Ancient Greek-English Dictionary Language

τελευτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελευτάω

Structure: τελευτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to complete, finish, accomplish, to fulfil an oath, promise, to bring about, end, to be fulfilled, to come to pass, happen
  2. to bring to an end, to finish, to die, to make an end of, to end life, to die, to die
  3. to be accomplished
  4. to come to an end, to end, to come to a, end, issue in, in what
  5. to die
  6. at the end, at last, to finish with, at last
  7. to come to an end

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελεύτω τελεύτᾳς τελεύτᾳ
Dual τελεύτᾱτον τελεύτᾱτον
Plural τελεύτωμεν τελεύτᾱτε τελεύτωσιν*
SubjunctiveSingular τελεύτω τελεύτῃς τελεύτῃ
Dual τελεύτητον τελεύτητον
Plural τελεύτωμεν τελεύτητε τελεύτωσιν*
OptativeSingular τελεύτῳμι τελεύτῳς τελεύτῳ
Dual τελεύτῳτον τελευτῷτην
Plural τελεύτῳμεν τελεύτῳτε τελεύτῳεν
ImperativeSingular τελεῦτᾱ τελευτᾶτω
Dual τελεύτᾱτον τελευτᾶτων
Plural τελεύτᾱτε τελευτῶντων, τελευτᾶτωσαν
Infinitive τελεύτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
τελευτων τελευτωντος τελευτωσα τελευτωσης τελευτων τελευτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελεύτωμαι τελεύτᾳ τελεύτᾱται
Dual τελεύτᾱσθον τελεύτᾱσθον
Plural τελευτῶμεθα τελεύτᾱσθε τελεύτωνται
SubjunctiveSingular τελεύτωμαι τελεύτῃ τελεύτηται
Dual τελεύτησθον τελεύτησθον
Plural τελευτώμεθα τελεύτησθε τελεύτωνται
OptativeSingular τελευτῷμην τελεύτῳο τελεύτῳτο
Dual τελεύτῳσθον τελευτῷσθην
Plural τελευτῷμεθα τελεύτῳσθε τελεύτῳντο
ImperativeSingular τελεύτω τελευτᾶσθω
Dual τελεύτᾱσθον τελευτᾶσθων
Plural τελεύτᾱσθε τελευτᾶσθων, τελευτᾶσθωσαν
Infinitive τελεύτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τελευτωμενος τελευτωμενου τελευτωμενη τελευτωμενης τελευτωμενον τελευτωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πόθεν οὖν ἔσχεν ἡ ψυχὴ τὴν ἀντιληπτικὴν τοῦ αἰσθητοῦ καὶ δοξαστικὴν ταύτην κίνησιν, ἑτέραν τῆσ νοητικῆσ ἐκείνησ καὶ τελευτώσησ εἰσ ἐπιστήμην, ἔργον εἰπεῖν, μὴ θεμένουσ; (Plutarch, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 4 5:1)
  • "πάθουσ δὲ γάμου καὶ φιλότητοσ εἰσ ὁμοφροσύνην καὶ κοινωνίαν τελευτώσησ οὐδεὶσ θεῶν μάρτυσ οὐδ’ ἐπίσκοποσ οὐδ’ ἡγεμὼν ἢ συνεργὸσ ἡμῖν γέγονεν; (Plutarch, Amatorius, section 14 1:4)
  • ἐφ’ οἷσ ὁ Ἄρατοσ ἀγανακτῶν καὶ τὸν στρατηγοῦντα τότε τῶν Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν ὀκνοῦντα καὶ διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη τῆσ στρατηγίασ αὐτῷ τελευτώσησ, αὐτὸσ ᾑρημένοσ ἄρχειν μετ’ ἐκεῖνον προέλαβεν ἡμέραισ πέντε τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι Μεσσηνίοισ. (Plutarch, Aratus, chapter 47 2:1)
  • ἤδη δὲ τῆσ ἀρχῆσ αὑτοῖσ τελευτώσησ ἔτυχον μὲν ἐκκλησιάζοντεσ, ἀνὴρ δέ τισ οὐ τῶν ἐπιφανῶν, ἱππεὺσ Ῥωμαίων, ἀγροῖκοσ δὲ τῷ βίῳ καὶ ἰδιώτησ, Ὀνότιοσ Αὐρήλιοσ, ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ προελθὼν ὄψιν διηγεῖτο κατὰ τοὺσ ὕπνουσ αὐτῷ γενομένην. (Plutarch, chapter 12 3:1)
  • καὶ συνήντησεν αὐτῷ τὸ τοιοῦτον ἀρξάμενοσ γὰρ ἐρᾶν κοινῆσ μέν, εὐπόρου δὲ γυναικόσ, ὄνομα Νικοπόλεωσ, καὶ διὰ συνήθειαν καὶ χάριν, ἣν ἀφ’ ὡρ́ασ εἶχεν, εἰσ ἐρωμένου σχῆμα περιελθών, ἀπελείφθη κληρονόμοσ ὑπὸ τῆσ ἀνθρώπου τελευτώσησ. (Plutarch, Sulla, chapter 2 3:3)

Synonyms

  1. to complete

  2. to bring to an end

  3. to be accomplished

  4. to come to an end

  5. to die

  6. at the end

  7. to come to an end

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION