Hellas Alive Dictionary - διασημαινω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διασημαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διασημαίνω διασημανῶ

Structure: δια (Prefix) + σημαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

to mark out, point out clearly
to beckon

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διασημαίνω	διασημαίνεις	διασημαίνει
	Dual		διασημαίνετον	διασημαίνετον
	Plural	διασημαίνομεν	διασημαίνετε	διασημαίνουσιν*
Subjunctive	Singular	διασημαίνω	διασημαίνῃς	διασημαίνῃ
	Dual		διασημαίνητον	διασημαίνητον
	Plural	διασημαίνωμεν	διασημαίνητε	διασημαίνωσιν*
Optative	Singular	διασημαίνοιμι	διασημαίνοις	διασημαίνοι
	Dual		διασημαίνοιτον	διασημαινοίτην
	Plural	διασημαίνοιμεν	διασημαίνοιτε	διασημαίνοιεν
Imperative	Singular		διασήμαινε	διασημαινέτω
	Dual		διασημαίνετον	διασημαινέτων
	Plural		διασημαίνετε	διασημαινόντων, διασημαινέτωσαν
Infinitive		διασημαίνειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διασημαινων διασημαινοντος	διασημαινουσα διασημαινουσης	διασημαινον διασημαινοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διασημαίνομαι	διασημαίνει, διασημαίνῃ	διασημαίνεται
	Dual		διασημαίνεσθον	διασημαίνεσθον
	Plural	διασημαινόμεθα	διασημαίνεσθε	διασημαίνονται
Subjunctive	Singular	διασημαίνωμαι	διασημαίνῃ	διασημαίνηται
	Dual		διασημαίνησθον	διασημαίνησθον
	Plural	διασημαινώμεθα	διασημαίνησθε	διασημαίνωνται
Optative	Singular	διασημαινοίμην	διασημαίνοιο	διασημαίνοιτο
	Dual		διασημαίνοισθον	διασημαινοίσθην
	Plural	διασημαινοίμεθα	διασημαίνοισθε	διασημαίνοιντο
Imperative	Singular		διασημαίνου	διασημαινέσθω
	Dual		διασημαίνεσθον	διασημαινέσθων
	Plural		διασημαίνεσθε	διασημαινέσθων, διασημαινέσθωσαν
Infinitive		διασημαίνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διασημαινομενος διασημαινομενου	διασημαινομενη διασημαινομενης	διασημαινομενον διασημαινομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεσήμαινον	διεσήμαινες	διεσήμαινεν*
	Dual		διεσημαίνετον	διεσημαινέτην
	Plural	διεσημαίνομεν	διεσημαίνετε	διεσήμαινον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεσημαινόμην	διεσημαίνου	διεσημαίνετο
	Dual		διεσημαίνεσθον	διεσημαινέσθην
	Plural	διεσημαινόμεθα	διεσημαίνεσθε	διεσημαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ προσβαίνοντεσ ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούσ, ἐπιθαρρύνοντεσ τοὺσ φίλουσ· (Plutarch, Aratus, chapter 22 5:1)
ἐν τούτοισ λείπει τὸ ὖ στοιχεῖον, ἐπεὶ πάντεσ οἱ ἀρχαῖοι τῷ οὖ ἀπεχρῶντο οὐ μόνον ἐφ’ ἧσ νῦν τάττεται δυνάμεωσ, ἀλλὰ καὶ ὅτε τὴν δίφθογγον διασημαίνει διὰ τοῦ οὖ μόνου γράφουσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 2:2)
ἄλλαι δ’ ἄνωθεν ἐν ἄκρῳ τοῦ περιέχοντοσ ὀφθῆναί τε φαιδραὶ καὶ πρὸσ ἀλλήλασ ὑπ’ εὐμενείασ θαμὰ πελάζουσαι τὰσ δὲ θορυβώδεισ ἐκείνασ ἐκτρεπόμεναι, διεσήμαινον ὡσ ἐοίκε συστολῇ μὲν εἰσ ἑαυτὰσ τὸ δυσχεραῖνον, ἐκπετάσει δὲ καὶ διαχύσει τὸ χαῖρον καὶ προσιέμενον. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 18:1)
ταχὺ δὲ τοῦ χρόνου προϊόντοσ ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἐγειρόμενοσ διεσήμαινε καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἀπάθειαν μὲν οὖσαν τὴν δοκοῦσαν ἀπραγίαν, εὐβουλίαν δὲ τὴν εὐλάβειαν, τὸ δὲ πρὸσ μηδὲν ὀξὺ μηδ’ εὐκίνητον ἐν πᾶσι μόνιμον καὶ βέβαιον, ὁρῶν δὲ καὶ τῆσ πολιτείασ τὸ μέγεθοσ καὶ τῶν πολέμων τὸ πλῆθοσ, ἤσκει τὸ μὲν σῶμα πρὸσ τοὺσ πολέμουσ, ὥσπερ ὅπλον σύμφυτον, τὸν δὲ λόγον ὄργανον πειθοῦσ πρὸσ τὸν δῆμον, εὖ μάλα πρεπόντωσ τῷ βίῳ κατακεκοσμημένον. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1 4:1)
ἔχων ἢδη βούληται συναγαγεῖν τὸ στόμα καὶ κλεῖσαι, προκλίνει τὴν σιαγόνα καὶ διασημαίνει καὶ οὐ πρότερον καθίησιν ἢ συναισθανόμενον ἐκπτῆναι τὸν τροχίλον. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 31 5:1)

Synonyms

to mark out
- ἐνδείκνυμι (to mark, point out)
to beckon
- νεύω (to nod or beckon, to beckon)

Derived

ἀποσημαίνω (to give notice by signs, give notice, to give a sign)
ἐκσημαίνω (to disclose, indicate)
ἐναποσημαίνω (to indicate or point out in)
ἐπισημαίνω (to set a mark upon, to have a mark set on one, to indicate)
κατασημαίνω (to seal up, to have, sealed up)
προσημαίνω (to presignify, foretell, announce)
προσσημαίνω (to connote)
σημαίνω (I show, point out, indicate)
συσσημαίνομαι (to join in singing)
ὑποσημαίνω (to give secret signs of, to indicate or intimate, to make signal)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διασημαίνω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to mark out

to beckon

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διασημαίνω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to mark out

to beckon

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어