similar forms

• χαλεπαίνειν (42)
• χαλεπαίνων (25)
• χαλεπαὶ (14)
• χαλεπαίνεις (13)
• χαλέπαινε (11)
• χαλεπαίνει (9)
• χαλεπαίνουσι (7)
• χαλεπαίνοντα (7)
• χαλεπαίνοι (6)
• χαλεπαίνομεν (6)
• χαλεπαί (5)
• χαλεπαίνετε (4)
• χαλεπαίνῃ (2)
• χαλεπαῖς (2)
• χαλεπαίνω (2)
• χαλεπαίνουσα (1)
• χαλεπαινέμεν (1)
• χαλεπαῖνον (1)
• χαλεπαίνουσί (1)
• χαλεπαίνοντι (1)
• χαλεπαίνητε (1)
• χαλέπαινεν (1)
• χαλεπαίνει[ν] (1)
• χαλεπαίνοις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.