Sense

1. to be severe, sore, grievous
2. to be violent, sorely angry, savage, to be angry with, to be angry with, for
3. to provoke to anger, to be provoked
4. to be treated harshly

Examples

• οἱ δὲ πρὸσ ὀργὴν ἀπελθόντεσ ἤδη τοῖσ λακωνίζουσι φανερῶσ ἐχαλέπαινον, καὶ τὸν Κίμωνα μικρᾶσ ἐπιλαβόμενοι προφάσεωσ ἐξωστράκισαν εἰσ ἔτη δέκα· (Plutarch, , chapter 17 2:2)
• θορυβουμένῳ δ’ ὑπ’ αὐτῶν τῷ Καμίλλῳ καὶ προφάσεωσ ἀποροῦντι βελτίονοσ εἰσ τὸν ἀτοπώτατον τῶν λόγων συνέβαινε καταφεύγειν, ὁμολογοῦντι ἐπιλαθέσθαι τῆσ εὐχῆσ, οἱ δ’ ἐχαλέπαινον, εἰ τὰ τῶν πολεμίων δεκατεύσειν εὐξάμενοσ τότε νῦν δεκατεύει τὰ τῶν πολιτῶν, οὐ μὴν ἀλλὰ πάντων ὅσον ἔδει μέροσ εἰσενεγκόντων ἔδοξε κρατῆρα χρυσοῦν κατασκευάσαντασ εἰσ Δελφοὺσ ἀποστεῖλαι. (Plutarch, Camillus, chapter 8 2:1)
• καὶ τῆσ περὶ τὴν ἐνέδραν μάχησ ἀπαγγελθείσησ ἐχαλέπαινον ὅτι μὴ παρεγένοντο μηδὲ ἤμυναν ἀνδρῶν τοσούτων ἀποθανόντων, μόλισ δὲ πείσασ καὶ παραιτησάμενοσ ὡρμημένουσ αὐτοὺσ βάλλειν ἀνέζευξε καὶ συνῆψε τοῖσ περὶ Κεκίναν. (Plutarch, Otho, chapter 7 5:2)
• οἱ δὲ πολλοὶ τῶν Συρακουσίων ἐχαλέπαινον ὑπὸ τῶν τυράννων προπηλακιζόμενοι. (Plutarch, Timoleon, chapter 31 1:1)
• οἱ δὲ στρατιῶται ἐχαλέπαινον τοῖσ στρατηγοῖσ, καὶ ἔφασαν αὐτοὺσ πάλαι ταῦτ’ εἰδότασ κρύπτειν, καὶ οὐκ ἔφασαν ἰέναι, ἐὰν μή τισ αὐτοῖσ χρήματα διδῷ, ὥσπερ τοῖσ προτέροισ μετὰ Κύρου ἀναβᾶσι παρὰ τὸν πατέρα τοῦ Κύρου, καὶ ταῦτα οὐκ ἐπὶ μάχην ἰόντων, ἀλλὰ καλοῦντοσ τοῦ πατρὸσ Κῦρον. (Xenophon, Anabasis, , chapter 4 14:2)

Similar forms

• χαλεπαίνειν (42)
• χαλεπαίνων (25)
• χαλεπαὶ (14)
• χαλεπαίνεις (13)
• χαλέπαινε (11)
• χαλεπαίνει (9)
• χαλεπαίνουσι (7)
• χαλεπαίνοντα (7)
• χαλεπαίνομεν (6)
• χαλεπαίνοι (6)
• χαλεπαί (5)
• χαλεπαίνετε (4)
• χαλεπαίνω (2)
• χαλεπαίνῃ (2)
• χαλεπαῖς (2)
• χαλεπαίνητε (1)
• χαλέπαινεν (1)
• χαλεπαίνει[ν] (1)
• χαλεπαίνοις (1)
• χαλεπαίνουσα (1)
• χαλεπαινέμεν (1)
• χαλεπαῖνον (1)
• χαλεπαίνουσί (1)
• χαλεπαίνοντι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.