Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 531:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 531:)

εἰ γάρ τισ καὶ πλέον ἔτι τῷ λέγοντι ἢ ἃ σὺ λέγεισ συγχωρήσειεν, δοὺσ αὐτῷ μὴ μόνον ἐν τῷ πρὶν καὶ γενέσθαι ἡμᾶσ χρόνῳ εἶναι ἡμῶν τὰσ ψυχάσ, ἀλλὰ μηδὲν κωλύειν καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἐνίων ἔτι εἶναι καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκισ γενήσεσθαι καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθισ ‐ οὕτω γὰρ αὐτὸ φύσει ἰσχυρὸν εἶναι, ὥστε πολλάκισ γιγνομένην ψυχὴν ἀντέχειν ‐ δοὺσ δὲ ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ πονεῖν αὐτὴν ἐν ταῖσ πολλαῖσ γενέσεσιν καὶ τελευτῶσάν γε ἔν τινι τῶν θανάτων παντάπασιν ἀπόλλυσθαι, τοῦτον δὲ τὸν θάνατον καὶ ταύτην τὴν διάλυσιν τοῦ σώματοσ ἣ τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεθρον μηδένα φαίη εἰδέναι ‐ ἀδύνατον γὰρ εἶναι ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν ‐ εἰ δὲ τοῦτο οὕτωσ ἔχει, οὐδενὶ προσήκει θάνατον θαρροῦντι μὴ οὐκ ἀνοήτωσ θαρρεῖν, ὃσ ἂν μὴ ἔχῃ ἀποδεῖξαι ὅτι ἔστι ψυχὴ παντάπασιν ἀθάνατόν τε καὶ ἀνώλεθρον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION