Sense

1. to bewail, lament, mourn for, to be mourned for

Examples

• μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον. (Septuagint, Liber Sirach 7:34)
• καὶ τῶν μὲν μαχομένων ἀδιάλειπτοσ ἦν κραυγὴ μεθ’ ἡμέραν τε καὶ νύκτωρ, δεινότεροι δὲ οἱ τῶν πενθούντων ὀδυρμοὶ δέει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 37:1)

Similar forms

• πένθος (226)
• πένθους (61)
• πένθει (51)
• πένθ (30)
• πενθεῖν (29)
• πένθη (27)
• πενθερὸν (21)
• πενθεῖ (18)
• Πενθέως (17)
• πενθῶν (15)
• Πενθεὺς (15)
• Πενθέα (13)
• πενθεροῦ (13)
• πένθεσιν (12)
• πενθερὸς (12)
• πενθερῷ (11)
• πενθερὰν (10)
• πενθῆσαι (10)
• πένθεα (9)
• πένθεϊ (9)
• πένθεσι (9)
• πενθήσει (8)
• πενθερὰ (8)
• πένθιμον (8)
• πενθοῦσι (7)
• Πενθεύς (7)
• Πενθίλου (7)
• πενθερόν (6)
• πενθίμοις (6)
• πενθερός (6)
• πενθοῦντι (5)
• πενθερᾶς (5)
• πενθεῖς (5)
• Πενθεῦ (5)
• πένθιμα (4)
• Πενθίλον (4)
• πενθεροὺς (4)
• πενθικῶς (4)
• πενθοῦσιν (4)
• πενθείτω (4)
• πένθιμος (3)
• πένθεος (3)
• πενθεῖτε (3)
• πενθεράν (3)
• πενθίμῳ (3)
• πενθοῦσαν (3)
• πενθήσας (3)
• πενθίμους (3)
• πενθοῦσα (3)
• πενθέων (3)
• πενθήσω (2)
• Πενθέος (2)
• πενθεροὶ (2)
• πενθήσετε (2)
• πενθίμην (2)
• πενθήσατε (2)
• πένθησον (2)
• Πενθίλος (2)
• πενθερούς (2)
• πενθήσεις (2)
• πενθούσας (2)
• πενθήσασα (1)
• πενθικὰ (1)
• πενθῶ (1)
• πενθεροῖς (1)
• πενθήσῃς (1)
• πένθιμοι (1)
• πενθοῦντ (1)
• πενθήρη (1)
• πενθικοῖς (1)
• πένθιμε (1)
• πένθημ (1)
• Πενθύλος (1)
• πενθούσης (1)
• πενθεῖται (1)
• πενθήμονι (1)
• πενθικαῖς (1)
• πένθιμά (1)
• πενθῶμεν (1)
• πενθέουσι (1)
• Πενθῆα (1)
• πενθοῦντα (1)
• πένθεε (1)
• πενθικῶν (1)
• πενθίμῃ (1)
• πενθίμων (1)
• πενθερᾷ (1)
• πένθημα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.