Hellas Alive Dictionary - σημαινω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σημαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σημαίνω σημανῶ ἐσήμηνα σεσήμαγκα σεσήμασμαι ἐσημάνθην

Structure: σημαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: sh=ma

Sense

I show, point out, indicate
I sign, signal
Ι predict, portend
(later prose) I appear

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σημαίνω	σημαίνεις	σημαίνει
	Dual		σημαίνετον	σημαίνετον
	Plural	σημαίνομεν	σημαίνετε	σημαίνουσιν*
Subjunctive	Singular	σημαίνω	σημαίνῃς	σημαίνῃ
	Dual		σημαίνητον	σημαίνητον
	Plural	σημαίνωμεν	σημαίνητε	σημαίνωσιν*
Optative	Singular	σημαίνοιμι	σημαίνοις	σημαίνοι
	Dual		σημαίνοιτον	σημαινοίτην
	Plural	σημαίνοιμεν	σημαίνοιτε	σημαίνοιεν
Imperative	Singular		σήμαινε	σημαινέτω
	Dual		σημαίνετον	σημαινέτων
	Plural		σημαίνετε	σημαινόντων, σημαινέτωσαν
Infinitive		σημαίνειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημαινων σημαινοντος	σημαινουσα σημαινουσης	σημαινον σημαινοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σημαίνομαι	σημαίνει, σημαίνῃ	σημαίνεται
	Dual		σημαίνεσθον	σημαίνεσθον
	Plural	σημαινόμεθα	σημαίνεσθε	σημαίνονται
Subjunctive	Singular	σημαίνωμαι	σημαίνῃ	σημαίνηται
	Dual		σημαίνησθον	σημαίνησθον
	Plural	σημαινώμεθα	σημαίνησθε	σημαίνωνται
Optative	Singular	σημαινοίμην	σημαίνοιο	σημαίνοιτο
	Dual		σημαίνοισθον	σημαινοίσθην
	Plural	σημαινοίμεθα	σημαίνοισθε	σημαίνοιντο
Imperative	Singular		σημαίνου	σημαινέσθω
	Dual		σημαίνεσθον	σημαινέσθων
	Plural		σημαίνεσθε	σημαινέσθων, σημαινέσθωσαν
Infinitive		σημαίνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημαινομενος σημαινομενου	σημαινομενη σημαινομενης	σημαινομενον σημαινομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σημανῶ	σημανεῖς	σημανεῖ
	Dual		σημανεῖτον	σημανεῖτον
	Plural	σημανοῦμεν	σημανεῖτε	σημανοῦσιν*
Optative	Singular	σημανοῖμι	σημανοῖς	σημανοῖ
	Dual		σημανοῖτον	σημανοίτην
	Plural	σημανοῖμεν	σημανοῖτε	σημανοῖεν
Infinitive		σημανεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημανων σημανουντος	σημανουσα σημανουσης	σημανουν σημανουντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σημανοῦμαι	σημανεῖ, σημανῇ	σημανεῖται
	Dual		σημανεῖσθον	σημανεῖσθον
	Plural	σημανούμεθα	σημανεῖσθε	σημανοῦνται
Optative	Singular	σημανοίμην	σημανοῖο	σημανοῖτο
	Dual		σημανοῖσθον	σημανοίσθην
	Plural	σημανοίμεθα	σημανοῖσθε	σημανοῖντο
Infinitive		σημανεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημανουμενος σημανουμενου	σημανουμενη σημανουμενης	σημανουμενον σημανουμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σημανθήσομαι	σημανθήσῃ	σημανθήσεται
	Dual		σημανθήσεσθον	σημανθήσεσθον
	Plural	σημανθησόμεθα	σημανθήσεσθε	σημανθήσονται
Optative	Singular	σημανθησοίμην	σημανθήσοιο	σημανθήσοιτο
	Dual		σημανθήσοισθον	σημανθησοίσθην
	Plural	σημανθησοίμεθα	σημανθήσοισθε	σημανθήσοιντο
Infinitive		σημανθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημανθησομενος σημανθησομενου	σημανθησομενη σημανθησομενης	σημανθησομενον σημανθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσήμαινον	ἐσήμαινες	ἐσήμαινεν*
	Dual		ἐσημαίνετον	ἐσημαινέτην
	Plural	ἐσημαίνομεν	ἐσημαίνετε	ἐσήμαινον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσημαινόμην	ἐσημαίνου	ἐσημαίνετο
	Dual		ἐσημαίνεσθον	ἐσημαινέσθην
	Plural	ἐσημαινόμεθα	ἐσημαίνεσθε	ἐσημαίνοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσήμηνα	ἐσήμηνας	ἐσήμηνεν*
	Dual		ἐσημήνατον	ἐσημηνάτην
	Plural	ἐσημήναμεν	ἐσημήνατε	ἐσήμηναν
Subjunctive	Singular	σημήνω	σημήνῃς	σημήνῃ
	Dual		σημήνητον	σημήνητον
	Plural	σημήνωμεν	σημήνητε	σημήνωσιν*
Optative	Singular	σημήναιμι	σημήναις	σημήναι
	Dual		σημήναιτον	σημηναίτην
	Plural	σημήναιμεν	σημήναιτε	σημήναιεν
Imperative	Singular		σήμηνον	σημηνάτω
	Dual		σημήνατον	σημηνάτων
	Plural		σημήνατε	σημηνάντων
Infinitive		σημήναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημηνᾱς σημηναντος	σημηνᾱσα σημηνᾱσης	σημηναν σημηναντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσημηνάμην	ἐσημήνω	ἐσημήνατο
	Dual		ἐσημήνασθον	ἐσημηνάσθην
	Plural	ἐσημηνάμεθα	ἐσημήνασθε	ἐσημήναντο
Subjunctive	Singular	σημήνωμαι	σημήνῃ	σημήνηται
	Dual		σημήνησθον	σημήνησθον
	Plural	σημηνώμεθα	σημήνησθε	σημήνωνται
Optative	Singular	σημηναίμην	σημήναιο	σημήναιτο
	Dual		σημήναισθον	σημηναίσθην
	Plural	σημηναίμεθα	σημήναισθε	σημήναιντο
Imperative	Singular		σήμηναι	σημηνάσθω
	Dual		σημήνασθον	σημηνάσθων
	Plural		σημήνασθε	σημηνάσθων
Infinitive		σημήνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημηναμενος σημηναμενου	σημηναμενη σημηναμενης	σημηναμενον σημηναμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσημάνθην	ἐσημάνθης	ἐσημάνθη
	Dual		ἐσημάνθητον	ἐσημανθήτην
	Plural	ἐσημάνθημεν	ἐσημάνθητε	ἐσημάνθησαν
Subjunctive	Singular	σημανθῶ	σημανθῇς	σημανθῇ
	Dual		σημανθῆτον	σημανθῆτον
	Plural	σημανθῶμεν	σημανθῆτε	σημανθῶσιν*
Optative	Singular	σημανθείην	σημανθείης	σημανθείη
	Dual		σημανθείητον	σημανθειήτην
	Plural	σημανθείημεν	σημανθείητε	σημανθείησαν
Imperative	Singular		σημάνθητι	σημανθήτω
	Dual		σημάνθητον	σημανθήτων
	Plural		σημάνθητε	σημανθέντων
Infinitive		σημανθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σημανθεις σημανθεντος	σημανθεισα σημανθεισης	σημανθεν σημανθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σεσήμαγκα	σεσήμαγκας	σεσήμαγκεν*
	Dual		σεσημάγκατον	σεσημάγκατον
	Plural	σεσημάγκαμεν	σεσημάγκατε	σεσημάγκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	σεσημάγκω	σεσημάγκῃς	σεσημάγκῃ
	Dual		σεσημάγκητον	σεσημάγκητον
	Plural	σεσημάγκωμεν	σεσημάγκητε	σεσημάγκωσιν*
Optative	Singular	σεσημάγκοιμι	σεσημάγκοις	σεσημάγκοι
	Dual		σεσημάγκοιτον	σεσημαγκοίτην
	Plural	σεσημάγκοιμεν	σεσημάγκοιτε	σεσημάγκοιεν
Imperative	Singular		σεσήμαγκε	σεσημαγκέτω
	Dual		σεσημάγκετον	σεσημαγκέτων
	Plural		σεσημάγκετε	σεσημαγκόντων
Infinitive		σεσημαγκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σεσημαγκως σεσημαγκοντος	σεσημαγκυῑα σεσημαγκυῑᾱς	σεσημαγκον σεσημαγκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σεσήμασμαι	σεσήμασαι	σεσήμασται
	Dual		σεσήμασθον	σεσήμασθον
	Plural	σεσημάσμεθα	σεσήμασθε	σεσημάσαται
Imperative	Singular		σεσήμασο	σεσημάσθω
	Dual		σεσήμασθον	σεσημάσθων
	Plural		σεσήμασθε	σεσημάσθων
Infinitive		σεσήμασθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σεσημασμενος σεσημασμενου	σεσημασμενη σεσημασμενης	σεσημασμενον σεσημασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Ἄλλοσ δ’ αὖ τισ τῶν ἰητρῶν ὑπτίην τὴν χεῖρα δοὺσ, οὕτω κατατείνειν ἐκέλευε, καὶ οὕτωσ ἔχουσαν ἐπέδει, τοῦτο νομίζων τὸ κατὰ φύσιν εἶναι, τῷ τε χροϊ σημαινόμενοσ, καὶ τὰ ὀστέα νομίζων κατὰ φύσιν εἶναι οὕτωσ, ὅτι φαίνεται τὸ ἐξέχον ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν, ἧ ὁ σμικρὸσ δάκτυλοσ, κατ’ ἰθυωρίην εἶναι τοῦ ὀστέου ἀφ’ ὁτέου τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσιν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 3.1)
Κἢν μέν τι τούτων τῶν εἰρημένων ἐλλείπῃ, γινώσκειν χρὴ ὅτι χαλαρωτέρη ἡ ἐπίδεσισ τοῦ μετρίου‧ ἢν δέ τι τῶν εἰρημένων πλεονάζῃ, χρὴ γινώσκειν ὅτι μᾶλλον ἐπιέχθη τοῦ μετρίου‧ καὶ τουτέοισι σημαινόμενοσ, τὸ ὕστερον ἐπιδέων, ἢ χαλᾷν μᾶλλον, ἢ πιέζειν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 5.4)
οὐδὲ τοῦτο πάρεργον, οὐδ’ εἰκῆ προσθεὶσ, οὐδ’ ἐφόλκιον ἄλλωσ ἐπὶ τοῖσ ἄνω, ἀλλ’ ἐνδεικνύμενοσ καὶ πρὸσ ἓν σημαινόμενοσ ὅτι τοῦτο τὸ ἐν κόσμῳ καὶ λαμπρῶσ οὐκ ἐκ τέχνησ, ἀλλ’ ἐπιπνοίᾳ θεῶν παραγίγνεται. (Aristides, Aelius, Orationes, 22:7)
δειχθείσησ δ’ αὐτῷ τῆσ Δανιήλου βίβλου, ἐν ᾗ τινα τῶν Ἑλλήνων καταλύσειν τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσασ αὐτὸσ εἶναι ὁ σημαινόμενοσ τότε μὲν ἡσθεὶσ ἀπέλυσε τὸ πλῆθοσ, τῇ δ’ ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενοσ ἐκέλευσεν αὐτοὺσ αἰτεῖσθαι δωρεάσ, ἃσ ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 397:1)

Synonyms

I show
- ἐναποσημαίνω (to indicate or point out in)
- δείκνῡμι (I show, point out)
- ἀποδείκνῡμι (I demonstrate, point out, show.)
- καταμηνύω (to point out, make known, indicate)
I sign
- ὑπογράφω (to sign )
- ὑποσημαίνω (to make signal)
I appear
- δειγματίζω ( I appear)
- χνοάω (to appear)
- προσφαίνομαι (to appear besides)
- ἐξέχω (to stand out, appear)
- ἐπανατέλλω (to rise, to rise, to appear)
- δοάσσατο (it seemed, appear)
- ἰνδάλλομαι (to appear, seem, seems)

γνωστός (known)
ἀνομολογούμενος (not agreeing)
ἀποστρέφω (to turn)
δοξαστός (matter of opinion)
παρατυγχάνω (to happen to be near)
ἀρχάγγελος (an archangel)
ὑπόκρισις (reply)
ἐναντίωσις (a contradiction)
ὑποθετέος (one must assume)
θεατέος (to be seen)
Ἑβραϊστί (in the Hebrew or Aramaic language)
ἀνάπαιστος (struck back)
κερκίς (the rod or comb)
βόθυνος ()
παράβυστος (stuffed in)
καταμανθάνω (to observe well)
νοήμων (thoughtful)
συναγωγός (bringing together)
ῥυθμίζω (to bring into measure or proportion)
ἀναστρέφω (to turn upside down)
σχίσμα (That which is divided)
ἀποτέμνω (to cut off)
ἀσύνθετος (uncompounded)
ὀρεκτός (stretched out)
συντρίβω (to rub together)
ὑλικός (of matter)
πήλινος (of clay)
νόησις (intelligence)
ἐκμαγεῖον (that on or in which an impression is made)
τελείωσις (accomplishment)

Derived

ἀποσημαίνω (to give notice by signs, give notice, to give a sign)
διασημαίνω (to mark out, point out clearly, to beckon)
ἐκσημαίνω (to disclose, indicate)
ἐναποσημαίνω (to indicate or point out in)
ἐπισημαίνω (to set a mark upon, to have a mark set on one, to indicate)
κατασημαίνω (to seal up, to have, sealed up)
προσημαίνω (to presignify, foretell, announce)
προσσημαίνω (to connote)
συσσημαίνομαι (to join in singing)
ὑποσημαίνω (to give secret signs of, to indicate or intimate, to make signal)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σημαίνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I show

I sign

I appear

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

σημαίνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I show

I sign

I appear

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어