Ancient Greek-English Dictionary Language

συντίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συντίθημι συντιθήσω

Structure: συν (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to put together, to close
  2. to add together, adding
  3. to put together
  4. to construct, frame, build, to compose or make, of
  5. to construct or frame, to compose
  6. the framer
  7. to put together, take in, comprise, putting, together
  8. to put together for oneself, to observe, take heed to, to perceive, hear, take heed
  9. to set in order, organise
  10. to conclude, form, to agree upon, agreed upon
  11. to covenant or agree
  12. to make a covenant

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντῖθημι συντῖθης συντῖθησιν*
Dual συντίθετον συντίθετον
Plural συντίθεμεν συντίθετε συντιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular συντίθω συντίθῃς συντίθῃ
Dual συντίθητον συντίθητον
Plural συντίθωμεν συντίθητε συντίθωσιν*
OptativeSingular συντιθεῖην συντιθεῖης συντιθεῖη
Dual συντιθεῖητον συντιθείητην
Plural συντιθεῖημεν συντιθεῖητε συντιθεῖησαν
ImperativeSingular συντῖθει συντιθέτω
Dual συντίθετον συντιθέτων
Plural συντίθετε συντιθέντων
Infinitive συντιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθεις συντιθεντος συντιθεισα συντιθεισης συντιθεν συντιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντίθεμαι συντίθεσαι συντίθεται
Dual συντίθεσθον συντίθεσθον
Plural συντιθέμεθα συντίθεσθε συντίθενται
SubjunctiveSingular συντίθωμαι συντίθῃ συντίθηται
Dual συντίθησθον συντίθησθον
Plural συντιθώμεθα συντίθησθε συντίθωνται
OptativeSingular συντιθεῖμην συντίθειο συντίθειτο
Dual συντίθεισθον συντιθεῖσθην
Plural συντιθεῖμεθα συντίθεισθε συντίθειντο
ImperativeSingular συντίθεσο συντιθέσθω
Dual συντίθεσθον συντιθέσθων
Plural συντίθεσθε συντιθέσθων
Infinitive συντίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθεμενος συντιθεμενου συντιθεμενη συντιθεμενης συντιθεμενον συντιθεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιθήσω συντιθήσεις συντιθήσει
Dual συντιθήσετον συντιθήσετον
Plural συντιθήσομεν συντιθήσετε συντιθήσουσιν*
OptativeSingular συντιθησίημι συντιθησίης συντιθησίη
Dual συντιθησίητον συντιθησιήτην
Plural συντιθησίημεν συντιθησίητε συντιθησίησαν
Infinitive συντιθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθησων συντιθησοντος συντιθησουσα συντιθησουσης συντιθησον συντιθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιθήσομαι συντιθήσει, συντιθήσῃ συντιθήσεται
Dual συντιθήσεσθον συντιθήσεσθον
Plural συντιθησόμεθα συντιθήσεσθε συντιθήσονται
OptativeSingular συντιθησοίμην συντιθήσοιο συντιθήσοιτο
Dual συντιθήσοισθον συντιθησοίσθην
Plural συντιθησοίμεθα συντιθήσοισθε συντιθήσοιντο
Infinitive συντιθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθησομενος συντιθησομενου συντιθησομενη συντιθησομενης συντιθησομενον συντιθησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γελάσασ ὁ Ἐργῖνοσ τότε μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειρᾶσθαι τοῦ Διοκλέουσ τοῖσ γὰρ ἄλλοισ ἀδελφοῖσ μὴ πάνυ τι πιστεύειν, ὀλίγαισ δὲ ὕστερον ἡμέραισ ἐπανελθὼν συντίθεται τὸν Ἄρατον ἄξειν πρὸσ τὸ τεῖχοσ, ὅπου τὸ ὕψοσ οὐ μεῖζον ἦν πεντεκαίδεκα ποδῶν, καὶ τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ Διοκλέουσ. (Plutarch, Aratus, chapter 18 4:1)
  • ἐν μὲν δὴ τοῖσ ἐλαχίστοισ τε καὶ στοιχειώδεσι μορίοισ τῆσ λέξεωσ ταῦτα χαρακτηρικὰ τῆσ πρώτησ ἐστὶν ἁρμονίασ, ἐν δὲ τοῖσ καλουμένοισ κώλοισ, ἃ συντίθεται μὲν ἐκ τῶν ὀνομάτων, συμπληροῖ δὲ τὰσ περιόδουσ, οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ τὸ τοὺσ ῥυθμοὺσ τοὺσ καταμετροῦντασ αὐτὰ μὴ ταπεινοὺσ μηδὲ μαλθακοὺσ μηδ’ ἀγεννεῖσ εἶναι, ὑψηλοὺσ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ καὶ μεγαλοπρεπεῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 391)
  • ὁ μὲν οὖν λόγοσ συντίθεται ἐκ τούτων, ἔστι δ’ ἀρχὴ τῆσ λέξεωσ τὸ ἑλληνίζειν· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 5 1:1)
  • πολὺ γὰρ διαφέρει στράτευμα τεταγμένον ἀτάκτου, ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμοσ ἀτάκτωσ μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν, ἐπειδὰν δὲ ταχθῇ κάτω μὲν καὶ ἐπιπολῆσ τὰ μήτε σηπόμενα μήτε τηκόμενα, οἵ τε λίθοι καὶ ὁ κέραμοσ, ἐν μέσῳ δὲ αἵ τε πλίνθοι καὶ τὰ ξύλα, ὥσπερ ἐν οἰκοδομίᾳ συντίθεται, τότε γίγνεται πολλοῦ ἄξιον κτῆμα, οἰκία. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 1 8:2)
  • ὁμολογούντων, ἀνοχὰσ πρὸσ αὐτοὺσ ποιησάμενοσ καὶ τὰ δίκαια παρ’ ἑκόντων λαβὼν εἰρήνην καὶ φιλίαν συντίθεται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 41 8:1)

Synonyms

  1. to put together

  2. to add together

  3. to put together

  4. to construct

  5. to construct or frame

  6. to put together

  7. to set in order

  8. to conclude

  9. to covenant or agree

  10. to make a covenant

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION