Ancient Greek-English Dictionary Language

τελευτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελευτάω

Structure: τελευτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to complete, finish, accomplish, to fulfil an oath, promise, to bring about, end, to be fulfilled, to come to pass, happen
  2. to bring to an end, to finish, to die, to make an end of, to end life, to die, to die
  3. to be accomplished
  4. to come to an end, to end, to come to a, end, issue in, in what
  5. to die
  6. at the end, at last, to finish with, at last
  7. to come to an end

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελεύτω τελεύτᾳς τελεύτᾳ
Dual τελεύτᾱτον τελεύτᾱτον
Plural τελεύτωμεν τελεύτᾱτε τελεύτωσιν*
SubjunctiveSingular τελεύτω τελεύτῃς τελεύτῃ
Dual τελεύτητον τελεύτητον
Plural τελεύτωμεν τελεύτητε τελεύτωσιν*
OptativeSingular τελεύτῳμι τελεύτῳς τελεύτῳ
Dual τελεύτῳτον τελευτῷτην
Plural τελεύτῳμεν τελεύτῳτε τελεύτῳεν
ImperativeSingular τελεῦτᾱ τελευτᾶτω
Dual τελεύτᾱτον τελευτᾶτων
Plural τελεύτᾱτε τελευτῶντων, τελευτᾶτωσαν
Infinitive τελεύτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
τελευτων τελευτωντος τελευτωσα τελευτωσης τελευτων τελευτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τελεύτωμαι τελεύτᾳ τελεύτᾱται
Dual τελεύτᾱσθον τελεύτᾱσθον
Plural τελευτῶμεθα τελεύτᾱσθε τελεύτωνται
SubjunctiveSingular τελεύτωμαι τελεύτῃ τελεύτηται
Dual τελεύτησθον τελεύτησθον
Plural τελευτώμεθα τελεύτησθε τελεύτωνται
OptativeSingular τελευτῷμην τελεύτῳο τελεύτῳτο
Dual τελεύτῳσθον τελευτῷσθην
Plural τελευτῷμεθα τελεύτῳσθε τελεύτῳντο
ImperativeSingular τελεύτω τελευτᾶσθω
Dual τελεύτᾱσθον τελευτᾶσθων
Plural τελεύτᾱσθε τελευτᾶσθων, τελευτᾶσθωσαν
Infinitive τελεύτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τελευτωμενος τελευτωμενου τελευτωμενη τελευτωμενης τελευτωμενον τελευτωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἑτέρα δέ τισ ἐπὶ τὴν ἐκείνησ παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητοσ ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγοσ καὶ οὔτε φιλοσοφίασ οὔτε ἄλλου παιδεύματοσ οὐδενὸσ μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆσ ἑτέρασ διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ προστασίασ τῶν πόλεων, ἃσ ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰσ ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τισ πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖσ τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαισ. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)
  • ἐδήλωσε δὲ τοῦτο μάλιστα διὰ τῆσ πρὸσ Ὅμηρον ζηλοτυπίασ, ὃν ἐκ τῆσ κατασκευαζομένησ ὑπ’ αὐτοῦ πολιτείασ ἐκβάλλει στεφανώσασ καὶ μύρῳ χρίσασ, ὡσ δὴ τούτων αὐτῷ δέον ἐκβαλλομένῳ, δι’ ὃν ἥ τε ἄλλη παιδεία πᾶσα παρῆλθεν εἰσ τὸν βίον καὶ τελευτῶσα φιλοσοφία. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 13:2)
  • τελευτῶσα γοῦν, ἵνα τύχῃ τῆσ εἰρήνησ ἡ πόλισ, ἐβουλεύετο εἰ χρὴ Μεσσηνίασ ἀποστῆναι, ταύτην ἐπιτιθέντων αὐτῇ Βοιωτῶν τὴν ἀνάγκην. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 93)
  • τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν ἠντιβόλει με καὶ ἱκέτευσε συναγαγεῖν αὐτῆσ τὸν πατέρα καὶ τοὺσ φίλουσ, εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ μέγεθοσ αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸσ ἡμᾶσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 3:11)
  • τελευτῶσα γὰρ, ὡσ ἐοίκεν, ἐξώρκωσε τοῦτον ἐμμεῖναι τῇ ἀρχῇ καὶ προθέσθαι τὴν πάτριον Ῥωμαίων πολιτείαν. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 10 5:3)

Synonyms

  1. to complete

  2. to bring to an end

  3. to be accomplished

  4. to come to an end

  5. to die

  6. at the end

  7. to come to an end

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION